Forum Wolnych od Alkoholu

[rew01]

Dzień dobry wszystkim forumowiczom! Mam 27 lat i jestem współuzależniona. Kilka dni temu sięgnęłam po pomoc na innym forum, a osoby na nim aktywne zmotywowały mnie do działania w kierunku poprawy mojej sytuacji.
Poniżej wklejam link do tegoż tematu, który rozpoczęłam od opisania swojego problemu.
http://www.alkoholizm.com...der=asc&start=0
Z trudnością uznałam że mój mąż jest alkoholikiem i sama zapisałam się dziś na pierwsze spotkanie z terapeutą. Jestem też świeżo po rozmowie z męzem kiedy to pierwszy raz tak twardo przedstawiłam mu swoje stanowisko. Jeśli ktoś z Was drodzy chciałby coś dodać od siebie jestem otwarta na wszelkie sugestie. Mam szczera nadzieję że zaklimatyzuję się wśród Was, z podobnym problemem.
pozdrawiam serdecznie

[olga]

witaj

[Maciejka]

Witaj zrobiłaś ważny krok przede wszystkim dla siebie, zapisałaś sie do terapeuty. Dla mnie terapia była jedną z najlepszych decyzji w życiu, a to co z niej wyniosłam i wcieliłam w życie procentuje we wszystkich dziedzinach życia i we wszystkich relacjach. Powodzenia.

[Klara]

Witaj Rew

Z linka, który podałaś przeczytałam tylko pierwszą stronę (nie chciało mi się więcej ) i tam pisali do Ciebie głównie alkoholicy, a oni wiedzą, co mówią, bo znają wszystkie sztuczki uzależnionych osób.
Czuję, że dużo więcej nie jesteśmy w stanie Tobie poradzić jak to, co oni - terapia (którą rozpoczęłaś) i ewentualnie jako doskonałe uzupełnienie - mityngi Al-Anon.

[She]

Cześć

[rew01]

dziękuję w razie poważniejszych zwrotów akcji będę relacjonować. Macie zapewne więcej doświadczeń więc i perspektywa jest inna.
W wątku opisałam moją dzisiejszą rozmowę z m. Pozwolę sobie przytoczyć i tu:
"Jesteśmy po rozmowie. Nie nagabywałam go jak dotąd, przyszedł sam. Spytał czy możemy porozmawiać, przeprosił dodając "mogę do kogoś z tym iść". Powiedzialam ze chce mu cos powiedziec ale prosze zeby mi nie przerywal. Powiedzialam wszystko co chcialam powiedziec, (było bardzo trudno ale wczesniejsze przygotowanie bardzo pomoglo)bez placzu, bez podnoszenia glosu, wylozylam na ławę fakty z ostatniego weekendu: krzyczales, nazwales mnie.., wyszedles z domu nad ranem ; powiedzialam jak sie czulam, ze nie chce tak zyc i albo abstynencja i terapia albo w ciagu tygodnia jestem gotowa na wyprowadzke. Dodalam zeby zdecydowal czego chce sam dla siebie, a nie skladal deklaracje pod wplywem emocji, bo nie o slowa tu chodzi. Powiedzial ze zalezy mu na naszym malzenstwie i uda sie na terapie. Ustalilismy ze do konca tygodnia ma podjąć w tym kierunku kroki. Odnioslam wrazenie ze spodziewal sie po tym powrotu do sialanki i normalnego wspolnego zycia ale dalam mu jasno do zrozumienia ze cieszy mnie jego decyzja ale same slowa jeszcze nic nie znaczą i dopóki nie wcili ich w życie dla mnie nic się nie zmieniło."
Chciałam jeszcze raz podjąc z nim temat by zaznaczyć że zmieniam nawyki i odtąd przestaję liczyć, pilnować go. Uznaję wreszcie że jest dorosły i na siłę nie skłonię go do leczenia. Jesli jednak z niego zzrezygnuje, znow oklamie, jesli probuje grac do nastepnego razu odejde. Inni forumowicze polecili mi wstrzymac się z tym poki nie skonsultuje sie z terapeutką. Tez podzielacie to zdanie?

[Maciejka]

Uważam, ze lepiej podziałają czyny nie słowa. Zacznie awanturę dzwonic na policję, nie podejmować z nim dyskusji, nabrudzi niech sprząta, nie uprzedaj co zamierzasz zrobić , po prostu zrób i juz .

[zołza]

[rew01]

w tej chwili bylabym gotowa odejsc gdyby nie dotrzymal slowa

[Maciejka]

Ważna jest konsekwencja , co powiem to zrobię . Jak będziesz mowic a nie zrobisz tego to jesteś niewiarygodna i pusci to mimo uszu.

[She]

[rew01]

she, zaczynam rozumiec

[zołza]

[She]

Czyny nie słowa... czyny się liczą

[olga]

no to teraz klamka zapadla, jesli sie nie wywiąże musisz się wyprowadzić........i oczywiscie nie wracać przez dluuuugi czas aż okrzepnie w swej trzeżwości (o ile oczywiscie bedzie chciał trzeżwieć bo to juz jest insza inszość)
ostrzegam: możesz się spodziewać ruchów pozorowanych