Forum Wolnych od Alkoholu

[zimna]

Ile razem dróg przebytych?
Ile ścieżek przedeptanych?
Ile deszczów, ile śniegów
wiszących nad latarniami?

Ile listów, ile rozstań,
ciężkich godzin w miastach wielu?
I znów upór, żeby powstać
i znów iść i dojść do celu.

Ile w trudzie nieustannym
wspólnych zmartwień, wspólnych dążeń?
Ile chlebów rozkrajanych?
Pocałunków? Schodów? Książek?

buuu


Oczy twe jak piękne świece,
a w sercu źródło promienia,
więc ja chciałbym twoje serce
ocalić od zapomnienia.

U twych ramion płaszcz powisa
krzykliwy, z leśnego ptactwa,
długi przez cały korytarz,
przez podwórze, aż gdzie gwiazda Wenus

A tyś lot i górność chmur
blask wody i kamienia.
Chciałbym oczu twoich chmurność
ocalić od zapomnienia.

[zołza]

Zimna a gdzie Twój chłód ?
To jest to

[Klara]

To jest przecież Gałczyński

[zołza]

To jeszcze ja wkleję mój ulubiony tekst . Klara to dla Ciebie

Nauczyli nas regułek i dat
Nawbijali nam mądrości do łba
Powtarzali, co nam wolno, co nie
Przekonali, co jest dobre, co złe

Odmierzyli jedną miarą nasz dzień
Wyznaczyli czas na pracę i sen
Nie zostało pominięte już nic
Tylko jakoś wciąż nie wiemy, jak żyć

Dorosłe dzieci mają żal
Za kiepski przepis na ten świat
Dorosłe dzieci mają żal
Że ktoś im tyle życia skradł

Nauczyli nas, że przyjaźń to fałsz
Okłamali, że na wszystko jest czas
Powtarzali, że nie wierzyć to błąd
Przekonali, że spokojny jest dom

Odmierzyli każdy uśmiech i grosz
Wyznaczyli niepozorny nasz los
Nie zostało pominięte już nic
Tylko jakoś wciąż nie wiemy, jak żyć

Nauczymy się więc sami na złość
Spróbujemy, może uda się to
Rozpoczniemy od początku nasz kurs
Przekonamy się, czy twardy ten mur

Odmierzymy, ile siły jest w nas
Wyznaczymy sobie miejsce i czas
A gdy zmienią się reguły tej gry
Może w końcu odkryjemy, jak żyć

https://www.youtube.com/watch?v=2Ke9wJUOQGs

[Tosia]

Ladne

[Klara]

[szika]

znalezione w necie:
(choć przy tych pieknych, poruszających wierszach brzmi blado)

Czas omija miejsca, które wspominamy,
każdy z nas niemało takich wspomnień ma.
Gdy do ulubionych miejsc w myślach wracamy
to, co jest przeszłością wciąż od nowa trwa.

Dzieciństwo i młodość, radości i smutki,
to, co było wczoraj, historie sprzed lat,
sprawy nasze wielkie oraz te malutkie
- taki nasz prywatny w wyobraźni świat.

Najbliżsi, rodzina oraz przyjaciele,
zdjęcia - te najnowsze i sprzed wielu lat,
to, co nas łączyło, a nie to, co dzieli
- w sercu utrwalony naszych wspomnień ślad.

na pewno cos razem wybierzemy

[pietruszka]

Może jeszcze ja coś dorzucę, chociaż jakby obok tematu, raczej o zatrzymywaniu, utrwalaniu czasu. Jeden z moich ulubionych Szymborskiej (może dlatego, że swojego czasu przeżywałam fascynację sztuką japońską)


