Forum Wolnych od Alkoholu

[Thomasson]

Witam wszystkich po dłuższej przerwie

Chciałbym opisać jak nauczyłem się pić w sposób kontrolowany. Zaczęło się od pewnej informacji z pewnej książki - alkoholik może w pełni wyzdrowieć pod warunkiem że: uwierzy że jest zdrowy, oraz uleczy mechanizm nałogowego regulowania uczuć. Od zapoznania się z tą informacją podjąłem się przygotowań aby sprawdzić to na własnej skórze. Wszystko co się w tym czasie wydarzyło śmiało mógłbym podpiąć pod nawrót choroby. Musiałem zanegować pewne założenia wyniesione z terapii oraz z AA. Proces ten trwał kilka miesięcy (chociaż dążenie do zdrowia emocjonalnego to u mnie dłuższa historia).

Zapicie było zaplanowane. Duża butelka mocnego alkoholu podzielona na niewielkie ilości (ok. 100 ml) co drugi dzień. Następnie próba upicia się do nie przytomności i klinowania dnia następnego. Podsumowując: minęło prawie dwa lata jak sporadycznie korzystam z alkoholu, głównie w towarzystwie osób nie uzależnionych i pijących umiarkowanie (ale z alkoholikami też potrafię pić jak zawodowiec - sprawdziłem). Według testów, które kiedyś pozwalały zdiagnozować u mnie chorobę alkoholową, dzisiaj jestem zdrowy. Miałem już kiedyś powroty zarówno do alkoholu jak i nikotyny i scenariusz zawsze był taki sam. Dwa lub trzy tygodnie kulturalnego popijania, później urwany film, klin i wszystko wracało z narkotykami włącznie. Teraz mogło być podobnie, ale nie było. Ani po kilku tygodniach, ani po kilku miesiącach.

Dużą rolę w moim planie odegrała medytacja. Czynione regularnie od kilku lat wysiłki zaowocowały tym że nie ma u mnie aż tak dużego jak kiedyś lgnięcia do przyjemności zmysłowych: picia, jedzenia (zwłaszcza słodyczy), seksu, lenistwa itd. Na początku swojej drogi trzeźwienia korzystałem pełnymi garściami z tego rodzaju zamienników.

Nie chce nikogo tu namawiać do zapicia. Ogółem nie jara mnie picie i wolę być trzeźwy. Nie ma u mnie ciągłego strachu przed zapiciem, obsesyjnego przestrzegania HALTu, i obchodzenia się ze sobą jak z jajeczkiem. Żyję normalnie: nawiązuje bliskie relacje z ludźmi (dodam że przy soku pomarańczowym a nie przy wódce), rozwijam się zawodowo (dostałem nawet awans), rozwijam się ekonomicznie, duchowo i kulturalnie (i bardzo żałuję że doba ma tylko 24 godziny). Jestem zadowolony i szczęśliwy, ale nie umiem tego przekazać w AA, gdzie bezustanna walka z alkoholem trwa (wiem, trochę generalizuję).

Dodam na koniec że leczenie podjąłem mając 22 lata i uzależnienie krzyżowe. Od amfetaminy postanowiłem trzymać się z daleka dożywotnio.

Pozdrawiam wszystkich z otwartymi umysłami

[Kami]

Thomasson,

[yuraa]

ale po co pić kontrolowanie ?
pić i się nie upić ? bez sensu

[Stefcio]

Jaki jest sens informowania o tym? Ja nie pije od niedawna i nie chce już pić, uważam że taka informacja tylko niepotrzebnie miesza w głowie i głupie pomysły rodzi.

[Kami]

Stefcio, już mieliśmy nie raz na forum "kontrolowane picie" zakończone oczywiście zapiciem .... ale !!!! wolna wola ......

[matiwaldi]

[rufio]

"I tez fajnie "

[endriu]

matiwaldi, brawo za odwagę, że się przyznałeś bo ja o tym nie wiedziałem

[Kami]

matiwaldi,

[Whiplash]

[Jras4]

[pterodaktyll]

[Giaur]

Pomijając rozwój psychiczno-emocjonalny to nie jest przypadkiem tak, że alkoholik etanol metabolizuje w inny sposób (uzależnienie fizyczne)? Przecież zespół abstynencyjny nie bierze się znikąd.

[Jacek]

[Thomasson]

Cytat:

widziałeś gdzieś wpis ,na jakimkolwiek forum ,człowieka zdrowego,który musi koniecznie się tą informacją podzielić ...?

Słowo "koniecznie" to tylko kolegi ubarwienie. A forum o tematyce alkoholizmu jest jak najbardziej pasujące do tego typu spraw.

