Forum Wolnych od Alkoholu

[baca]

Uważam iż jest to jednak fenomen, że tak prosty związek chemiczny tyle namieszał w dziejach świata.
A ludzie skądinąd inteligentni, i mądrzy (bo to nie chadza parami) , z osobowością kulturą itd. wpadaja w ta studnie jak lemingi.
Albo jest to chwilowa pomyłka Natury i zostanie wyeliminowana niebawem (2-3 mln lat) i będzie super.
Hej!

[Wiedźma]

Sprzątając w Trollowni znalazłam taki wątek z jednym samotnym postem bez odzewu...
Nie wiem, czemu Baca umieścił go właśnie tam i postanowiłam go wyłowić.
Może jednak ktoś na niego odpowie?

[Jacek]

[stiff]

[montreal]

Dkla mnie skutki są jasne. Widzę, odczuwam. Od długiego czasu odkładam myślenie o przyczynach. Mam dobrego prowadzącego na swojej terapii, który zasugerował mi, że przyczyny mogą leżeć w jakiejś konkretnej mnie strefie. Ciągle jest to dla mnie jednak czarną magią. Nie jestem gotowy, by móc zmierzyć się z tym wprost, ale wciąż o tym myslę, kiedy przychodzi czas na terapeutyzowanie sie. Nie chcę cofać się do przyczyn. Mam jakąś wewnętrzną blokadę, która mnie na to nie pozwala. skupiam się na teraźniejszości.

[stiff]

[montreal]

Może masz rację, Stiff. ja wciąż uważam, że nie jestem trzeźwy do końca, tak, jakbym pragnął. Nie pije od kilku miesięcy, jest mnie dobrze, mam jakieś założenia, które chcę realizować i cele, które kuszą swa fajnościa, ze trudno by było je spieprzyć...
Może i całe clue leży właśnie tam, w przeszłości... Nie mam pojęcia.

[stiff]

[Wiedźma]

Przyczyna?
Często leży ona w tak odległej przeszłości, że nie da się z tym już nic zrobić.
Dzieciństwo, do którego cofnąć się nie da by wpłynąć na własne wychowanie,
znaczące relacje z osobami, z którymi straciliśmy kontakt, czy dawne emocje,
które odcisnęły głębokie piętno w naszych psychikach i osobowościach... To se ne wrati...
Zmiany są nieodwracalne, na ich bazie postępował nasz rozwój, budowało sie nasze JA.
Nasza przeszłość jest częścią nas samych i nie możemy istnieć w oderwaniu od niej,
a zmienić jej nie jesteśmy w stanie.

W leczeniu alkoholizmu nie szuka się przyczyn, ale zajmu się się skutkami.
Brzmi to może trochę niedorzecznie, bo jesteśmy przyzwyczajeni do odwrotnych działań przy innych chorobach.
Szukanie uniwersalnej, może organicznej przyczyny uzależnienia pozostawione jest naukowcom,
którzy być może kiedyś wymyślą na tej podstawie pigułkę na alkoholizm,
podobnie jak to jest w przypadku innych nieuleczalnych jak dotąd chorób.
Natomiast indywidualne wychodzenie z alkoholizmu polega na nauczeniu się z nim żyć,
czyli na niwelowaniu jego skutków.

Ja osobiście jestem ciekawa co spowodowało moje skłonności do chemicznych znieczulaczy bólu istnienia,
jednak nie jestem pewna, czy potrafiłabym znieść wydobyte na światło dzienne
jakieś mroczne miazmaty z głębin mojej podświadomości (dzień dobry, Iras ),
może konfrontacja z tym czymś byłaby tak bolesna, że musiałabym znów to znieczulić...
To już chyba wolę nie znać przyczyny, dla własnego BHP

[Jacek]

[Ate]

no nie wiem czy to jest ta wlasciwa droga
To zwyczajna technika wyparcia bolesnych wspomnien. Bo mimo, ze ich nie pamietam one caly czas we mne tkwia i wystarczy wprowadzenie mnie np w stan hipnozy i wszystko bedzie jasne jak na dloni.
Ja podjelam decyzje, ze przeprowadze extra terapie, po tej tradycyjnej teraz. I bedzie to bolesne, ale tylko raz, ten jeden jedyny raz i nigdy wiecej, pod okiem dobrego terapeuty mozna rozprawic sie z przeszloscia. Chce zaczac zycie od nowa, wyprostowac wszystko co sie da, bezwzgelednie i obiecalam sobie, ze juz nie bede sie bala, bo wiem ze warto przelamac starch po to aby wreszcie zyc pelnia zycia.

[Jacek]

[Ate]

[Nik@]

[Jagna]

Również myślałam o hipnozie, jestem podatna, wierzę w sugestię...Swojego czasu śp Maria Szulc z dużym powodzeniem leczyła alkoholizm, czy leczyła? Sugestia działała na niektórych ludzi i mieli wstręt do alkoholu. No właśnie, na niektórych.
Nie działa to na wszystkich, nadal jej uczniowie mają swoje gabinety i leczą hipnozą.
W pierwszym roku abstynencji miałam przemożną chęć zrobienia porządku ze swoja duszą, bolączkami....zrobiłam kilka terapii i tych tematycznych i warsztatów rozwoju osobistego.
Z perspektywy odczuwam, że bardzo przydatne były dla mnie warsztaty ustawień wg Berta Hellingera. Oj działo, się działo i bolało , ale....poczułam ulgę i takie pogodzenie się ze sobą. Najwięcej namacalnych efektów tych ustawień ma się "zadziać" do roku po.
Na warsztatach byłam ot tak, jako przeciętny człowiek z jakimś problemem. Zaskoczyło mnie, że w trakcie terapii psycholog wiedziała "sama" o mnie już tyle, także o mojej chorobie i kilku innych zdarzeniach, traumach. O kilku dopiero się dowiedziałam, oczywiście szok i ból...ale nie trwało to długo.
Już nie zastanawiam się "dlaczego" zostałam alkoholiczką, żyję i staram się, by żyć tak abym nie chciała już wracać do picia i takiego życia( picie to tylko nakładka, mogła być narkomania albo anoreksja...?)