Ludzie na moście

Dziwna planeta i dziwni na niej ci ludzie.
Ulegają czasowi, ale nie chcą go uznać.
Mają sposoby, żeby swój sprzeciw wyrazić.
Robią obrazki jak na przykład ten:
Nic szczególnego na pierwszy rzut oka.
Widać wodę.
Widać jeden z jej brzegów.
Widać czółno mozolnie płynące pod prąd.
Widać nad wodą most i widać ludzi na moście.
Ludzie wyraźnie przyśpieszają kroku,
bo właśnie z ciemnej chmury
zaczął deszcz ostro zacinać.
Cała rzecz w tym, że nic nie dzieje się dalej.
Chmura nie zmienia barwy ani kształtu.
Deszcz ani się nie wzmaga, ani nie ustaje.
Czółno płynie bez ruchu.
Ludzie na moście biegną
ściśle tam, co przed chwilą.
Trudno tu obejść się bez komentarza:
To nie jest wcale obrazek niewinny.
Zatrzymano tu czas.
Przestano liczyć się z prawami jego.
Pozbawiono go wpływu na rozwój wypadków.
Zlekceważono go i znieważono.
Za sprawą buntownika
jakiegoś Hiroshige Utagawy,
(istoty, która zresztą
dawno i jak należy minęła),
czas potknął się i upadł.
72Może to tylko psota bez znaczenia,
wybryk na skalę paru zaledwie galaktyk.,
na wszelki jednak wypadek
dodajmy, co następuje:
Bywa tu w dobrym tonie
wysoko sobie cenić ten obrazek,
zachwycać się nim i wzruszać od pokoleń..
Są tacy, którym i to nie wystarcza.
Słyszą nawet szum deszczu,
czują chłód kropel na karkach i plecach,
patrzą na most i ludzi,
jakby widzieli tam siebie,
w tym samym biegu nigdy nie dobiegającym
drogą bez końca, wiecznie do odbycia
i wierzą w swoim zuchwalstwie,
że tak jest rzeczywiście.

[zołza]

Nasz świat w fotografiach zamknięty
Gdzieś w stare albumy schowany
Zatrzymał te chwile najdroższe
Do których tak często wracamy

Widzimy tu twarze znajome
Lub miejsca do których tęsknimy
I czasem się łezka zakręci
Gdy wzrokiem po fotkach błądzimy

Tu czas się na zawsze zatrzymał
Tu nic się nie zmieni przez lata
Tu w sepii kolorze zamknięty
Jest obraz minionego świata.

[margo]

To też dorzucę, tak jakoś mi pasuje...


Dookoła mgła
Edward Stachura

Jak długo pisana mi jeszcze włóczęga?
Ech, gwiazdo - ogniku ty błędny mych dni
Spraw, by skończyła się wreszcie ta męka
I zapędź, do czułych zakulaj mnie drzwi!

Lecz gdzie jest ten dom, jak tam idzie się doń?
Gdzie jest ta stanica, gdzie progi te są?
Tam most jest na rzece, za rzeką jest sad;
Tam próżnia się kończy, zaczyna się świat.

Lecz gdzie rzeka ta, gdzie rzucony jest most?
Gdzie sad ten jest biały, jabłonki gdzie są?
Na drzewach owoce i strąca je wiatr,
Do kosza je zbiera ta ręka jak kwiat.

Te strony gdzieś są, gdzieś daleko za mgłą,
Więc idę i dalej przedzieram się wciąż.
Zbierają się ptaki, ruszają na szlak,
Już lecą, wprost lecą, nie błądzą jak ja.

Jak długa pisana mi jeszcze włóczęga?
Ech, gwiazdo - ogniku ty błędny mych dni.
Spraw, by skończyła się wreszcie ta męka,
I zapędź, do czułych zakulaj mnie drzwi!


Nie wiem czy to pasuje... jak dla mnie to jest o takim... prawdziwym domu. Hmm... ale może jednak nie pasuje. Nie wiem sama.

[Tosia]

zołza, ladne! Masz talent zolzo

[zimna]

No też się wzięłam zainspirowana przez Szikę
Powoli przeglądam fotografie, jestem zaskoczona ładunkiem jaki ze sobą niosą, ile się z nich można dowiedzieć, ile nauczyć- niesamowite
Pootwierały mi się jakieś "tematy" po wyjaśniały .
Inne spojrzenie, coś czego wcześniej nie zauważyłam a teraz jest oczywiste.

[szika]

pudełeczka na płyty mam już gotowe
częsciowo podarowane, ostatnie czeka na syna jak przyjedzie z Niemiec..
chciałabym się pochwalić Wam jak zrobiłam ale nie umiem zrobić jotpega z pedeefa..
nie wiem jak pokazać Wam

[szika]

wymysliłam zrobiłam zrzut ekranu.. troche to spsuło efekt no ale tak potrafiłam
zamazałam imiona dzieci i męża bo może by nie chcieli...
miało być bardziej "wierszowo" ale postawiłam na obrazy, które mówią same za siebie..:)

[Tosia]

sliczne!