Forum Wolnych od Alkoholu

kas25

Żyję, a raczej dryfuję. Na razie nie piję. ale co z tego?
Chciałabym trzeźwieć tak jak Wy... podaliście mi proste rozwiązania. Wystarczy się do nich zastosować. Dla mnie to nie jest jednak proste. Nadal! Chociażby takie zerwanie wieloletniej przyjaźni!

Jestem już tym wszytskim zmęczona, zrezygnowana, odrętwiała i mam dość. Codziennie towarzyszą mi myśli o piciu. Im bardziej ich nie chciałam, tym więcej ich miałam. Im mocniej starałam się je zwalczyć, tym silniej się opierały. Wieczne przeciąganie liny.
Dlatego odpuszczam.
Dzisiaj się nie napiłam. I jest mi z tym dobrze. Ale czy jutro będzie podobnie? Możliwe że w końcu się napiję. Ale nie chcę się już nad tym zastanawiać,obiecywać sobie czegokolwiek, i wierzyć że się uda... walczyć. Nie mam już siły.

staaw

Kasiu... tak sobie myślę że jeżeli dla tej przyjaciółki przyjaźń z Tobą jest tak samo ważna, to może ona zrezygnuje z picia w Twojej obecności?

pterodaktyll

kas25

staaw

Nie sądzisz że to dość egoistyczne podejście przyjaciółki? Dla czego to właśnie Ty masz rezygnować ze swoich (mam nadzieję że już swoich) zasad?

kas25

pterodaktyll

Urszula

Kulfon

Ja stracilem bardzo wielu "przyjaciol", a raczej ta niby "przyjazn" umarla smiercia naturalna :bezradny:

A moj prawdziwy przyjaciel zretygnowal z % przy mnie dla mnie, a wypilismy razem moze wody przez 15 lat.

Kulfon

*morze wódy

szymon

NINA

Kaśka nie osłabiaj mnie!!!!!!!!! nie możesz się poddać nie rozumiem że jak radzą ci inni nie możesz pogadać z przyjaciółką żeby cię wsparła i nie piła przy tobie .pomyśl----- jak jest naprawdę twoją przyjaciółką to nie mówiłaś jej o swoich problemach i obawach .
ukrywasz to przed nią a może wstydzisz się pogadać z nią o tym jeśli tak jest to według mnie nie przyjaźń tylko towarzystwo do pijanego bełkotu.
w twoim wątku ktoś napisał że nie powinnyśmy się wstydzić tego że chcemy się ratować i żyć w trzeźwości bo większy wstyd jest chyba uchlać się i narobić głupot albo nie pamiętać co się robiło niż odmówić picia .

Jonesy

dwie sprawy ode mnie.
Pierwsza przykra - mój najlepszy przyjaciel, jakiego znałem od 5-latków w przedszkolu, całą podstawówkę, ogólniak w jednej ławce, potem studia spotkania 2 razy w tygodniu, prawie był świadkiem na moim weselu. Już nie jest moim najlepszym przyjacielem :bezradny:

On nie ma problemu z alkoholem, a ja mam. Jemu nie przeszkadza alkohol a mnie tak. On nie wyobraża sobie wyjścia do miasta bez picia, a ja nie mam ochoty wychodzić z kimś kto pije. Gdzieś koło sierpnia ponabijał się ze mnie, że chyba się zaszyłem, bo inaczej to nie ma opcji żebym przestał pić... Takie życie :bezradny:

Zresztą, najwyraźniej potrzebny mi był głównie jako kompan do wypicia. A ostatni mój okres picia, to raczej jednak picie w samotności.
Sprawa druga, zwana zasadniczą. Moim zupełnie prywatnym zdaniem, Katarzyna ma problem z motywacją. Bo każdy z was może nie wiadomo ile pisać, że przestał pić dla siebie, że trzeźwieje dla siebie, że "ja" jestem najważniejszy. Z mojego punktu widzenia jednak, trzeźwienie dla samego siebie ma taką szansę się udać, jak udaje się Katarzynie.
Ja trzeźwieję dla siebie, ale motywacją moją jest rodzina, praca, dom. Bez tych rzeczy byłoby mi niezwykle ciężko, żeby nie powiedzieć że niewykonalne by to było. Zresztą, gdyby nie żona pewnie do tej pory bym nie miał pojęcia że mam problem.
Tak więc Katarzyno, tak długo jak nie znajdziesz odpowiedniej motywacji oraz nie rozeznasz się kto jest Twoim prawdziwym przyjacielem a kto nie, nie masz zbyt wielu szans. W zasadzie wcale ich nie masz.
A to co teraz robisz, chociaż forumowicze piszą Ci, że najważniejsze że nie pijesz, to jedna wielka męczarnia. Ty powinnaś odczuwać radość z tego że jesteś trzeźwa, że wyrywasz się z niewoli. A tymczasem ty prezentujesz syndrom sztokholmski - nie chcesz się uwolnić, droczysz się z dręczycielem swoim i sama sobie zadajesz ból, tak psychiczny jak i fizyczny (poprzez choćby szkolenia z alkoholem). Ja Ci napiszę, że to co robisz nie jest dobre, dlatego choćby, że jak tama, którą usiłujesz budować, a która jest bardzo słabiutka, pęknie i dasz się ponieść, to jest ryzyko, że opijesz się za cały okres niepicia, a także ostro na zapas. I możesz czasem się nie obudzić z takiego opicia.

Nie można Katarzyno ratować komuś życia na siłę. Nawet sobie samemu.

pterodaktyll

Jesuuu Jonesy, ale Ty gaduła jesteś.... :szok:

Jonesy

Dobijemy z nią do setki i Yuraa zamknie ten cyrk.