Forum Wolnych od Alkoholu

[pterodaktyll]

[zagubiona2]

Jeżykowa, wszystko się ułoży!
Ja też jestem w takiej samej sytuacji jak Ty. Jakiś czas temu wyprowadziłam się od faceta, który pił, zabijał się, chciał mi nawet poderżnąć gardło.
Pomimo tego, że spędziliśmy ze sobą 3 lata i tak jak Ty uważam, że gdyby nie pił to bylibyśmy cudowną parą, to myślę, że dobrze postąpiłam. Trochę dychnęłam, trochę się zregenerowałam i nie jest tak źle!
Poza tym też brakuje mi bliskości, szukam jej - znajduję i wcale nie mam wyrzutów sumienia!
Trzymam kciuki, żeby Ci się wszystko ułożyło

[wojtek3213]

[Klara]

[pietruszka]

[pterodaktyll]

[wojtek3213]

Napisałem !!!- nie potępiam ludzi ,zachowań, bo każdy jest kowalem własnego życia , rozumiem że każdy potrzebuje przytulenia , miłości etc.
Wiem że z alkoholikiem nie da się żyć ,- no właśnie nie da się żyć ???? Nie wiem chyba to dla mnie za ciężkie ,mieszanie choroby alkoholowej z miłością , chorobowo rzecz ujmując , alkoholizm chyba jest groźniejszy , od raka , paraliżu , kalectwa , bo w tych chorobach jest jeszcze cień nadziei że ukochana osoba przy Tobie zostanie ,- zatem czym faktycznie jest miłość ???? Czym jestem starszy tym bardziej się przekonuję do tezy, że prawdziwej miłości nie ma, na tym padole łez . Jak jest,- to tylko zapewne w obliczu Stwórcy

[pterodaktyll]

[Scarlet O'Hara]

Tytuł Twojego wątku przypomniał mi o pewnej bajce
Wiesz czemu miłość jest ślepa i szalona?
"posłuchaj tego"

- Bajka o Miłości i Szaleństwie -


Powiadają, że pewnego razu spotkały się na Ziemi wszystkie uczucia i cechy ludzkich istot.
I tak: Gdy Znudzenie ostentacyjnie ziewnęło po raz trzeci, Szaleństwo, jak zwykle obłędnie dzikie, zaproponowało: - Pobawmy się w chowanego!
Intryga, niezmiernie zaintrygowana, uniosła tylko lekko brwi, a Ciekawość, nie mogąc się powstrzymać, spytała z typowym dla siebie zainteresowaniem:
- W chowanego? A co to takiego?
- To zabawa - wyjaśniło żywo Szaleństwo - polegająca na tym, iż ja zakryję sobie oczy i powoli zacznę liczyć do miliona.

W międzyczasie wy wszyscy dobrze się schowacie, a gdy skończę liczyć, moim zadaniem będzie was odnaleźć.
Pierwsze z was, na którego kryjówkę trafię, zajmie moje miejsce w następnej kolejce.

Podekscytowany Entuzjazm zaczął tańczyć w towarzystwie Euforii, Radość podskakiwała tak wesoło, iż udało się jej przekonać do gry Wątpliwość, a nawet Apatię, której nigdy niczym nie dało się zainteresować.
Jednakże nie wszyscy chcieli się przyłączyć.
Prawda wolała się nie chować, w końcu i tak zawsze ją odkrywano.
Duma stwierdziła, że zabawa jest głupia, ale tak naprawdę w głębi duszy gryzło ją, iż pomysł wyszedł od kogo innego.
Tchórzostwo z kolei nie chciało ryzykować.

