Forum Wolnych od Alkoholu

[pietruszka]

Sama dość gwałtownie reaguję, gdy odkrywam, że ktoś próbuje się ukrywać za jakąś maską. Przedstawia się jako ktoś zupełnie inny, czasem wcale nie wybiela się, a wręcz przeciwnie, zapewne w jakimś odruchu obronnym zakłada maskę tego złego, chama, prostaka, obrzuca świat wulgaryzmami, kąsa, gryzie niejako na zapas. Przecież wiem, ze często pod tą maską czai się na przykład lęk przed odrzuceniem? Ktoś inny wybiela się, stara z siebie robić anioła dobroci lub posiadającego umiejętności, których w rzeczywistości nie ma. Maski, dobre lub złe, jednych się boję, inne wzbudzają moją zazdrość, zwykle do czasu, kiedy odkryję, że to tylko maski, mechanizmy obronne, a ja wcale nie muszę przyjąć zaproszenia do zabawy w tę grę w iluzję, kłamstwo, nierealność do której zaprasza mnie Człowiek Kryjący się za Maską.

No właśnie... mogę odpuścić, odejść, nie bawić się w czyjąś grę... Mam prawo nawet odejść obojętnie, bo przecież wiem, ze to tylko pozór, ułuda... Ot, ktoś sobie wymyślił taki sposób na zaistnienie w obronie przed zranieniem lub by poprawić sobie poczucie własnej wartości.
To wydaje się łatwe - odmówić udziału...

A jednak zachowania Ludzi w maskach na początku, zanim przejrzy się te ukryte intencje wzbudzają bardzo silne emocje, chęć zwalenia na siłę tej przyłbicy, obdarcia z iluzji. Ludzie w maskach zwykle wtedy walczą, idą w zaparte, wciąż udają, że to wcale nie maski... Ale dlaczego tak lubimy obdzierać innych z ich iluzji? Pokazywać im ich własną prawdę.
Z ręką na sercu - przecież nie z umiłowania do Prawdy Absolutnej...
Może z lęku o zniszczenie własnych złudzeń?

Nie wiem, nie mam pojęcia

[Maciejka]

Ciekawy temat i na czasie ostatnio u mnie. Mnie denerwują maski innych bo cięzko mi sie w tym połapać, kiedy dana osoba udaje a kiedy mowi prawdę szczegolnie jeśli chodzi o takie wartości jak; zaufanie, wiarygodność, zasady współuzycia, czy opieka nad taką osoba. Czasem trudno jest się zorientować czy takiej osobie faktycznie cos dolega czy tylko gra na emocjach, udaje bardziej chora niz jest żeby wzudzić np; litośc, wspóluczucie, czy jeszcze coś innego.
Przyglądajć się temu bliżej sięgnełam do dzieciństwa i moze dlatego tak to denerwuje bo najbliżsi nie mówli prawdy tylko udawali , wprowadzali chaos, zamęt, zdezorientowanie, moze tu chodzi o formę bezpieczeństwa.

[Klara]

[Jo-asia]

[Maciejka]

Joasiu samo napisanie tego spowodowało, ze mało mnie obchodzi czy dana osoba udaje czy nie. Dziś normalnie z tego śmieje , skoro dobrze tej osobie co tak postępuje to mi nic do tego, nabrałam dystansu i do innych i do siebie.

[Maciejka]

Tak myslę sobie , ze jak bliska osoba kłamie a potem się wypiera tego, udaje kogoś innego niż czy obiecuje coś a potem nie dotrzymuje to zwyczajnie przestaję jej wierzyc czyli inaczej nie ma tego zaufania w relacji, nie biorę na poważnie tego co ona mowi, patrze na czyny i wolę wziaśc sprawy we własne ręce na wszelki wypadek pokazując co moze byc z podjęcia takiej a nie innej decyzji- mam tu an myśli konkretną i powazną sprawe dotyczącą kilku osób.

[pietruszka]

[Jo-asia]

perełka, tak..uświadomienie, dystans gdy już siebie znamy, działa cuda

[Duszek]

[pietruszka]

[olga]

ja nikogo nie odzieram z jego iluzji...jak tylko wyczuję nieszczerość oddalam się na bezpieczną odległość...jeśli mam mozliwość to nie utrzymuję kontaktu z kimś takim, jeśli nie mam staram się nie wchodzić w relacje

[smokooka]

mam jak Olga od pewnego czasu, a cóż mnie obchodzi czyjś światek i jego kreacje. jak mnie to musi dotyczyć z racji rodzinnych ustawień to znoszę ze świadomością, staram się nie emocjonować, postawić granicę, albo szukam rozwiązania, które da mi komfort, maksymalny jaki mogę uzyskać, a jak obcy to niech się w ogóle buja

[pietruszka]

hmm... a ja też odpuszczam... jeśli ne muszę mieć z kimś kontaktu, to... takich znajomych odsunęłam od siebie dość asertywnie. Tam, gdzie nie mam na to wpływu, w pracy czy w rodzinie staram się mieć własną strategię minimalizowana strat... Świadomość tego, co się dzieje, pomaga mi zachować dystans.

Co nie znaczy, że jednak odkrycie czyjejś maski, czy to wcześniejsze poczucie braku zaufania takie podświadome przeczucie, że ktoś mnie robi w bambuko, jednak wzbudza we mnie złość i inne mało przyjemne uczucia.
No wiecie, podchodzisz do kogoś z sercem na dłoń, a on wyciąga maczetę i *j****

[Duszek]

[Jo-asia]