Forum Wolnych od Alkoholu

[Mariusz]

Zaczęło się od nowego zlecenia, remont całego drewniaka i od jednego piwa… Tak chodząc sobie do pracy wypijałem jedno-dwa piwa dziennie przez pierwszy tydzień. Z czasem ilość tego systematycznie rosła – piwo rano, na śniadanie, w czasie pracy… Dochodziło do 6-7 piw dziennie. Nie widziałem żadnego problemu, było ciepłe lato, pracowałem na powietrzu. Na słabsze samopoczucie wypijałem sobie dalsze, acz małe dawki alkoholu, praca szła dobrze. Zacząłem kupować wódke, wydawało mi się to bardziej ekonomiczne – mniej latania po sklepach, szybciej kopie. Po miesiącu może dwóch zauważyłem, że gdy brak mi alkoholu pojawiają się u mnie lęki i drzenie rąk, znalazłem na to lekarstwo – alkohol, jednak by nie dopuszczać do tego samopoczucia robiłem sobie zapasy, żeby mieć co wypić w nocy, gdy się obudzę lub na rano. Trwało to u mnie rok czasu, czasami się upijałem na umur, robiłem sobie wolne, zmiejszałem dawki alkoholu, wszystko po to by wyglądać jako tako i mieć siłe do pracy. Po 6-7 miesiącach piłem już wódke z meliny i czysty spirytus. Kupowałem sobie 0.5 litra spirytusu na zapas do pracy. Pracowałem w zasadzie sam, piłem więc w samotności i nie dopuszczałem do kaca. Jednak byłem świadomy, że to musi się kiedyś skończyć. Pewnego dnia po blisko 12miesiącach picia miałem już dosyć i postanowiłem wyjść z ciągu,przeleżeć kilka dni i przetrwać objawy abstynencyjne. Wiedziałem co mnie czeka, przynajmniej tak mi się wydawało po lekturze w necie. Leżałem w łóżku ciągle się pociłem, byłem rozdrażniony,drżałem cały, przez głowę przechodziło mi tysiące myśli,nie mogłem spać. Nic nie jadłem, zresztą nie mogłem utrzymać łyżki w ręku bo wszystko rozlewałem, podobnie było z herbatą, ręce mi się tak trzęsły, że piłem gorzką bo nie mogłem jej sobie posłodzić. Ciągle bluźniłem pod nosem i kładłem się z powrotem do łóźka drżąc cały, serce tak mi waliło, że bałem się jakiegoś zawału lub czegoś podobnego. Odczuwałem skurcze na całym ciele, starałem się rozluźniać mięśnie, bałem się padaczki. Prosiłem żeby był ktoś w domu, żeby w razie co jeśli się gorzej poczuję to żeby wezwać pogotowie. Wiedziałem że muszę coś zjeść, piłem więc zupe z dużego na wpół wypełnionego kubka, żeby czasami nie porozlewać. Na drugi dzień tak mną rzucało, że szwagier pomagał mi wstać, pytał się ze zdziwieniem co mi jest, nic nie odpowiedziałem, zresztą nie miałem siły mówić bo strasznie się jąkałem. Nie chciałem żeby mnie ktoś oglądał, nawet gdy siostra i szwagier przynosili mi posiłki i napoje, starałem się nie patrzyć im w oczy, czułem się żenująco, widziałem w ich twarzach politowanie i złość, ja dorosły facet potrzebowałem pomocy jak małe nieporadne dziecko. Jedyne co mnie trzymało przy życiu to myśl, że to minie i mijało, lecz trzy dni i nieprzespane noce były dla mnie niekończącym się koszmarem. Czwartej nocy, gdy objawy abstynencyjne trochę ucichły i poczułem się troszkę lepiej, nagle włączyły mi się jakieś przewidzenia i halucynacje głosowe i wzrokowe. W głowie grała mi wciąż muzyka, której nie mogłem wyłączyć, zmieniałem tylko utwory jak w stacji radiowej i tak w kółko kilka godzin, na języku czułem narastającą pleśń którą drapałem i wyrzucałem z buzi, a ona na nowo odrastała, widziałem siostrę i szwagra, którzy odkurzali i sprzątali mój pokój, mimo, że nikogo nie było w pokoju, odczuwałem straszne lęki, słyszałem jak w rzeczywistości rozmowę moich rodziców o moim pijaństwie, trwało to wszystko do rana, nie pamiętam kiedy ale w końcu po czterech dniach zasnąłem.
Tak naprawdę to nie da się tego opisać jak się czułem, wiem że mało brakowało a mogłoby to się skończyć dla mnie tragicznie, nie zgłosiłem się na detoks bo się bałem i nie wiedziałem, że mogą być aż takie skutki uboczne nadmiernego picia alkoholu. Wcześniej zdarzały mi się może tylko 2-3 dniowe ciągi. Dużo mnie to jednak nie nauczyło, przerzuciłem się na leki, ale o tym może kiedy indziej…

