Forum Wolnych od Alkoholu

[Jo-asia]

[wolfdariusz]

[wolfdariusz]

[Maciejka]

To ty widzisz w moich wypowiedziach podchody i to osobiste?

[Jo-asia]

[pietruszka]

Hmmm.... Darek... sama nie mam takich doświadczeń, bo dzieci nie mam, ale swoje relacje z rodzicami przerobiłam i jest w miarę ok, przestałam oczekiwać od nich rzeczy niemożliwych, bo rozumiem, że pewnych rzeczy nie są w stanie mi dać, bo sami ich nie mieli. Ba... dzisiaj u terapki zauważyłam,że o większości moich krzywd z dzieciństwa mówię spokojnie, bez guli w gardle i łez w oczach. , ale to ja byłam odpowiedzialna za własne poczucie krzywdy, smutek, żal. Nie ukrywam, że pomogło mi to, że zauważyłam, że oboje nieco się zmienili, zmądrzeli, dojrzali, oczywiście w niewielkim stopniu, ale i tak doceniam to, co widzę. Pomogło mi również to, ze znam coraz lepiej historię własnej rodziny, wiem, który z pradziadków był alkoholikiem, w której rodzinie przeszło pasmo chorób i śmierci, gdzie nie pozwalano matkom na przeżycie żałoby po zmarłych dzieciach, nadając znów te same imiona kolejnym dzieciom, tajemnicy dotyczące nieślubnych dzieci i innych "trupów w szafie".

I już się nie dziwię, patrzę z szerszej perspektywy, widzę więcej, dalej. I łatwiej wybaczyć.

I jeszcze jedno mi się nasunęło Darek, czy zapytałeś, czego, jakiego ojcostwa oczekiwałyby od Ciebie Twoje dzieci? Czy zapytałeś też samego siebie, jakie Ty masz oczekiwania (albo chciałbyś mieć) wobec Waszych wzajemnych relacji?

[Maciejka]

[wolfdariusz]

oj Pietrucha....gdybym ja zaanalizowal moje pochodzenie, to dopiero bym dostal swira i grzecznie sobie wyjasnil wszystko ....
pamietam jednak ,ze jako mlody facet bylem dumny z moich dzieci, ubostwialem je, i naiwnie sądzilem ,ze nigdy im nie "sprezentuje" tego co mnie moj ojciec, a jemu z kolei jego itd e tc....do tego rodzinne kataklizmy ze strony mamy.
NIE .....nic z tego. ja to ja i zadne tam rodzinne bajki i legendy nie mialy wplywu na moje wybory, dokonania.
wiem co sadzi o tym wspolczesna psychologia....ale mnie jest blizej do konstrukcji cepa niż barokowej montrancji.
hey
a Perle musze cos wyjasnic:
1-robi sie zbyt osobiscie miedzy naszymi postami , a raczej ich sensem...co szkodzi niekiedy wymianie mysli.
2-zadne z moich dzieci by mi nie zagladalo przez ramie w kompa, ani nigdzie, bo tak mnie i ja ich wychowywalismy--nie zagladaj mi przez ramie, bo nie wolno
3-jaki sens by mialo , gdyby moje dzieci przeczytaly, cos czego im sam nie powiedzialem?

no i to na tyle

[Maciejka]

Nie wiem jaki sens ale wystarczy wbić w google forum dla dda czy alkoholizm i wyskoczy a dzieci lepiej si e posługują internetem jak ja. Z tego co piszesz wywnioskowałam, ze niewiele mówisz swoim dzieciom więc pewnie sens by sie znalazł.

Ja tez przerabiałam historię mojej rodziny pochodzenia; taty, mamy, dziadków i tez lepiej rozumiem postepowanie swoich opiekunów i nie zwariowałam od tego a pozwoliło mi to wybaczyć sobie i opiekunom nie żadając zapłaty za poniesione krzywdy i straty wynikające z takiej a nie innej historii rodziny. Pozwoliło mi to uwolnić sie od bólu i worka zdjąć worek krzywd.

[wolfdariusz]

[Jo-asia]

[wolfdariusz]

[wolfdariusz]

[Maciejka]

Darek niczego ci nie wkładam, nie wmawiam i nie wymyślam pisze tylko o swoich odczuciach na twoje wypowiedzi nie projektuj na mnie swoich problemów. Żeby nie było- napisałam , ze widze podobie nstwo pewnych rzeczy z moim ojcem nie że tak post epujesz.

Najlepiej to nic nie robic świetna wymówka nie wychodzi po co się starać to bez sensu, no cóż co chcesz to masz. ja bym poruszyła niebo i ziemię zeby poprawić swoje recje , nie moge znaczy nie chce i tyle.

[wolfdariusz]

nastepny temat o dzieciach w jakim napisze to bedzie :
łatwe i podręcznikowe relacje z dziecmi w oparciu o literature i fachowe rady terapii externistycznej DDA...