Forum Wolnych od Alkoholu

[vilemo]

Witam. Niedawno natrafiłam na to forum i początkowo tylko czytałam, ale dziś dojrzałam do tego , aby napisać o swoim problemie i poprosić o radę.
Zacznę od początku.
Mam 37 lat , dwójkę dzieci- syna 17 lat i córkę 11 lat,.
Mieszkamy z partnerem, który niestety nadużywa alkoholu.
Jest po prostu alkoholikiem, który wyznaje zasadę:"piłem, piję i pił będę".
Niestety ma to przełożenie na sytuację w domu, jak to bywa w takich przypadkach.
Syn mój jest z wcześniejszego związku, i mój P. nie ma z nim najlepszego kontaktu.
Tzn. są dni kiedy jest sielanka, a za chwile może być nagły zwrot akcji, i dochodzi do scysji, nierzadko przepychanek.
Syn jest w takim wieku, że trudno mu jest często zapanować nad emocjami.
Ostatnio po kłótni, powiedział do mnie nie panując zupełnie, że go zabije , wie że odsiedzi ale i tak to zrobi. Ciężko jest mi tego słuchać , bo kocham ich obu, ale muszę coś zrobić.
P. leczyć się nie chce, a na temat terapii to ma takie zdanie, że co mu to da jak mu ktoś tam będzie o czymś tam gadał.
Z synem też rozmawiałam ostatnio, że może poszlibyśmy do terapeuty, ale on też nie chce.
Syn chodzi do liceum o profilu służby mundurowe i bardzo by nie chciał zachlapać sobie kartoteki, przez jakieś awantury domowe. Bo wtedy wiadomo, ze cieżko jest pracę dostać.
Czy ktoś ma dla mnie jakąś poradę?
Zaznaczam, ze na temat leczenia rozmawiam z P> od jakiś 2 lat, 2 razy udało mi się go zaciągnąć do psychiatry, ale nie ma kontynuacji, bo jemu jest tak dobrze.
Chociaż coraz częściej staram się mu nie umilać życia w trakcie chlania i tuż po.
Dziękuję za każde słowo , jakie napiszecie w moim temacie.
Pozdrawiam

[evita]

Witaj vilemo

Czy tytuł twojego wątku aby na pewno powinien brzmieć Problem z dorastającym synem ? Bo ja problem to zauważam w twoim partnerze no i w tobie vilemo
piszesz, że

[Linka]

Witaj Vilemo
to nie jest problem z synem , to jest Twoje współuzależnienie.
zadbaj o siebie i swoje dzieci póki nie jest za późno, Twój partner jest dorosły i już wybrał.

[pterodaktyll]

[vilemo]

Dzięki, ale znikać nie mam jak.
Po pierwsze dom jest mój
po drugiem- mieszka ze mną mój dziadek - 86 lat.
A po trzecie- kocham tego drania.
wiem , że jestem współuzależniona, uświadomiłam to sobie.
Od pewnego czasu, tak jak mówiłam wtedy, kiedy on wybiera randkę z butelką, ja zajmuję się sobą i dziećmi.
Problem z synem jednak jest, bo on się buntuje.Wiem, ze ma w tym rację.
I jest w tym sporo mojej winy, bo" wyhodowałam węża na własnej piersi".
Kiedy spał pijany, nie wolno było dzieciom mu przeszkadzać, byliśmy na każde zawołanie, no i nauczyłam dziadostwa.
Wtedy jeszcze nie widziałam tego,że jest to problem, ze to choroba.
Dopiero kilka lat temu, kiedy po ostrym ok 2-tygodniowym ciągu wylądował w szpitalu i dostał detox, zaczęło mi coś świtać.
Ale juz był za późno niestety.
Teraz dążę do szybkiego usamodzielnienia się, poprzez ciężką pracę(? a pracuję nad projektem, który mnie wyzwoli), a wtedy on zobaczy.

[pterodaktyll]

[rufio]

[vilemo]

Tzn. ja kocham go jak jest trzeźwy- bo to jest mój P. którego pokochałam, a gdy pije budzi we mnie odrazę, staram się z nim nie dyskutować, bo z pijanym się nie dyskutuje.
Wiem, że to pobożne życzenie i jeśli on nie będzie chciał się leczyć, to będę musiała wybrać. A wtedy wiem jak to się skończy- zapije się na amen.

[Flandria]

[rufio]

[pterodaktyll]

[yuraa]

cześć Vilemo

[vilemo]

Coraz wyraźniej widzę, że źle postępuję.
Jednak na ten moment wyjścia z z sytuacji nie widzę.
Choć zdarzają mi się takie marzenia, w domu cisza, spokój ale bez niego.
Może wkrótce dojrzeję do tego...........

[pterodaktyll]

[KICAJKA]

Witaj vilemo
No i chyba dowiadujesz się,
że to raczej masz problem ze sobą
a nie z synem
On nie będąc emocjonalnie związany z Twoim partnerem,
wyraźniej widzi nieprawidłowqości,
a Ty współuzależniona widzisz problem w synu.
Większość z nas długo dochodzi do tego,
że same potrzebujemy pomocy/leczenia
Życzę Ci abyś jak najprędzej umiała/chciała
wyprostować swoje myślenie/działanie