Forum Wolnych od Alkoholu

[wrzeciono]

NAPISZĘ JESZCZE RAZ ŻEBY NIE ZAŚMIECAĆ POWITALNI, BO LICZĘ NA JAKĄŚ POMOC. Napiszę o sobie - osobie, która nie umie żyć i przez to jest nieszczęśliwa. Czuję to od kiedy pamiętam, ten cieżar cały czas noszę i myślałam, że wszyscy tak mają, że każdy człowiek doświadcza tego bólu istnienia, tego ciągłego zmęczenia i apatii, że każdy musi się rano przymuszać do rozpoczęcia kolejnego dnia. Od kiedy przeczytałam o tym całym DDa, pomyślałam, a mozę tak nie jest, a może inni tego nie czują, a może można tego nie czuć?

o moich nastrojach (pisałam już to w Powitalni, powtórzę się zatem):
czytam Was już od dłuższego czasu i dojrzewam do czegoś
to "dojrzewam" znaczy wpadam w depresję, przypominam sobie, wypominam sobie, płaczę, zauważam różne rzeczy
dojrzewam do tego żeby powiedzieć BASTA, czas zacząć żyć
jestem DDA książkowym, teraz widzę że prawie wszystkie moje cechy to DDA wynik jest. i te uważane przeze mnie za dobrze i te bardzo złe. cała zbudowana jako DDA, do tego oczywiście dochodzi jeszcze kilka przykrych rzeczy, które mnie spotkały
chyba jestem też współuzależniona bo nadal pomieszkuje od czasu do czasu z alkoholikiem (jestem studentką)
ciągle przestraszona, zamknięta w sobie, bohaterka rodzinna, obrzydliwa perfekcjonistka, smutna i nierozgarnięta (czyt. spóźnialska, bałaganiara, długo śpi, siedzi w nocy itp.)
nie potrafiąca podejmować decyzji i doprowadzać do końća tego co się zaczęło
strach przed bliskością
ostatnio zauważyłam jak bardzo potrafi zniszczyć mnie jedno zdanie obcej osoby które nawet nie jest wymierzone we mnie ja zaś sądzę że ktoś chce mnie obrazić, sprawić mi przykrość
kilka godzin płaczu
potrzeba ciągłych gwałtownych emocji, nie potrafię przebywać z normalnymi ludźmi, bo mnie nudzą
dziś rano poczułam że chciałabym założyć pancerz a tak w ogóle trudno mi wyjść z łóżka.

chciałabym na początek terapię indywidualną, ale adresy znalazłam tylko na te grupowe, pomóżcie gdzie szukać indywidualnej? i czy to naprawdę możliwe aby osoba z taki kompleksami ciągle musząca udowadniać że ma jakieś znaczenie, żebym kiedyś mogła żyć i cieszyć się tym?

WIEM, ŻE CHAOS, ALE JEST GO TERAZ DUŻO W MOJEJ GŁOWIE A WIĘCEJ JESZCZE W DUSZY. PRZEPRASZAM ZA TEN CHAOS. Jako i ciągle za wszystko przepraszam. "Przepraszam, że przepraszam" (- to z Osieckiej )

[pietruszka]

[pannamigotka]

całkiem możliwe, że w ośrodkach, w których jest grupowa jest też indywidualna, dzwoniłaś?

A opisując siebie opisałaś mnie!

[Enja]

Wrzeciono, ja też jestem "książkowe DDA" - tylko w moim wypadku "niewidzialne dziecko". Poza tym mogę podpisać się pod wszystkim co piszesz o sobie.

Co do terapii, to ja akurat mam odwrotnie - chciałam na grupową, ale okazało się, że najpierw muszę zacząć od indywidualnej i dopiero później będą równolegle - grupowa i wspierająco - indywidualna.
Nie wiem skąd jesteś, więc trudno Ci pomóc w szukaniu terapii.

[wrzeciono]

odzywam się po raz kolejny, dziś trochę lepiej się czuję, boję się czy aby nie wmówię sobie, że "sobie poradzę sama" i nie zrezygnuje z tej terapii ;/ chyba działa u DDA trochę podobny sytem zaprzeczeń jak u alkoholików.

jestem z Poznania, może możecie coś polecić taam ?

[Enja]

[Enja]

Ja nie z Poznania, to nic Ci konkretnego nie doradzę. Ale tu masz sporo adresów w Poznaniu: http://www.parpa.pl/index...id=70&Itemid=10 może znajdziesz coś, co będzie Ci pasowało

[wrzeciono]

Z listy adresów Enjo którą mi tu podesłałaś (a w Niezbędniku jest, ale to zauważyłam po niewczasie) udało mi się znaleźć i pójść na spotkanie rozpoznawcze z psychoterapeutką. Rozpoczynam terapię!
Kobieta bardzo bardzo młoda - nie wiem czy będę miała do niej zaufanie i do jej kompetencji, spotkania co 2 tygodnie. Boję się głównie tego że ona taka młoda ;/ chyba świeżo po studiach.

[timpane]

gdybym w to nie wierzyła, pozostałoby mi tylko położyć się i umrzeć. Jestem pewnie ze dwa razy starsza od Ciebie, ale podjęłam walkę o swoje życie.

Jak będziesz chciała, pisz na priw.

[olga]

timpane, witaj

[yuraa]

hej timpane,
to mnie zastanowiło

[bruce741]

Nie wiem skąd jesteś, więc trudno Ci pomóc w szukaniu terapii.

[Wiedźma]