Forum Wolnych od Alkoholu

Sandrusia · Małomówny Wiek: 48 Dołączyła: 09 Kwi 2016 Posty: 34

Dojrzałam do tego, aby założyć własny wątek.
Jestem żoną alkoholika. Jestem w terapii od grudnia.
Jestem mamą dwójki dzieci- 10 i 6lat.

Kiedyś na terapii terapeutka użyła określenia"kołowrotek"... Bardzo to do mnie i mojego życia pasuje.. więc postanowiłam wypaść z tego kołowrotka i zobaczyć, ze istnieje życie poza klatką z kołowrotkiem,

Historia moja chyba jest podobna do waszych. Ślub dzieci itd...
Zarzucam sobie że wcześniej nie widziałam (O ZGROZO -nie chciałam!) zobaczyć, ze moje życie to kołowrotek, w dodatku spadam w dół.
Ale dziękuję (Sile Wyższej) że obudziłam się tu i teraz a nie za naście lat- może jest jeszcze szansa na szczęśliwe życie- moje i dzieci?

Mąż popijał... z różnymi okresami- silniej słabiej... w końcu przestałam kontrolować ilość wypijanych piw- zresztą skutecznie ukrywał puste puszki. I ten tekst jak mantra" nie ma prohibicji.... to niech zakażą sprzedaży piwa..." itd...

Uciekłam w pracę , która angażowała mnie bardzo - dziś widzę ze destrukcyjnie dla mnie, ale lubiłam tą pracę ... dawała mi bezpieczeństwo, poważanie, uznanie... miłość innych, mogłam pomagać.Miałam MOC. tylko nie nad swoim życiem.
Były zajawki kiedy mówiłam mężowi ze tak się nie da żyć, robiłam klasyczne awantury, on trzeźwiał przepraszał... i znów ... potem brałam auto i jechałam po zalanego w trupa chłopa i taskałam do domu. Prała, gotowałam... ba- nawet do pracy potrafiłam nie iść!
Najczęściej zapijał wiosną i jesienią jak nie było dużo zleceń w jego pracy. Potem to co powrót do domu to "pstry" na odprężenie. Teraz mówię ze to kochanka mojego męża -ta puszka piwa. Bo ona zawsze wygrywa, choć wracał potem do mnie.
Kilka lat temu miał taki ciąg że widział anioły, rzucał przedmiotami- wywalił telewizor przez okno. Jedyny raz zawołałam policję. Przyjechali, zabrali.. a na drugi dzień ja jechałam na Izbe po niego. Zaszył się. w sumie ma teraz 3 wszywe w życiu. Ale alkolizmu nie ma się w d++++pie tylkow głowie- on tego nie przyjmuje.

Stała sie tragedia. Pod wpływem alkoholu dotknął tam gdzie nie trzeba 16 letnią dziewczynę. Dodam tylko ze upośledzoną.
Najpierw nie dowierzałam- niemożliwe- nie miał takich zapędów, znam jego temperament.
Przyznał sie sam.
Załatwiłam adwokata, wybronił go na tyle że ma zawiasy.
Działo sie to we wrześniu.
Potem zakaz mieszkania u nas - w końcu dałam szansę.
Na moich warunkach- musi zrobić coś z piciem. Ja na terapie i on.
Początkowo jeździł... wracał i "psssstr" piweczko...
Postawiłam warunek- abstynencja -inaczej rozwód.
Nieststy kochanka wygrała... Po raz kolejny jakbym w pysk dostała- Ona jest ważniejsza... ode mnie, dzieci, domu...
No i znów awantura- z jego strony- zapił na 4 dni jak "trzeźwiał" niedopity- rzucał przez okno różnymi przedmiotami, dzieci płakały. Do mnie "wypier***" a przecież to ja go do domu wpuścilam. Nawet sam to powiedział "przecież to ty chciałaś abym wrócił"

Co powiedziałam tak zrobiłam
Napisałam pozew.
Czekam na rozprawe.
Mąż potulny zaszyty i taaaki dobry że mi się żygać chce.
Od września żyję w pemamentnym stresie.
Przegrałam swoje zycie.
teściowa mnie obwinia o wszystko... ze on taki dobry a ja o rozwód złożyłam... Wczoraj wygarneła mi ze po co dzieciom powiedziałam o rozwodzie. Musiałam. Mają prawo wiedzieć co się dzieje w domu i że ze mna są bezpieczne i nie pozwolę aby widziały ojca w takim stanie.