- Raz, dwa, trzy - zaczęło liczyć Szaleństwo.
Najszybciej schowało się Lenistwo, osuwając się za pierwszy lepszy napotkany kamień.
Wiara pofrunęła do nieba, a Zazdrość ukryła się w cieniu Triumfu, który z kolei wspiął się o własnych siłach hen!
Na sam szczyt najwyższego drzewa.
Wspaniałomyślność długo nie mogła znaleźć dla siebie odpowiedniego miejsca,
gdyż wszystkie kryjówki wydawały się jej idealne dla przyjaciół: krystalicznie czyste jezioro było wymarzonym miejscem dla Piękności, dziupla - w sam raz dla Nieśmiałości, motyle skrzydła stworzono dla Zmysłowości, powiew wiatru okazał się natomiast najlepszy dla Wolności.
W końcu Wspaniałomyślność schowała się za promyczkiem słońca.
Z kolei Egoizm znalazł sobie, jak sądził, wspaniałe miejsce: wygodne i przewiewne, a co najważniejsze - przeznaczone tylko, tylko dla niego.
Kłamstwo schowało się na dnie oceanów, a może skłamało i tak naprawdę ukryło się za tęczą? Pasja i Pożądanie w porywie gorących uczuć, wskoczyli w sam środek wulkanu.
Niestety wyleciało mi z pamięci, gdzie skryło się Zapomnienie, lecz to przecież mało ważne.
Gdy Szaleństwo liczyło dziewięćset dziewięćdziesiąt dziewięć tysięcy dziewięćset dziewięćdziesiąt dziewięć
Miłość jeszcze nie zdołała znaleźć sobie odpowiedniego miejsca.
W ostatniej chwili odkryła jednak zagajnik dzikich róż i schowała się wśród ich krzaczków.
- Milion - krzyknęło na końcu Szaleństwo
i dziarsko zabrało się do szukania.
Od razu, rzecz jasna, odnalazło schowane parę kroków dalej Lenistwo.
Chwilę potem usłyszało Wiarę rozmawiającą w niebie z Panem Bogiem.
W ryku wulkanów wyczuło natomiast obecność Pasji i Pożądania.
Następnie, przez przypadek, odnalazło Zazdrość, co szybko doprowadziło je do kryjówki Triumfu.
Egoizmu nie trzeba było wcale szukać, gdyż jak z procy wyleciał ze swej kryjówki, kiedy okazało się, iż wpakował się w sam środek gniazda dzikich os.
Trochę zmęczone szukaniem Szaleństwo przysiadło na chwilę nad stawem i w ten sposób znalazło Piękność.
Jeszcze łatwiejsze okazało się odnalezienie Wątpliwości, która, niestety, nie potrafiła się zdecydować, z której strony płotu najlepiej się ukryć.
W ten sposób wszyscy zostali znalezieni: Talent wśród świeżych ziół, Smutek - w przepastnej jaskini, a Zapomnienie... cóż, już dawno zapomniało, iż bawi się w chowanego.
Do znalezienia pozostała tylko Miłość.
Szaleństwo zaglądało za każde drzewko, sprawdzało w każdym strumyczku, a nawet na szczytach gór i już, już miało się poddać, gdy odkryło niewielki różany zagajnik.
Patykiem zaczęło odgarniać gałązki...
Wtem wszyscy usłyszeli przeraźliwy okrzyk bólu.
Stało się prawdziwe nieszczęście!
Różane kolce zraniły Miłość w oczy.
Szaleństwu zrobiło się niezmiernie przykro, zaczęło prosić, błagać o przebaczenie, aż w końcu poprzysięgło zostać przewodnikiem ślepej z jego winy przyjaciółki.
I to właśnie od tamtej pory, od czasu, gdy po raz pierwszy bawiono się na Ziemi w chowanego, Miłość jest ślepa i zawsze towarzyszy jej Szaleństwo.
M.Podleśnyhttp://www.kedzierzyn.gsi.pl/bajki_z_moralem/miedzy_nami_bajka_o_milosci_i_szalenstwie.htm

[jeżykowa]

Hej wam
Scarlet O'Hara nie znałąm tej bajki i faktycznie pasuje do mojego wątka.

Jeśli chodzi o moje dalsze przemyślenia to dziś stwierdziłam że lepiej się już nigdy nie zakochiwać bo brak miłości = brak bólu i rozczarowań....eh dziś mój alko się odezwał oczywiście był bardzo miły i że jakbym to ja się nie wyprowadziła to było by dobrze, i ten tekst że gdybym go nie denerwowała to by nie pił i jego zaprzeczanie że on nie jest chory. Wiecie jak się cieszę że mogę tu na forum poczytać poza tym grupa Al-anon, po raz pierwszy nie czuję się odpowiedzialna za to że on pije, napisałam mu że ja z jego piciem nie mam nic wspólnego.I nie czuję się winna to dla mnie wieka ulga zawsze udało mu się mnie przekonać że to moja wina. A tym razem czuję spokój, wiem też że nadal pije teraz to sobie tłumaczy że nie ma sensu w życiu. Odpisałam mu że to jest jego życie ze ma je tylko jedno i może z nim robić co chce.

Wiem że nie powinnam z nim pisać już raz próbował ze mną złapać kontakt wtedy mi się udało nie odpowiedzieć, ale dziś jakoś chyba z ciekawości co u niego odp... troszkę jednak mnie to kosztowało...

[jeżykowa]

Boże daj mi siłę.

Wczoraj mój eks wydzwaniał do mnie z wielkim przypływem miłości i tęsknoty ale, kiedy nie chciałam z nim rozmawiać zapytał czy przyjdę na jego pogrzeb. Szantaż emocjonalny...wiem..Dziś znów mi ciężko. Mówił że mnie kocha i jak mu jest ciężko że nie ma po co żyć że wszystko mu się sypie...Znowu czuję obawę, boję się samej siebie, on chyba wykorzystuje moje dobre serce choć byłam jak nigdy stanowcza to on i tak nie dawał za wygrane i był miły. Co mam o tym wszystkim sądzić? Pomóżcie

[inka70]

[jeżykowa]

Po co mu ta manipulacja? tak trudno zrozumieć Alko

[Klara]

[staaw]