Forum Wolnych od Alkoholu

ricoJG

Cześć wszystkim !!!
Stany emocjonalne które ujawniają się we mnie podczas odstawienia alkoholu przypominają mi totalnego roolercostera. Od lęków (głównie takich związanych z realnymi zagrożeniami aczkolwiek od błahych do poważnych) do euforii, pełnej szczęśliwości. Trochę to wszystko skomplikowane dla mnie, bo zaczynam łapać się, że poświęcam się analizowaniu różnych aspektów i zdarzeń z mojego życia. Czasem są to poważne sprawy z przeszłości, a czasem maksymalne błahostki. Zaczynam łapać się na tym że brakuje mi takiego wyhamowania w emocjach, że to czasami nakręca się tak szybko, szybko, a czasami ślimaczą się te emocje i przemyślenia we mnie. Podzielcie się proszę swoimi przemyśleniami w tym temacie, kiedy jeśli mieliście podobne objawy podczas trzeźwienia, jak sobie z tym radziliście, co pomogło, czego unikaliście, jaką rolę odgrywają wtedy najbliżsi....Z góry dzięki za przemyślenia w tym temacie.

wolny

Ja tam nie wiem ale zaraz zaraz a ile ty nie pijesz bo nie kojaże ? Zresztą zaraz przybędzie kawaleria to ci doradzą,.. co i jak,.. bo ja to oszołom jestem, lepiej nie będę doradzał !!! cg45g

szymon

jal

rico... na początku drogi miewałem też różne nieadekwatne odreagowywanie swoich emocji - przeważnie chore!
Fundamentem mojej zmiany było AA i różne terapie... miałem kiedyś czas na chlanie,teraz postanowiłem znaleźć go na zdrowienie (trzeźwienie) - nie ma nic za darmo!

Powodzenia

ricoJG

W tej kwestii akurat nie ma co dyskutować, skoro poświeciło się tyle i tyle czasu na włażenie w alkohol to od razu się z tego nie wyjdzie. To nie magia jakaś i pstryk albo cudowna tabletka i zdrowiejemy. Wiem że alkohol blokuje skutecznie wyrażanie emocji na trzeźwo u mnie, dopiero po wypiciu stawałem się taki że mówiłem o tym co we mnie siedziało tylko że było to często wyciąganie spraw np. sprzed tygodnia, które na trzeźwo w ogóle nie przechodziły do wyrażania ich na bieżąco. Teraz zanim spróbuję robić to właśnie na bieżąco muszę zmierzyć się z tą huśtawką emocjonalną we mnie. Na razie cieszę się że jestem tu na Dekadencji i jest to dla mnie ważne bo to czuje. Choć moja kobieta uważa że ja tu wchodzę i ona stwierdza że ja na razie to się "dobrze bawię".....

staaw

Rico, a o dzienniczku uczuć słyszałeś?
Ja prowadzę (właściwie teraz nieregularnie) go jako arkusz excella zaszyfrowany kilkunasto literowym hasłem.

Bardziej pomaga mi lista wdzięczności (rzeczy za które jestem wdzięczny Bogu że znalazłem siłę by je osiągnąć)...

szymon

staaw

Klara

Słoneczko

ricoJG

Hmm, dzienniczek uczuć to na razie nie za bardzo, bo jak sobie pomyślę że wpisuje np. Uczucie - Lęk i przez 30 minut próbuję go zdefiniować to jestem po 15 minutach zmuszony wpisać kolejne uczucie Złość (bo siedzę przez 15 minut i nie zidentyfikowałem problemu) a po kolejnych 15 żal (bo żałuje że straciłem 15 minut).... choć akurat taka myśl mi zaświtała że w tym dzienniczku będą się tworzyły dziury. I może oto chodzi aby móc potem w całokształcie przyjrzeć się tym "dziurom" i spróbować w całokształcie je zdefiniować....Dzienniczek wdzięczności hmmm ... nie wiem czy "cukrowanie" za dokonane i otrzymane wdzięczności nie wpędzi mnie za bardzo w samouwielbienie. Jeśli już dzienniczek wdzięczności to równocześnie i dzienniczek niewdzięczności żeby tak za bardzo się nie nakręcać.... :mysli:

Jędrek

Jo-asia

wolny

Jo-asia, masz racje , a najlepiej to nic nie robić ! na prawdę !! sytuacje i uczucia to chmurki ,przemijają,.. to po co je ruszać,.. niech sobie płyną aż odpłyną i na tym koniec.
Przecież nie jesteś ani swoim uczuciem ani sytuacją ,. co może jesteś swoją złością ??? Nie??? a może radością?? też nie,.. ty to ty,.. a uczucia to uczucia ,.. no chyba że się mylę ,no bo mnie to raczej wierzyć nie można hihihiih :kwiatek:

ricoJG

A co doradzicie w przypadku założenia dzienniczka uczuć i poświęcaniu mu np. 15 minut przed pójściem spać albo np. wpisach z dnia poprzedniego rano po przebudzeniu też np. 15 minut ale takie najważniejsze uczucia tylko. Bo w głowie mam na dzień dzisiejszy tyle emocji że chyba dzień bym zarwał i książka by z tego powstała jak "Saga o ludziach Lodu" albo jakiś tasiemiec "moda na Sukces" bo po prostu za dużo tego we mnie jest....