Forum Wolnych od Alkoholu

MartiVW

Mam podobnie jak staw .Z obsesi picia sie uwolnilem ,moge chodzic po sklepie gdzie jest alko i jakos mi to zobojetnialo ,widze pijanych ludzi i sobie przypominam jaki ja bylem jak sie zachowywalem po alko co robilem i jak wygladalem ...brak slow .Problem emocji, braku radzenia sobie z nimi pozostal ,hustawka nastrojow ,brak pewnosci siebie tego czego tak naprwade sie chce, dokąd ide.Moze to kiedys minie z czasem albo nie tego nie wiem ,brak mi samodyscypliny pracy nad soba .Ale wiem ze bedzie dobrze,musi byc bo zle juz bylo nie...

Gonzo.pl

Marti, w pierwszej części przyznaję Tobie całkowitą rację, też tak mam.
co do reszty... widzisz swoje problemy, zdajesz sobie z nich sprawę, dlaczego nie chcesz czegoś z nimi zrobić? I można i warto czuć się dobrze ze sobą. :luzik:

jolkajolka

Odkąd przestałam na wystawach sklepowych zauważać nowe,atrakcyjne alkohole i zaczęłam wyławiać bombonierki i ciastka doszłam do wniosku,że uwolniłam się od obsesji na tym tle.

pterodaktyll

Urszula

Hmmm...

Nie czuję jakoś tej wolności, choć nie piję już od kilkunastu miesięcy, a konkretnie od 15 maja ubiegłego roku.
Nie chcę pić - i to jest moja (i tylko moja!) decyzja. Niemniej alkohol wciąż w moim życiu jest obecny, więc nie jestem od niego wolna.
Nachodzą mnie głodziska.
Czasem mam ochotę rąbnąć banię, żeby odreagować jakieś frustracje; czasem wredne łapsko, na jakiejś zakrapanej imprezie, samo po szklankę piwska się wyciąga; czasem wydaje mi się, że mogłabym spróbować "pić kontrolowanie"... :wysmiewacz:

Nie, absolutnie nie czuję się wolną od alkoholu i... chyba to właśnie powstrzymuje mnie przed piciem.

Alkoholik72

Właśnie .. czym jest.. .
Nie mam myśli alkoholowych , snów, chęci napicia się. Alkohol wokoło mnie istnieje - i będzie istniał. I żebym mógł normalnie funkcjonować musiałem nauczyć się żyć w jego towarzystwie.
Ale.. jak w tej historyjce z M. Tysonem... Wiem że z nim nie mam szans. I .. po prostu nie wychodzę na ring by się z nim zmierzyć. Wiele razy próbowałem i kończyłem "na deskach" I wcześniej czy później by mnie trafił raz a porządnie i zabił..
Cukrzycy nie mogą jeść cukru, alergicy wąchać kwiatów, a ja nie mogę pić.
Ale po tych 4 latach pracy ze sobą, realizacji programu AA, pracy ze sponsorem itp itp nie brakuje mi go. On jest obok - ale nie jest mi do niczego potrzebny.
Poznałem siebie, swoje wady i przywary i nauczyłem się je kontrolować, uczę się kontrolować emocje, nie pozwalam sobie na samoużalanie się i złość. Po prostu robię swoje.
Wpadnij do mnie na bloga - poczytasz tam więcej jak masz ochotę..
Wiem też że sam nie dał bym rady. Bo alkohol nie był u mnie prawdziwą przyczyną problemów. Prawdziwą przyczyną byłem ja sam - moje wady, chore emocje, sposób myślenia i postępowania, dostrzegania innych.. Więc poza usuwaniem skutków - musiałem poważne podejść do usuwania przyczyn. I tylko dzięki temu jestem dzisiaj taki jaki jestem.
Trzymaj się i pozdrawiam
Jurek

rufio

jolkajolka

rufio