Forum Wolnych od Alkoholu

[kociara]

Witam wszystkich, mam na imię Kasia.
Na to forum trafiłam dzięki koleżance.
Namówiła mnie żebym tu napisała i pomogła mi założyć konto.

Po wielu latach opuściłam męża - alkoholika, aktywnego który się nie leczył
i deklaruje że nie będzie. Jest alkoholikiem weekendowym.
Pije głównie w wolne dni. Zdarzało się że wracał do domu późno, nad ranem
albo w ogóle.
Źle się to odbiło na moim zdrowiu, zaczęłam chorować, wpadałam w stany depresyjne.
Rozstawałam się z nim stawiając warunek że albo my albo alkohol.
Niestety wracaliśmy do siebie. Nie umiałam być dostatecznie konsekwentna
aby to zakończyć definitywnie.
Poza tym w trakcie małżeństwa straciłam pracę i moje zarobki z pracy
dorywczej były niskie, mąż nie wspierał mnie finansowo ale przynajmniej
opłacał czynsz, czasem robił zakupy.
Swoje zarobki przeznaczał głównie na alkohol i swoje potrzeby.
Nigdy nie byliśmy na wakacjach.
Mąż miał problemy z depresją, unikał współżycia, rzadko okazywał czułość.
Najczęściej na kacu kiedy łapały go lęki i depresja.

Odeszłam od niego, postanowiłam że trzeba to wreszcie
przerwać, bo lata mijają a moję życie wygląda jak czarna otchłań.
Ciagłe awantury, depresje, nerwy i wiele przykrych słów za nic.
Tak sie nie da żyć, nie chce tak.

Chodzę na terapię, raz jest lepiej raz gorzej.
Terapia dodała mi siły ale czasem jestem po niej strasznie zdołowana
i czuję się paskudnie. Pomogła mi podjąc decyzję, zrozumieć że coś jest nie tak, usłyszeć samą ssiebie ale nie zagłuszyła poczucia winy.
Wiem że mąż jest alkoholikiem, że pastwi się nademna psychicznie i odbiera mi wiarę w siebie ale kocham go nadal.
Mam żal ale kocham, jestem z nim nadal związana emocjonalnie mimo że nie widziałam dosyć dawno.
Źle się czuję z tym że to ja odeszłam, że to ja kończę
i nie umiem sobie z tym poradzić.
Po prostu czuję w sercu wielki ciężar.

[szymon]

fajnie, że tu wpadłaś

Cytat:

Źle się czuję z tym że to ja odeszłam, że to ja kończę i nie umiem sobie z tym poradzić. Po prostu czuję w sercu wielki ciężar.

ojjj, to nie Ty kończysz Ty podejmujesz normalne decyzje, wyciągasz wnioski z danej sytuacji
fajnie, że się tu pojawiłaś

[She]

Witaj Kasiu

Dobrze że napisałaś na TYM forum. Jest tu cała masa cudownych ludzi którzy wesprą Cię wtedy gdy trzeba i opierniczą gdy zajdzie taka konieczność

[olga]

witaj

[kociara]

Dziękuję za ciepłe powitanie... :-)

Czy kocham męża czy tylko wyobrażenia o nim...hmmmmm

hmmm...
Jestem emocjonalnie z nim bardzo związana. Tak bym to nazwała.
Brakuje mi takich drobnostek... jego spojrzenia, głosu...
Ale zadał mi tez tyle bólu że to za mało aby z nim być.
Ale brakuje mi go. Mam żal do losu że tak się wszystko ułożyło.
Bardzo go kochałam. Bardzo.
Ostatnie wspomnienie jakie z nim mam to jak mówi przez telefon
"Kasiu jesli chcesz rozstaniemy się ale spotkajmy się jeszcze,
porozmawiajmy, czuje że zmarnowałem Ci życie. Tak się nie da żyć, z takim poczuciem winy"
A ja że nie.
Nie zgodziłam się na spotkanie pod wpływem terapii i rad innych że to manipulacja.
Poza tym wiedziałam że to spotkanie by mnie złamało.
Jest mi przykro i mam wyrzuty sumienia że po tylu latach małżeństwa nawet
się z nim nie pożegnałam, że tak odeszłam, zostawiłam go i zerwałam kontakt.

[kociara]

Ale zerwałam go dla naszego dobra, bo to był toksyczny związek.
Oddałam mu wolność... więc czemu mam takie poczucie winy?

[olga]

on wybral alkohol, Ty wybralas spokojne zycie...........kazdy ma prawo do wlasnych wyborow
skad wyrzuty sumienia? moze podswiadomie myslisz, ze nie nalezy Ci sie normalne, spokojne zycie.......

[olga]

[margo]

Czesc milo Cie widziec u nas. Czuj sie jak u siebie

[Duszek]

Witaj kociaro,

[KaTre]

Cześć Dobrze, że jesteś

[staszek]

Witaj na forum.

[Klara]

Witaj Kasiu!

[Borus]

Cześć Kociaro...

[muzyka11111]

Witaj Kasiu,

Ja tez zostawilam alko ponad rok temu, w tym czasie nie pil 15 miesiecy, ale zaraz potem zaczal i tak trwa to do dzis... Najtrudniejsze dla mnie bylo odciecie sie od myslenia ze to przeze mnie znowu sie napil, jak sobie sam bedzie radzil, zostal sam...itp
Dzis ja psychicznie czuje sie duzo lepiej, bez nerwow, stersu, a on tez jakos sobie radzi to dorosly chlop. Zycze ci sily i wytrwalosci...zobaczysz jeszcze bedziesz szczesliwa...:)))