Mam huśtawkę. Potrzebuję wsparcia .. chyba potrzebuję usłyszeć ze jestem na dobrej drodze... to wszystko takie trudne....

Whiplash

olga

jestes na dobrej...tylko nie zawracaj :nono:

zołza

olga

Linka

Niczego nie przegrałaś, masz dzieci, pracę, którą chyba jednak lubisz.
I dużo lat jeszcze przed sobą. One nie będą gorsze, będą o niebo lepsze...dopiero wtedy zobaczysz ile swoje energii poświęcałaś alkoholikowi.

muzyka11111

Tak trzymaj i nie poddawaj sie

Ja po 24 latach sie rozeszlam, pewnie tak jak wiekszosc z nas o wiele lat za pozno...
Super decyzja!!! Zobaczysz jakie zycie moze byc piekne...i spokojne.

Kami

Klara

Witaj Sandrusiu!

Pod tym co tu do Ciebie napisano, podpisuję się wszystkimi czterema kończynami.
BĄDŹ KONSEKWENTNA!

She

Cześć

Nie oglądaj się za siebie, nie ma po co :beba:

Być może jeszcze tego nie wiesz ale właśnie weszłaś na nową drogę w swoim życiu

drogę lepszą niż ta którą szłaś do tej pory

Dobrze że do nas trafiłaś :okok:

staszek

Witaj Sandrusiu.

Jacek

Sandrusia · Małomówny Wiek: 48 Dołączyła: 09 Kwi 2016 Posty: 34

Dziękuję ze jesteście.
Chodzę na terapię i indywidualną i grupową, ale "pomiędzy" czuję się czasem okropnie samotna.
Po tym co się stało straciłam wielu znajomych. Kiedyś mój dom się "nie zamykał" a telefon ciągle dzwonił.
Teraz mam problem z wyjściem do ogrodu "bo sąsiedzi"....

Problem z teściową narasta. Wczoraj mój syn wcześniej wrócił ze szkoły i poszedł do babci (mieszkamy na sąsiedniej ulicy) . Babcia mówiła do niego cytuję" mamie się coś w głowie porobiło, jak mamie się coś w głowie porobiło to ty przyjdź do babci"
Normalnie robi ze mnie "nienormalną"!!!!! Zadzwoniłam do męża że ma to załatwić, bo inaczej dzieci do babci w ogóle nie pójdą, a ja w końcu poszukam mieszkania i się wyprowadzę.
Mam ochotę ją zastrzelić... cczxc

Jeśli on tego nie załatwi ze swoją mamą to zrobię awanturę.Ale to tylko pogorszy sytuację.

Nie mogę i nie chcę zawracać z obranej drogi.
Tylko ta samotność.... muszę ją zagospodarować- i z pewnością nie będzie to żaden "Przyjaciel". Jakoś ostatnio wszystkich wrzucam do jednego worka.
Mam dzieci. Dają mi siłę. Ale szukam odrobiny czegoś tylko dla mnie. Kiedyś moja praca nie pozwalała mi na inne hobby. Ona mi wystarczała w każdym calu. Taka praca "skrojona dla mnie" dziś już tam nie pracuję.

Najgorsze jeszcze dla mnie jest to, że mamy sprawę o zarządzenia opiekuńcze w sądzie. Po tym co zrobił zagrożone jest odebranie nam dzieci. Walczę jak mogę, ale jestem tak zestresowana... nie ma normalności. Jeszcze teściowa dolewa...
kiedy zacznie być "normalnie" i co to "normalnie" oznacza????? :bezradny:

Klara

Jacek