Forum Wolnych od Alkoholu

[Marianna]

Witam, jestem nowa na tym forum.
Może więc na początek się przedstawię. Mam 33 lata od 5 lat jestem żoną alkoholika.
Obecnie jesteśmy w separacji a ja uczęszczam na terapię dla współuzależnionych.
Mąż zdaje sobie sprawę że jest uzależniony ale nie rwie się do leczenia.
Chodzi na basen, na siłownię, zdrowo się odżywia, popija, pali i uważa że wszystko jest dla ludzi.
Rozstajemy się i schodzimy od paru lat.
Właściwie można powiedzieć że więcej mieszkaliśmy osobno niż razem.
Ale mąż bardzo często się ze mną kontaktował, wpadał i w sumie i tak byliśmy razem.
Ani ja ani on nie potrafilismy zbyt długo pozostać bez kontaktu.
A nawet jeśli mi się udało nieco uwolnić od niego to i tak żyłam z poczuciem winy
że go zostawiłam. I tak to się ciagnie.
Na dziś dzień staramy się nie kontaktować z mężem i zyć swoim życiem.
Jednak przyznaję z ręką na sercu że nadal życia swojego nie mam.
Czuję się już może nie odpowiedzialna za męża ALE codziennie o nim myślę.
Rozmawialiśmy o tym wiele razy.
Rozmawialiśmy o tym że już dawno nie ma u nas bliskości że traktujemy się jak rodzeństwo.
A jednak, zawsze tam gdzieś dla siebie jesteśmy.
Zawsze ktoś wyskoczy z smsem.
Uważamy że nie powinnismy do siebie wracać bo jesteśmy dla siebie po prostu toksyczni.
Kłócilismy się strasznie, walczylismy o wszystko, padło wiele raniących słów.
Obydwoje dopuściliśmy się zdrady będąc w separacji, a jednak ciagle jesteśmy od siebie
uzależnieni.
Czuję się winna że chce sobie ułożyć życie sama, bez niego.
Mimo że chodzę na terapię, widzę cały ten mechnizm uzależnienia od niego to nie wiem
jak to przerwać.
Jak emocjonalnie się uwolnić i żyć swoim życiem, być wolna.

[Marianna]

Będę przeglądać forum i na tyle na ile to możliwe wspierać inne kobiety.
Myślę że tak jak na terapii grupowej jesteśmy dla siebie niczym lustra.
Pozdrawiam wszystkie dziewczyny

[Maciejka]

Witaj

[vilemo]

Witaj, ja też jestem współ-

[margo]

Cześć Marianno Czuj się jak u siebie

[pietruszka]

Witaj Marianno...
Myślę sobie, że czasem warto rozgraniczyć współuzależnienie od uzależnienia od drugiego, konkretnego człowieka. Czasem się to pokrywa, a czasem, wydaje mi się, że jednak nie...
A czasem jest to miłość... choć chyba najrzadziej jednak taka prawdziwa, zdrowa częściej to toksyczna miłość, czy jak to zwał, a raczej potrzeba bycia kochaną i/lub potrzeba posiadania kogoś "do kochania"...

Wiesz już jak jest u Ciebie Marianno?

[yuraa]

cześć Marianno
to Ty w avatarze ?

[Klara]

Witaj Marianno

[Duszek]

Witaj

[olga]

witaj

Cytat:

Jak odejść?

a tak

nie odczytaj tego, ze Cie namawiam zebys meza siekiera zarabala ale zebys odrabala ten "ogon" co sie za Toba wlecze

[Marianna]

Witam wszystkich i dziękuję za ciepłe przyjęcie.
Jak wam idzie walka ze współuzależnieniem?
Co jest dla was największym problemem w tym momencie?

W avatarze to nie jest moje zdjęcie, ale wyglądam bardzo podobnie.

Faktycznie myślę że mam 2 uzależnienia, nawet 3
małżonek sam w sobie
współuzależnienie
i papierosy
Ale wszystkie trzy chcę rzucić

[pietruszka]

[Duszek]

[Klara]

[olga]