[Wiedźma]

Roczny ciąg... No kolego, to rzeczywiście dałeś czadu!
Ja piłam nieprzerwanie najdłużej 2 tygodnie i już miałam zamiar umierać -
tak więc chylę czoła, że potrafiłeś wyjść z tego sam, bez interwencji lekarskiej.
Widocznie masz silny organizm, nie każdy by przetrzymał taki eksperyment

Później leki, powiadasz... Też to przerabiałam i do dziś czkawką mi się odbija
Chętnie poczytam dalszy ciąg Twojej opowieści.
Czekam z niecierpliwością.

[damian]

Niezla jazda.
Dlatego nie ma co, jeden za duzo - dziesiec za malo, nie moge dopuscic do wypicia pierwszej szklanki.
Bo pozniej wszystko ze zdwojona sila sie powtarza - zarowno picie jak i pozniejsze tzw. objawy abstynencyjne.
Pozdrawiam.

[losowynick]

No dokładnie straszny temat i lepiej nie próbować...

[Mariusz]

[Jacek]

[yuraa]

duży szacunek Mariuszu , że sam z tego wyszedłeś, ja maksymalnie dochodziłem do miesięcznego ciągu ale objawy odstawienia podobne miałem- dużo mi sie przypomniało jak Twój opis czytałem. ludzie rozmawiający na temat co ze mną począć i jakis gościu w kapturze czarnym co się nie odzywał tylko stał i patrzył. co oczy otworzyłem to nikogo z gadających nie było a on stał przy drzwiach od balkonu i ta swiadomość że przecież jestem sam w domu a on stoi, siła nieczysta na trzecie piętro się wdrapał. oczy zamykam - gadać zaczynają i te diabelskei twarze przelatujące.
zasypiam- nasniło sie tyle że mozna by powieść napisać, na zegarek patrzę a tu dwie minuty minęły

horro, brrrrrr- nigdy więcej

[jolkajolka]

[losowynick]

Mariusz a łagodniejsze objawy ile u Ciebie jeszcze trwały?

[evita]

[Wiedźma]

Evito, ciągiem jest codzienne picie, nawet niewielkiej ilości alkoholu, niekoniecznie upijanie się.
Owo słynne niedopuszczanie do kaca (a raczej do zespołu abstynencyjnego).
Alkoholik musi wówczas dostarczać sobie określoną ilość alkoholu
(często nad tą ilością zdoła nawet przez dość długi czas panować),
żeby móc względnie normalnie funkcjonować - chodzić do pracy, zachowywać pozory normalności.
A nawet jeden czy dwa dni przerwy w wielodniowym piciu nie oznacza przerwy w ciągu,
bo skutki długotrwałego i nadmiernego picia utrzymują się wtedy ciągle w organizmie.
Jeżeli alkoholik próbuje przerwać ciąg, męczy się z kacem przez dzień, dwa,
aż w końcu nie wytrzymuje i sięga po klina - to jakiż to przerwany ciąg?
To zaledwie lekkie krótkotrwałe ograniczenie picia podczas tego samego ciągu.
Czasem słyszy się o rocznym czy kilkuletnim ciągu - gdyby delikwent przez cały ten czas upijał się codziennie,
albo nawet kilka razy dziennie jak Twój mąż - to nie wyobrażam sobie takiego organizmu,
który by wytrzymał ten eksperyment i wyszedł z niego żywym. Z resztą nie wiem, może by i przeżył,
ale już tylko na poziomie psychiatryka lub rynsztoka - bez biletu powrotnego

[evita]

wobec tego mogę z pełną odpowiedzialnością stwierdzić, że mój mąż miał ciąg przynajmniej 10-letni a może i więcej bo nawet nie pamiętam czy miał choćby dwudniowe przerwy nawet do ślubu szedł na rauszu bo , jak to powiedział, musiał sobie walnąć setę na odwagę ! Jak się dowiedziałam co go spotkało na detoksie to byłam nieomalże pewna, że w ten sposób zareagował na jakieś leki i stąd też panika lekarzy, bo się pomylili w dawkowaniu , a tu proszę !!! Trzeźwość byłaby go zabiła !

[evita]

[Wiedźma]

[Wiedźma]

Dziesięcioletni ciąg!
Nic dziwnego, że detoks miał dramatyczny przebieg!
Szczęście, że jednak udało się lekarzom uratować Twojego męża,
bez ich pomocy pewnie zakończyłoby się to tragicznie.