Forum Wolnych od Alkoholu

[MB87]

Witam, alkoholikiem jestem już jakieś 4 lata, z czego ostatnie 3 to praktycznie chlanie bez przerwy.

Mam dopiero 25 lat, pochodze z tzw "dobrego domu", gdzie nigdy ten problem nie istniał, ojciec maksymalnie co wypijał to może piwo raz w miesiącu jak leciał jakiś mecz. Mama natomiast praktycznie w ogole nie piła, lampke wina raz do roku jak była jakas uroczystość co najwyżej...

Sam więc nie wiem jak w tym wylądowałem, nie miałem poważnych zmartwień jak większość z was, nie przeżyłem żadnych tragedii, nie wiem, chyba z nudy

Zaczęło się jakoś na 3cim roku studiów kiedy to znalazłem fajną prace. Podobało mi sie tam, ale było straszne ciśnienie na wynik, a to w ogóle była moja pierwsza praca. No więc zacząłem wieczorami popijać po pare piw/drinków żeby sie rozerwać. Pierwsze 2 lata były ekstra, fajni znajomi, imprezy bardzo szybko zwiększyła mi sie tolerancja i przestałem odczuwać kaca. Mogłem wypić pół litra albo 0,7 jednej nocy a na drugi dzień normalnie wstać rano jakby nigdy nic. Wtedy jeszcze nie klinowałem ale zaczeło sie wyczekiwanie "oby do wieczora" tylko po to żeby znowu napić.

Nikt nic nie podejrzewał, wręcz przeciwnie, uchodziłem wśród znajomych za jednego z "najtrzeźwiej" pijących bo nigdy nie odwalałem żadnych manian po pijaku i myślałem logicznie nawet po paru głębszych (to sie akurat nie zmieniło do dziś). Nie było konsekwencji socjalnych, nie było kaca więc wszystko grało jak dla mnie.

Tego że mam problem zacząłem sie bać jakoś rok temu kiedy to oprócz uzależnienia psychicznego, zacząłem mieć fizyczne objawy abstynencyjne.(dawniej mogłem chlać miesiącami a potem nagle przerwać i nic mi nie było).

Pierwszy raz (i zdecydowanie najgorszy) miałem jakoś w zimie ubiegłego roku. Piłem chyba z 3 tygodnie i nic mi nie było jak zwykle, aż do ostatniego dnia kiedy obudziłem sie po paru godzinach ze wszystkimi objawami. Jak doszedłem do siebie następnego dnia wytłumaczyłem sobie, że to musiało być jednorazowe zatrucie/odwodnienie bo przez pare dni z rzędu nic nie jadłem/piłem poza alkoholem. Po tym incydencie całkowicie odstawiłem wódke i pijałem tylko piwo pilnując jednocześnie odżywania/picia wody w czasie maratonów. Objawy AZA były po tym niewielkie albo w ogole nie występowały a jeśli już to tylko wtedy jak zaniedbywałem powyższe.

Teraz jak to pisze, to jestem trzeźwy, wczorajszej nocy zakończyłem tygodniowy ciąg ale mimo to dalej trzymają mnie duszności i zawroty głowy (na szczęście bez drgawek ani rzygania). Boje sie tylko czy nie nasili sie w nocy.

Ani rodzice ani znajomi nie wiedzą o moim problemie (mieszkam sam). Nigdy nie byłem też na detoksie. Jeśli pije alkohol w gościach nie mam problemu z kontrolą, potrafie wipic lampke wina/dwie i tyle

Ale jak pije sam to umiem w tydzień doprowadzić sie do stanu żula z centralnego...

Mam też pytanie do osób które były na detoksie. Czy po przyjęciu na odtrucie lekarz ma obowiązek poinformować rodzine że sie tam trafiło (i z jakiej przyczyny)?

Pozdrawiam,

Michał.

[Marc-elus]

Cześć Michale.

[gregor71]

Witaj.
Nie byłem na detoksie,odtruwałem się prywatnie,ale za łatwo poszło bo znowu wróciłem do picia.Ostatniego potężnego kaca odchrowałem bez wspomagania to też mi pomaga w niepowrocie do picia.

Co zamierzasz po detoksie?Chcesz się leczyć?Poddałeś się już,czy może kołacze się myśl o powrocie do kontroli nad piciem?Znajomi i rodzina i tak dowiedzą się o chorobie,bo jak wytłumaczysz swoją nagłą abstynencje.

[wampirzyca]

Witaj Michale

[MB87]

Nie zamierzam sie wybierać na detoks, obecnie oprócz lekkich duszności i zawrotów głowy nic mi nie jest.

Wiem, że rok temu jak miałem ten pierwszy powinienem był dzwonić po pogotowie - fakt, ale wtedy miałem takie drgawki że szklanki nie mogłem w ręce utrzymać a wymiotowałem nawet wodą którą na siłe w siebie wpychałem.

Jeśli chodzi o informowanie rodziny to tak - jest mi zwyczajnie wstyd. Moim zdaniem twierdzenie, że to nie powód do wstydu to troche takie czcze gadanie.

Alkoholicy usprawiedliwiają swoją chorobe różnymi nieprzyjemnymi wydarzeniami w życiu. Ja nie mam czym siebie usprawiedliwić bo miałem i nadal mam wszystko. Tak - wiem, że nawet największe tragedie to nie jest argument za piciem, ale jednak mimo wszystko sprawiają one, że łatwiej jest zrozumieć nałóg kogoś, kto przez nie przeszedł.

[wampirzyca]

[gregor71]

[yuraa]

cześć Michał
ani słowa nie wyczytałem że Ty chcesz przestać pić, Ty chcesz się odtruć , zachować tajemnicę przed rodziną ( rodziną bez problemu alkoholowego ale coś jest że się boisz) i pić nadal ale bez przykrych konsekwencji.
Przeraża Cie ze jak sam pijesz to do zarzygania a w towarzystwie fason trzymasz.
Z domu to masz : nieważne jak sie czuję ważne co ludzie powiedzą.
Przykre wiadomości mam,
nie da sie na dłuższą metę grać grzecznego chłopca i chlac w samotności,
alkohol sie o swoje upomni i siary w towarzystwie narobisz

[piotr7]

Cześć Michał
Detox nie połączony z terapią to brama do następnego zapicia.
Jesteś młodym człowiekiem ,więc powinieneś podąć się radykalnej pracy nad sobą
Jeżeli tego nie zrobisz to będzie tylko gorzej.
A wstyd przed publicznym przyznaniem się do uzależnienia jest niestety wpisany w zachowanie alkoholika.Moim zdaniem im szybciej zaczniesz się leczyć tym lepiej dla ciebie.
Zakładam że jesteś świadom w co wdepnąłeś to jest śmiertelna i nieuleczalna choroba z którą na początku drogi do trzezwości sam sobie nie poradzisz .

[MB87]

[endriu]

MB87, w swym 1. poście masz fajną pracę na terapię

[staaw]

Witaj Michale...

[piotr7]

Zrozum pijesz bo jesteś alkoholikiem i nie ważne jest jak do tego momentu twojego pozbawionego problemów życia doszedłeś

[gregor71]

Zaprzeczasz,umniejszasz,

Ja nie przeżyłem tragedii.Najpierw zacząłem pić i jak się okazało póżniej było początkiem i przyczyną większości problemów.To rze nie doszło do tragedii w trakcie tych pijackich ekscesów to cud.Czy wtedy mógłbym się usprawiedliwic pijąc dalej?

[MB87]