Forum Wolnych od Alkoholu

[PSG-1]

Nie wiem czy to cecha DDA czy taki nabytek po alkoholiźmie. No więc do rzeczy.

Jakoś nie potrafię dopuścić do siebie myśli, że jeszcze mogę coś w życiu osiągnąć, że może spotkać mnie coś dobrego. W sumie rok temu, dwa lata temu, trzy lata temu itp myślałem podobnie mimo, że osiągałem baardzo wiele mogłoby się wydawać. Teraz patrząc przez pryzmat tego co straciłem wiem ile tak naprawdę osiągałem. Jak patrzę na ludzi na ulicy, obojętnie w jakim wieku to wierzę, że im może udać się wyjść ze wszystkiego co ich spotkało, że poradzą sobie z każdym problemem. Albo np, ktoś ma 45 lat, wydaje mi się, że jeszcze tak wiele czasu przed nim, jak nie może np pracy znaleźć to da radę się przekwalifikować. Ale ja w młodym wieku już niczego nie dam rady zmienić ani nic osiągnąć.

Wynika to pewnie z tego, że matka od najmłodszych lat powtarzała mi, że zdechnę w wieku 20 lat i nic nie osiągnę w życiu, niczego się nie dorobię. Pełno takich durnych schematów mam w głowie. Jak się tego wyzbyć.

Niby wiem, że to nie może być aż tak źle! Ale ta myśl mnie dręczy. Zawsze czuję się gorszy. Jeszcze nigdy nie czułem się od kogoś lepszy. Eh co jest z tymi myślami.

Nie wiem czy to cecha DDA czy taki nabytek po alkoholiźmie. No więc do rzeczy.

Jakoś nie potrafię dopuścić do siebie myśli, że jeszcze mogę coś w życiu osiągnąć, że może spotkać mnie coś dobrego. W sumie rok temu, dwa lata temu, trzy lata temu itp myślałem podobnie mimo, że osiągałem baardzo wiele mogłoby się wydawać. Teraz patrząc przez pryzmat tego co straciłem wiem ile tak naprawdę osiągałem. Jak patrzę na ludzi na ulicy, obojętnie w jakim wieku to wierzę, że im może udać się wyjść ze wszystkiego co ich spotkało, że poradzą sobie z każdym problemem. Albo np, ktoś ma 45 lat, wydaje mi się, że jeszcze tak wiele czasu przed nim, jak nie może np pracy znaleźć to da radę się przekwalifikować. Ale ja w młodym wieku już niczego nie dam rady zmienić ani nic osiągnąć.

Wynika to pewnie z tego, że matka od najmłodszych lat powtarzała mi, że zdechnę w wieku 20 lat i nic nie osiągnę w życiu, niczego się nie dorobię. Pełno takich durnych schematów mam w głowie. Jak się tego wyzbyć.

Niby wiem, że to nie może być aż tak źle! Ale ta myśl mnie dręczy. Zawsze czuję się gorszy. Jeszcze nigdy nie czułem się od kogoś lepszy. Eh co jest z tymi myślami.

[olga]

chodzisz na terapię?

[PSG-1]

No nie właśnie... Już nie wiem co lepiej najpierw czy terapia alko czy DDA.

No nie właśnie... Już nie wiem co lepiej najpierw czy terapia alko czy DDA.

[Klara]

[Wiedźma]

[staaw]

[Scarlet O'Hara]

[pannamigotka]

[PSG-1]

Z oficjalnych badań przez biegłych psychologa i psychiatrę zleconych przez sąd wynika:

"(...) zdaniem biegłych należy więc zobowiązać badanego ******** ******** do podjęcia leczenia odwykowego. (...) biegli są zdania, że powinno być to leczenie stacjonarne."

W sumie przykra sprawa dziś. Byłem w UP pooglądać oferty pracy, wcześniej przygotowałem sobie CV wydrukowałem kilka sztuk, chciałem pojeździć po zakładach pracy. Spotkałem tam kolegę, powiedział, że od grudnia szukał pracy i w końcu mu się udało. Znalazł pracę jako kierowca CE. A mówił, że był w tych wszystkich firmach i zero odzewu i właściwie, żeby tam się dostać to trzeba po znajomości. W sumie on po znajomości dostał pracę. Tak mnie to dobiło co usłyszałem, że wróciłem zmarnowany do domu. W sumie co ja sobie myślę, że znajdę pracę kolejny raz zawożąc CV do tych samych firm? Eh jestem kompletnie bezużytecznym śmieciem, który do niczego się nie nadaje!

Znalazłem ofertę pracy na budowie do której się nadaję, do stania przy betoniarce ale 60km od mojego miejsca zamieszkania. Na tym zadupiu nic nie ma... Chciałbym w zawodzie może spróbować ale w księgowości to już totalna lipa...

Wiem, zaś się żalę.

Z oficjalnych badań przez biegłych psychologa i psychiatrę zleconych przez sąd wynika:

"(...) zdaniem biegłych należy więc zobowiązać badanego ******** ******** do podjęcia leczenia odwykowego. (...) biegli są zdania, że powinno być to leczenie stacjonarne."

W sumie przykra sprawa dziś. Byłem w UP pooglądać oferty pracy, wcześniej przygotowałem sobie CV wydrukowałem kilka sztuk, chciałem pojeździć po zakładach pracy. Spotkałem tam kolegę, powiedział, że od grudnia szukał pracy i w końcu mu się udało. Znalazł pracę jako kierowca CE. A mówił, że był w tych wszystkich firmach i zero odzewu i właściwie, żeby tam się dostać to trzeba po znajomości. W sumie on po znajomości dostał pracę. Tak mnie to dobiło co usłyszałem, że wróciłem zmarnowany do domu. W sumie co ja sobie myślę, że znajdę pracę kolejny raz zawożąc CV do tych samych firm? Eh jestem kompletnie bezużytecznym śmieciem, który do niczego się nie nadaje!

Znalazłem ofertę pracy na budowie do której się nadaję, do stania przy betoniarce ale 60km od mojego miejsca zamieszkania. Na tym zadupiu nic nie ma... Chciałbym w zawodzie może spróbować ale w księgowości to już totalna lipa...

Wiem, zaś się żalę.

[staaw]

Zapytałeś czy ta praca z zakwaterowaniem jest?
Przynajmniej w Warszawie jest wiele ofert z zakwaterowaniem...

[PSG-1]

Tamto jest w mieście wojewódzkim więc takich ancymonków jak ja tam pewno dużo co by przy betoniarce chcieli stać

Od kilku dni dogłębnie staram się analizować rynek pracy I zastanawiam się do czego to wszystko zmierza... Szperam na różnych forach tematycznych i czytam czytam... W mojej okolicy coraz więcej kradzieży domostw... Sąsiadce nawet świnię ostatnio zastrzelili (!) i ukradli...

Tamto jest w mieście wojewódzkim więc takich ancymonków jak ja tam pewno dużo co by przy betoniarce chcieli stać

Od kilku dni dogłębnie staram się analizować rynek pracy I zastanawiam się do czego to wszystko zmierza... Szperam na różnych forach tematycznych i czytam czytam... W mojej okolicy coraz więcej kradzieży domostw... Sąsiadce nawet świnię ostatnio zastrzelili (!) i ukradli...

[Klara]

[Dziubas]

[staaw]

PSG, o tej pracy w Warszawie to wiem, bo prócz takich ancymonków jak ja byłem żaden Warszawiak sobie rączek brudzić nie chciał...
Kilku nas było co nie spali w barakach...

[PSG-1]