Forum Wolnych od Alkoholu

[Zagubiona]

Zastanawiałam się gdzie założyć ten temat, czy trzymać się "swojego" działu, czyli w innych uzależnieniach, czy może jednak w alkoholizmie. Padło tutaj, bo mimo, że problem dotyczy mnie, to wydaje mi się, że szkodą dla tematu byłoby zawężanie problemu tylko do jednego uzależnienia.
To tyle tytułem wstępu, a teraz konkrety.

Od długiego czasu mam świadomość, że często się izoluję od ludzi. Problem jest tym większy, że jak zaczyna się moja izolacja to kończą się wszelkie rozmowy- nawet z domownikami, a zamiast tego pojawiają się doły i spadek poczucia własnej wartości. Uciekam w świat książek. Ludzie mogą dla mnie nie istnieć. Wiem, że to kiepska droga dla uzależnionego ale mimo to nie potrafię na nią nie wchodzić, a jak już wejdę nie wiem jak wrócić do kontaktów z ludźmi.

Jest to dla mnie trudne. A jeszcze trudniejsze jest dla mnie proszenie o pomoc. Doszłam jednak do takiego punktu, w którym muszę schować dumę i prosić Was o pomoc i podzielenie się swoimi doświadczeniami w tej kwestii.

[MILA50]

[smokooka]

Ja się izoluję, kiedy dopada mnie depresja, kiedy zaniedbam branie leku. Izoluję się też, kiedy mam nadmiar obowiązków, kiedy mnie zaczyna coś przytłaczać i górę bierze lęk. Izoluję się, kiedy ktoś mnie irytuje, a w swoim rozumieniu jakoś mi nie wypada wprost dać do zrozumienia że mam tego kogoś dosyć, izoluję się, kiedy jestem prowokowana do jakichś rozmów, zwierzeń na które nie mam ochoty. Napoważniejsze jest to pierwsze izolowanie się, wtedy znikam również dla siebie - w sensie, nie mam chęci na konstruktywne działanie żeby z tego stanu wyjść. Moja terapeutka na ostatnim spotkaniu zapytała mnie, co bym powiedziała takiej osobie w takim stanie jak mój i zapisała te zdania. Dała mi je, jako kontrmyśli i mam do nich zaglądać nawet codziennie, żeby mi się wryły w mózgownicę na wypadek powtórki takiego stanu izolacji. Żeby łatwiej przyszło mi do głowy że dam radę tego wyjść.

[Jo-asia]

[Janioł]

ja odpowiem cytatem :

Budując swoją nierealna postać, wbiłem się w pychę która pracowała na moje złudne poczucie bezpieczeństwa, i tak osamotniony , bez sposobu na rozwiązanie swoich problemów znalazłem chwile ulgi, która wtedy wydawała mi się stanem euforii i szczęścia a później przekształciła się w nieustanną złość, lęk, strach, poczucie winy, osamotnienie i wieczne napięcie.
Te zdania pisze trochę później, po zajęciach z HALT-u czyli już po napisaniu tej pracy, kluczowym dla mnie słowem stało się słowo samotny, doszło do mnie że przez swoje zaniedbanie w kontaktach z ludźmi dzięki którym mogłem trzeźwieć, przez stworzenie a właściwie ciągłe obkurczanie swojego świata ,poprzez moje kłamstwa i oszustwa, poprzez ciągle odrzucanie najbliższych, poprzez moja postawę „ja wiem lepiej „ , „sam sobie najlepiej poradzę” , poprzez odtrącenie pomocy innych, obrażanie się , ciągłe porównywanie, zamykanie się w sobie , TO NA CHWILE PRZED WYPICIEM TEGO PIWA , BYŁEM NAJBARDZIEJ OSAMOTNIONYM CZŁOWIEKIEM NA ŚWIECIE.

[Zagubiona]

[Zagubiona]

[Zagubiona]

[Zagubiona]

[Jędrek]

Dwa pierwsze lata spędziłem w depresji po pracy leżąc i patrząc w sufit....w pracy też niewiele robiłem..... Wracałem do towarzystwa ludzi z którymi piłem i udawałem, że samo nie picie mi wystarczy.
Kiedy się zaangażowałem w AA, rozpocząłem program ze sponsorem, moje życie zaczęło się zmieniać.
Na chwilę obecną mam tak zagospodarowane życie, że nie mam czasu się nudzić.... wracam do domu cały tydzień około 20- 21- ej.....
Chodzę na dwie moje tzw. grupy domowe AA trzy razy w tygodniu, gdzie pełnię służby i mam kontakt z ludźmi takimi jak ja.....
Weekendy spędzam z dziećmi, albo sam sobie gospodaruje czas.
Jestem sam. Nie czuję się samotny.
Oczywiście zdarzają się chwile użalania nad sobą.... ale staram się to przerwać i zająć głowę.

[pterodaktyll]

[Jo-asia]

[Zagubiona]

Jędrek, ja też na nudę nie narzekam- tyle tylko, że moje zainteresowania/pasje / aktywności nie wymagają towarzystwa osób trzecich.
pterodaktyll, a jak to zmienić?
Jo-asia, czy mam jakiś pomysł na uporanie się z krzydami wyrządzonymi przez mamę? Nic konkretnego, chciałabym tylko żeby przynała że takowe były. I już pal licho te związane z jej współ (typu sześciolatka szukająca ojca po melinach, bo mama mi kazała) ale chodzi mi o krzywdy późniejsze jak byłam już nastolatką.

[Jras4]

[Jras4]