Forum Wolnych od Alkoholu

Andres · Małomówny Wiek: 62 Dołączył: 22 Lis 2011 Posty: 36

Nie śmiem dawać rad, skoro sam mam całą litanię problemów, rzeczy, które mnie przerastają.
A jednak udzielę ci porady, która na 99,9% jest słuszna: Zmień terapeutę!!! Dlaczego? Z podstawowego powodu: Nie ma zielonego nawet pojęcia co Ci jest. Nie stosuje żadnej terapii a jedynie próbuje leczyć objawowo (i to też wątpliwe).
Dla każdego rozsądnego, znającego się na rzeczy terapeuty te kilka zdań, które napisałaś aż skrzeczą: JESTEM UZALEŻNIONA.
Opis Twoich schorzeń idealnie pasuje do tego co kilka lat temu odbierałem jako symptomy chorób a było ich sporo (nie dotknęło mnie tylko zapalenie jajników itd.). Miałem zdiagnozowaną przez psychiatrę depresję leczoną farmakologicznie itd. itd.
Prawdziwy mechanizm był inny - depresja i inne schorzenia to produkt mojego umysłu. Mogłem być chory na wszystko byle by nie przyznać, że to co generuje wszystkie objawy to alkoholizm.
Już sama świadomość „jestem chory i mam to potwierdzone” powodowała, że stopniowo objawy ustępowały. Gdy jednak ten pretekst nie mógł być już brany pod uwagę momentalnie pojawiało się coś innego, typowego dla innej choroby. Po prostu musiało być jakieś zastępstwo.
Dokładnie ten sam mechanizm pojawiał się w przypadku różnych środków psychoaktywnych czy uzależnień np. brałem leki na depresję i zapominałem na pewien czas o alkoholu, ba nawet efekty działania, doznania były przyjemniejsze. Nie znaczyło to jednak że choćby na chwilę przestałem być alkoholikiem.
Po krótkim okresie wykombinowałem, że można jeszcze lepsze efekty osiągnąć łącząc te dwie rzeczy. Cały czas jednak z heroizmem broniłem jednej tezy NIE JESTEM ALKOHOLIKIEM. Zbudowałem całą teorię że nadużywanie alkoholu spowodowane jest przez depresję itd. (*p****).
To wszystko się zmieniło gdy przed samym sobą przyznałem JESTEM ALKOHOLIKIEM. Stało się rzeczą prostą i logiczną - objawy fizyczne, stany lękowe, niechęć do działania, nadmierne wsłuchiwanie się we własny organizm, stawianie siebie w centrum wszechświata, wreszcie usilne poszukiwanie zamienników to tylko standardowe wręcz objawy uzależnienia.
Twój terapeuta nie robi nic, to Ty podświadomie manipulujesz swoim organizmem, terapeutą jak i całą terapią bo JESTEŚ UZALEŻNIONA. To jest błędne koło a Ty niestety już w nim tkwisz. Nawet dywagacje pić czy nie pić w czasie świąt też świadczą bo taka jest natura człowieka uzależnionego. "Jaki jestem wielki bo przez całe święta nie piłem"
Nie chcę byś pomyślała, że na siłę wpycham cię w szufladkę z alkoholikami, narkomanami i innego typu odmieńcami. Nie takie były moje intencje. Znalazłem zbyt wiele analogii do siebie by móc spokojnie czytać.
Wyrzuć zatem tabletki (***) 300 mg nie do kosza a do sracza, przemyśl to bez żadnych polepszaczy. Spróbuj terapii uzależnień oczywiście u innego terapeuty. Jeżeli będziesz miała wątpliwości, rozterki i choćby najgłupsze pytania na takim forum jak to uzyskasz pomoc czy wyjaśnienie. Zrób ten pierwszy krok, najważniejszy!
Powodzenia kolejny na liście Andrzej

strawberry_inc · Małomówny Dołączyła: 22 Lis 2011 Posty: 16

Witam po krótkiej przerwie

Byłam dziś na konsultacjach w centrum odwykowym i wszystko jest jasne: jestem uzależniona, w pierwszej fazie, spełniam 6 kryteriów na 6 bycia alkoholikiem. Teraz w piątek spotkanie z psychiatrą a potem terapia indywidualna lub grupowa - to jest jeszcze do uzgodnienia.

Powiem Wam, że czułam się dziś strasznie w tym centrum. Taka... nie na miejscu. Czuję straszny wstyd tam będąc i strach, że spotkam kogoś znajomego. Może z czasem to przejdzie. Przynajmniej Pani terapeutka fajna, dobrze mi się z nią rozmawiało. Mimo wszystko cieszę się, że tam chodzę i że sprawa ruszyła do przodu. Nie piję już 11 dni :mgreen:

Przeraża mnie myśl, że tak już ma być do końca życia :szok:

pterodaktyll

szymon

staaw

Wiedźma

Borus