Forum Wolnych od Alkoholu

yuraa

nie pije już jakis czas, sporo ludzi spotkałem na trasie. wysłuchałem niejednej opowieści.
Czasem z dumą ktos opowiadał o swoich pijackich wyczynach, czasem z lekkim zazenowaniem, różnie jak kto umie.

ale pomyślałem niedawno, ze właściwie nie mam sie czym "pochwalić".
-na izbie nie byłem, esperalu nie zapijałem ani z du** nie wydłubywałem bo go nigdy nie mialem, samochodem w rowie nie dachowałem, nie pobiłem zony- ot tam jakies rękoczyny były ale raz z liscia i to wystarczało. terror psychiczny ?? no był.
w więzieniu nie siedziałem, konflikty z prawem??? -mandat za sikanie w miejscu publicznym, za jazde rowerem z 2,7 promila, drobiazgi.
jaki alkoholik ze mnie??? z pracy mnie nie wywalono, rodzinę utrzymałem.
piłem w zaciszu domowym albo na działce czy w piwnicy.
mózg mi sie lasował, chlałem, trzeźwiałem, chlałem, trzeźwiałem.
nic nie nawywijałem.
ktoś czuwał.

niech kto nie myśli że mam żal ze niezdązyłem narozrabiać, tak mnie naszło ze wiele mnie ominęło, ale jakos nie tęsknie do "wyczynów"

Jagna

Beniamin

Ktoś mi kiedyś powiedział że nasze pijackie wyczyny w gruncie rzeczy są takie same. Jedyną różnicą jest ich natężenie, uwarunkowania społeczne oraz to w jakich realiach czy sytuacjach życiowych jesteśmy osadzeni.
Reasumując tą dwu zdaniową myśl

podstawą tych wszystkich zachowań w większośći jest zwykła ludzka zachowawczość, hmm tu poprawka ... pijacka zachowawczść. Instynkty człowieka uzależnionego, i ubezwłasnowolnionego przez alkohol.
Fakt, czytam lub spotykam osoby które z nieukrywaną tęsknotą wspominają namte czasy czy wyczyny. Żal po stracie ?
Myślę że należy dostrzeć to co przed nami, szansę którą dostaliśmy. Piękno trzeźwego świata, wolności ciała i umysłu.

Jacek

sabatka

ja myślę że dużo zawdzięczacie współuzależnionym. niejedno za was robiły żony/mężowie aby ratować ten tonący statek. :wysmiewacz:

utopia

Bebetka

sabatka

pterodaktyll

yuraa

temat ten otworzyłem nie dlatego że żal mi straconych wrażeń, tylko dlatego by jakiś niedoswiadczony młody człowiek mógł zobaczyć jak różne mogą być dna alkoholowe,
że wcale nie trzeba się do ostatecznego upadku doprowadzic by zdecydować się na leczenie.
żeby zobaczyć co jeszcze moiże spotkać delikwenta pijącego.

ja tam ze swoją choroba pogodzony jestem, dno swoje zaliczyłem i wracać tam nie chcę.
a Jagus dzięki za przypomnienie myśli smiertelnych, i strachu przed zgonem i nadzieji na wybawienie poprzez kostuchę.

stiff

Nie mam się czym chwalić, ale niejednokrotnie ocierałem się o śmierć
tylko przez nadmierne picie... :evil:

Paradoksalnie powodem mojego zaprzestania picia był przypadek
i sprzyjające okoliczności, a nie dlatego, ze zobaczyłem siebie na dnie...
To dopiero na terapii sobie uzmysłowiłem w jakim szambie
tak naprawdę urządziłem sobie życie...
Pewnie tylko dlatego, ze terapia pozwoliła mi to zrozumieć,
to dziś jestem trzeźwy...
Straciłem wiele lat bezproduktywnie i bezsensownie czy zaluje,
na pewno tak, ale pogodziłem się z tym ,
a staram sie jedynie optymalnie wykorzystać czas, który został mi dany... :roll:

utopia