Cytat:

Nadal jednak będzie to próba. To, że ta próba w Twoim przypadku trwa już dwa lata

Jasne, rozumiem Twój tok myślenia. Można to samo powiedzieć po 20 latach, że nie znasz jutra itd. Jednak znam osoby które nie stoczą się już na dno, i z uśmiechem przyjmują twierdzenia typu "jutro jest niepewne". Myślałem aby dać ten wpis po pół roku mojego eksperymentu ale uznałem że będzie za wcześnie. Że ten argument będzie za mocny. Po roku było mi już zupełnie obojętne informowanie kogokolwiek. Teraz uznałem że mogę się podzielić swoim doświadczeniem.

Cytat:

No to jak? Można wyleczyć się z alkoholizmu a z narkomanii nie?

Amfetamina jest 4 razy mocniejsza od alkoholu i niesie za sobą dużo poważniejsze szkody dla organizmu. Jest to kibel do którego nie chce wracać nawet na 5 minut, i nie zależy mi nad kontrolowaniem przyjmowania tej substancji. Nie próbowałem i nie chce próbować. Amfa to nie to samo co jedno piwo. Kilka miesięcy temu spróbowałem THC (też jestem/byłem od tego uzależniony) i było to jedno z najgorszych przeżyć w moim życiu. Uświadomiłem sobie że mój umysł lubi być przytomny. I że kiedyś, jak miałem zniszczony mózg, to narkotyki inaczej działały na mnie.

Cytat:

A tak w ogóle to co na to Twoja podświadomość? Sądzisz, że aż tak dalece potrafiłeś ją przekształcić za pomocą medytacji, że jesteś pewien tego, że kontrolujesz wszystko? Jak dla mnie dość ryzykowna teoria

Podświadomość (poprawnie - nieświadomość) to temat rzeka. Doświadczenia medytacyjne przekierowały moje zainteresowanie w inną stronę (ogółem to jeszcze milion rzeczy się tam wydarzyło o których książki piszą). Trochę to jak dziecko które rezygnuje ze słodyczy bo odkryło smak warzyw i owoców, tak w dużym skrócie. To właśnie medytacja pokazała mi jaki mam w głowie śmietnik i jak daleko mi do pełnej dojrzałości.

Cytat:

alkoholik etanol metabolizuje w inny sposób (uzależnienie fizyczne)

Dokładnie. Strona fizyczna jest kluczowa w moim doświadczeniu, a zupełnie pomijana na terapiach. Nie chodzi tyle o cały organizm a o układ neurologiczny, neuroreceptory itd...

Cytat:

jest udowodnione,że jeśli alkoholik właśnie takowo ma myślenie - to już jest jego "myślenie chore"

A to akurat nie jest mój wymysł, a z pewnej książki o uzależnieniach i psychoterapii. Na świecie jest wiele różnych szkół traktujących o alkoholizmie. Rozbieżnych nawet w kwestii diagnozy, o leczeniu nie wspominając. Specjaliści nie są ze sobą zgodni, a nauka idzie do przodu. Na zachodzie byli alkoholicy pijący kontrolowanie to nie jest jakieś super dziwnie zjawisko.

Cytat:

pewnie kolego nie widzisz jak cię ciąga do picia

Do wielu rzeczy mnie ciąga, a wraz z rozwojem praktyki medytacyjnej zauważam coraz bardziej subtelne ciągnięcia. Ale ciągnięcie a ulegnięcie pociągowi to nie to samo.

Cytat:

Jaki jest sens informowania o tym?

Pewnie część osób przypisze mi jakieś chore intencje, że szukam potwierdzenia i temu podobne. Ok, zdaje sobie sprawę że każdą tezę można obronić/obalić zależnie od naszego nastawienia. Chciałem wbić kij w mrowisko. W środowisku trzeźwościowym panuje bardzo dogmatyczny sposób myślenia. Każdy kto wychodzi poza pewne ramy jest uznawany za nawrotowca itd. Argument o mechanizmie iluzji i zaprzeczeń jest doskonałą furtką do wciskania wszelkiego kitu przez mało doświadczonych terapeutów. Czyli myślenie po ichniemu jest spoko a myślenie po swojemu/innemu to napewno kłamstwo. Dla mnie krok 1, krok 3, i krok 7 z programu AA (tutaj zależne jest kto jaką ma Siłę Wyższą) to przede wszystkim zanegowanie myślenia dogmatycznego na rzecz własnych doświadczeń, wglądów, eksperymentów. W programie 12 kroków nie ma nic o dożywotniej abstynencji, za to w pierwszym kroku jest bardzo dużo o pełnym wyzdrowieniu. Ale to długi temat. Poza tym nie jestem alfą i omegą, a mój obecny sposób działania jest konsekwencją powierzania się właśnie Sile Wyższej i związanej z nią filozofii życia.

Tak więc tym wszystkim którzy równają do dołu (jakie to polskie) proponuję zastanowić się nad własnymi poglądami/motywacjami i zauważyć na ile te zbiory myślowe pochodzą od was samych, bo być może są tylko zbiorem zasłyszanych idiotyzmów.