Forum Wolnych od Alkoholu

bugraf · Milczek Wiek: 66 Dołączył: 25 Sie 2012 Posty: 2

Jestem DDA i za sprawą Mojej Kobiety byłem na kilku otwartych mitingach.
Sądziłem, że wiem o alkoholizmie dużo (ojciec alkoholik, brat alkoholik), ale dopiero po mitingach dotarło do mnie jak silna jest to choroba.
Na własny użytek wymyśliłem takie porównanie: zapicie jest jak tsunami. Jak ktoś jest na morzu, to poczuje tylko niewielką falę. Ale ten, kto jest na wyspie będzie zalany tą falą.
I dalej, trzymając się tego porównania, człowiek zdrowy czasami wywróci się na łodzi przez tsunami (zwykły kac), a chory? Chory mieszka na wyspie i jeżeli nie chodzi codziennie w kapoku, to każda fala (zapicie) może go zabić.
Chciałbym coś powiedzieć o tym KAPOKU.
Proszę zwrócić uwagę: nie użyłem porównania do koła ratunkowego!
Nie przez przypadek.
Z dwóch powodów: koło ratunkowe rzuca koś inny i druga, ważniejsza sprawa, KAPOK jest lepszy, bo go możemy nosić cały czas.
KAPOK, to pewien stan umysłu, pewien sposób funkcjonowania i myślenia.
To był długi wstęp, a teraz przystąpię do sedna.
Na tym forum przeczytałem kilka zdań, które mnie zaszokowały mądrością i szczerością. Poczułem się jakbym czytał teksty mistrzów Zen (wiele czytałem o buddyzmie). Czytałem Oświeconych i nie dziwiła mnie ich mądrość. Ale byłem zdziwiony i byłem pod wielkim wrażeniem, że wielu AA "ociera się o oświecenie".
Kilka słów dla tych co nie mają zbyt dużej wiedzy buddyzmie: chodzi tam nauczenie się (doświadczenie) oświecenia, aby "widzieć rzeczy takimi jakie są".
Bardzo, bardzo upraszczam. To trochę jakby powiedzieć: "Chrystus uczył jak kochać drugiego człowieka".
Jak ktoś będzie ciekawy buddyzmu, to niech poszuka w Necie.
A ja wracam do tematu.
Rozumiem tych z AA, którzy w pewnym momencie odkrywają, że dzięki chorobie poznali samych siebie.
Większość nas jest jak roboty, którym wczytano poglądy i sposób myślenia.
Kto wczytał? Otoczenie, rodzina, media.
Powtarzamy regułki na temat otaczającego nas świata...
Że tak jest, to pewnie z pewnymi wahaniami możemy się zgodzić.
Ale przecież jest i tak, że powtarzamy różne sformułowania i regułki na własny temat.
Ooooo!
Z tym już ciężej się zgodzić.
I w tym punkcie niektórzy AA i Oświeceni są zgodni: należy odrzucić wszystko co nam do głowy "wczytano" i dopiero bez tego przyjrzeć się sobie (i ludziom), aby zrozumieć jak TO WSZYSTKO funkcjonuje.
Było już porównanie do KAPOKU, a teraz pojawi się DIABEŁEK.
DIABEŁEK, który siedzi w naszej głowie i cały czas czai się, aby wykorzystać chwilę słabości alkoholika i nakłonić go do zapicia.
Co jest tym DIABEŁKIEM?
Złe nawyki, lenistwo (lista jest znacznie dłuższa, ale ograniczmy się tylko do tych elementów) no i pewien sposób myślenia.
Jaki to sposób myślenia?
Będący odwrotnością odwagi i szczerości wobec samego siebie.
A kto jest odważny i szery wobec samego siebie?
Ci AA, którzy "otarli się o oświecenie".
Niektórzy są oburzeni słysząc: "jestem szczęśliwy, że jestem alkoholikiem".
Jakie to szczęście bycie alkoholikiem?
Mało jest dobrych stron tej choroby, ale jest taka jedna, która zmienia życie.
Jak pewnie już dało się zauważyć lubię porównania.
Nikt więc się nie zdziwi, że teraz będzie następne...

Dla mieszkańca pustyni umiejętność pływania nie jest potrzeba i dlatego nie umieją pływać. I wyobraźmy sobie, że poganiacza wielbłądów ściga lew. Ucieka już wiele dni, lew idzie jego tropem. Dochodzi do brzegu morza. Widzi nawet niedaleko wyspę na której mógłby się schronić. Ale nie umie pływać! Nie ma wyboru: albo się nauczyły się pływać, albo zginie. Ale może też stać w wodzie po szyję i czekać aż lew odejdzie. Lew odszedł. Ale nie ma pewności, czy nie skrył się za wydmą.

I jak to się ma do alkoholizmu?
Większość a AA siedzi w wodzie i mają nadzieję, że jak wyjdą na ląd, to lew nie podąży ich śladem.
Ale są i tacy, co przełamują się i uczą się pływać i dopływają do wyspy.
I to oni zaczynają dziękować losowi za pojawienie się lwa, bo bez strachu przed nim nigdy nie odkryli by wyspy. I nie nauczyli się pływać.

Tomoe

Bardzo interesujące, tylko co to ma wspólnego z tematem "kobiecy model picia"?
Witaj, bugraf.

pchor

Poszukują lepszych i gorszych wariantów zawsze można wczuć się w rolę posiadacza świerzba " dzień dobry jestem posiadaczem świerzba czy poda mi Pan rękę ?"

Jo-asia

Małgoś

Małgoś

Tomoe

Rzecz w tym, że ten model dawno jest nieaktualny, tylko niektóre samce chcą utrzymać status "jedynego żywiciela rodziny". A niektóre samiczki im w tym pomagają, nawet jeśli same są żywicielkami.
Stereotypy wiecznie żywe, jak Lenin w mauzoleum.

Jedno wiem z własnego doświadczenia - kobieta, która na przyjęciu albo w innej sytuacji towarzyskiej odmawia picia alkoholu, jest z reguły znacznie lepiej postrzegana niż mężczyzna odmawiający picia alkoholu.

Tajga

Jo-asia

ten temat pomaga mi zrozumieć moje "uwielbienie mężczyzn"
bo czego ja im zazdroszczę?
- pewności siebie?
- prostego myślenia?
- szybkiej riposty?
- nie przejmowania się drobiazgami?
bo przecież, nie tego co mają miedzy nogami, no, jak się to nazywało?....to wszystko przez to picie

a to wszystko mogę mieć nie będąc mężczyzną

pchor

Ja myślałem że każdy jest kowalem swojego losu ... a tu widzę bez odgórnych zmian i planowania świata się nie zmieni

piszę to w kontekście

Tajga

piotr7

Jeżeli dobrze zrozumiałem sens tych rozważań ,to duży wpływ na alkoholizm kobiet ma emancypacja. :mysli:

Tajga

piotr7

Tajga Ja mówię poważnie .
Są też takie małżeństwa ,w których pije tylko ona