Forum Wolnych od Alkoholu

[irie]

[szika]

irie, przepiekny post!

[irie]

Przepraszam, chyba nie na miejscu, bo odpisałam od razu a teraz widzę że dyskusja przeszła już na zupełnie inny tor. Ale bardzo mnie poruszył ten post.

Cieszę się alkoholik że tak dobrze Ci idzie, dopiero doczytałam do końca tematu. Wierzę że osiągniesz swoje cele, i może ja kiedyś tez..

[alkoholik]

[szika]

wygasiłam - jutro zniknie mój post
nie mogę pisać w imieniu irie... mogę za siebie...
według mnie postawa miłości do pijącego rodzica to wielki dar... nic tak nie niszczy jak nienawiść... z nienawiści i chęci zemsty trudno jest się "wyleczyć" i w ogóle cokolwiek ze sobą zrobić... a miłość? nawet jesli jest nadmierna to jest to juz dobrey punkt wyjścia do pracy nad soba i rokuje dobrze... to miałam na mysli wyrażając swój podziw
mam nadzieję, że się nie złościsz alkoholiku?

[alkoholik]

[smokooka]

[dtstgseete]

Mam taka obserwacje, ze inaczej na ojca patrza synowie, a inaczej corki. Znam przyklad kobiety, ktora krzywdzona przez ojca kiedys - dzis wypowiada sie o nim w dobrym tonie (niezwykly wrazliwy nieszczesliwy). ,,Tym złym'' zostala matka, bo nic nie zrobila... Nie chodzi mi ze to jakas regula matematyczna, a raczej statystyczna. W mojej rodzinie jest podobnie - ja pamietam o krzywdach ze strony ojca (niealkoholika zreszta) a moje siostry widza wszystko z innego ponktu widzenia. Ja nie rozmawiam z tym panem od 5 lat i mam spokoj. One rozmawiaja i --- czasem przez to płaczą. I kazdy chyba jest zadowolony

Zreszta i do braci tez jest tak moze - ja pamietam ze siostre w dziecinstwie szturchalem (wiecznie sie na mnie skarzyla rodzicom). A ona pamieta to, ze... bronilem ja na podworku przed innymi a tego, co ja pamietam - ona nie pamieta.

[olga]

To jest chyba regula. Moj syn swojego ojca chyba juz nie nienawidzi, chyba nienawisc przeszla w obojetnosc albo raczej jednak w niechec. Nie dane im sie czesto spotykac jednak sporadycznie to sie przypadkiem zdarza. Syn jest nieczuly na prosby ojca o drobny datek wiadomo na co i mija go obojetnie (albo udajac, ze obojetnie, tego nie wiem). Corka niestety sie ugina "bo on taki biedny i nie mam serca mu nie dac 5 zl"..............

[alkoholik]

Syn chce naśladować ojca, uważa go za wzór i ideał, chce być jak swój tata. Do pewnego wieku oczywiście, potem przychodzi bunt, ale to też mija i wraca wzajemne zrozumienie. A teraz postawcie się w sytuacji małego chłopca który swojego ojca się boi i wstydzi ... można dziecku zrobić coś gorszego?

[olga]

nie wiem, moze mozna jednakze ojciec alkoholik to tragedia dla chlopca tak jak i ojciec trzezwy ale nieobecny w zyciu syna
ale trzezwiejacy ojciec moze wiele strat nadrobic i dac to czego nie mogl dac wczesniej

[alkoholik]

[olga]

no o te relacje wlasnie mi chodzi dziecko tylko czeka na sygnal kiedy moze sie zblizyc do rodzica i nie wazne czy to dziecko ma dwa lata czy dwadziescia, tak samo pragnie milosci, uwagi, zainteresowania, poswieconego czasu i na pewno sklonne jest wybaczyc to co bylo jesli tylko zdobedzie zaufanie

[Jo-asia]

Mój ojciec pije nadal.
Był mi wzorem...idolem. Kochałam go bardziej niż mamę.. tak czułam. Był mi bliższy niż ona.
Pewnie.. stąd więcej we mnie alkoholika niż współ...
Jakiś nie cały rok temu...byłam u niego i myłam okna. On w tym czasie spał, pijany.
Myłam i wyłam, płakałam jak małe dziecko. W każdym pomieszczeniu inne wspomnienia. A we mnie bunt, ból, żal, krzywda....ryczałam aż do ostatniego pokoju. Gdy umyłam u niego..tam gdzie spa, usiadłam na przeciwko...i znów się poryczałam. Zobaczyłam starego...nie tylko ciałem a i duchem, zmęczonego człowieka. To cholernie boli...patrzeć na kogoś kogo kochasz, jak żyje i co zrobił ze swoim życiem. Patrząc na niego poczułam wdzięczność, że ja mogłam wytrzeźwieć. I wdzięczność, że mogę go kochać takim jaki jest....

[MILA50]