Forum Wolnych od Alkoholu

[staaw]

Gniewoszu, gdzieś uciekła?

[czerwonamila]

3:36 a saaw na forum

[dromax]

Gdy tak czytam tego GNIEWOSZA - to mi łapki opadają!
Trzy lata siedzi z czynnym alkoholikiem! Przecież on cię wykończy psychicznie...po co ci to?
I żeby to było małżeństwo - a to "kocia łapa". Trochę inaczej działa się w małżeństwie. A tu? Zostawić, odciąć się i tyle.

[Klara]

Wszelki duch..... Dromcio!!!!
Witaj po latach!!! Ciekawe, czy jeszcze tu zajrzysz i jak prędko

[dromax]

[Klara]

[Jacek]

[dromax]

[Gniewosz]

[staaw]

[Linka]

Gniewoszu, dobrze ze jesteś, ze wróciłaś.
Oby ten wstyd, o którym piszesz, nie pozwolił sie cofnąć po raz kolejny.

[Gniewosz]

Chyba potrzebowałam czasu, żeby przetrawić wszystkie rzeczy, o których mi pisaliście.
Ale kicha. Tak długo miałam pod kontrolą swoje emocje, robiłam co dla mnie dobre i nagle obudziłam się z roztrzaskanym telefonem z powodu pójścia do sklepu... "mój miś" zachorował, obudził mnie rano bo chciał herbaty, no ok, choroba, zrobiłam herbatkę, śniadanie, przyniosłam leki, potem szłam do sklepu i pytam co chce, a on że bułki, boczek, cebulę, ser i duże wino. Zagotowało się we mnie, nie wiem czemu bo przecież i tak pił, ale myślę dam radę, pobluzgałam pod nosem w drodze do sklepu ale rozwałiło mnie to, jestem roztrzaskana jak ten telefon. Była wielka kłótnia, i moje poddanie, powiedziałam że się poddaję, on siedzi zadowolony bo wygrał, ja straciłam kontrolę a on wygrał i wiem co mi powie, że pije przeze mnie, że wyzywał mnie przeze mnie, ,że nie może patrzeć na mnie przeze mnie, że nie chce ze mnę sypiać przeze mnie, że nam się nie uklada przeze mnie, przez moją głupotę, przez moją złośliwość, i przez to że nie spakowałam jego wieszaków.
Najgorsze jest to, że zaczęłam nim gardzić i okazywał tę pogardę, patrzę na niego z nienawiścią w oczach, odsuwam się kiedy staje blisko, kiedy mnie dotyka, chyba zwyczajnie go nienawidzę

[pterodaktyll]

[Gniewosz]

Odeszłam, odeszłam z nienawiścią, awanturą, roztrzaskanym winem o podłogę.
Zaczęło się od tego że powiedziałam że chcę się wyprowadzić, że czekam od 2 lat aż przestanie palić i pić i mam dość pustych obietnic, że widzę że mu nie zależy, że widzę że jemu to pasuje. Próbował mnie przekonać a ja stałam przy swoim. Starałam się być spokojna, ale momentami traciłam panowanie, rzuciłam telefonem o ziemię, roztrzaskał się, przeprosiłam. Przeprosiłam za wszystko że rzucam rzeczami, że podnoszę głos, za wszystko, ale zostałam przy tym, że się wyprowadzam, a on kazał mi wyjść z pokoju, wyjechać do rodziców, przestałam odpowiadać. kazał mi poprawić jego samopoczucie, powiedziałam że nie potrafię. Kazał mi wyp....ć. Powiedziałam ze nie mam dokąd pójść, że nie chciałam się rozstawać po prostu nie chcę już z nim mieszkać. Wiele razy powtórzył że mam "wyp...". a ja mówiłam że nie mam dokąd pójść. Powiedział że jak zdecydowałam się wyprowadzić to mogłam najpierw znaleźć mieszkanie a nie teraz siedzieć mu na głowie i jak nie chcę mieszkać z nim to gonie obchodzi gdzie pójdę. Wiem, że mówił to ze złości. Mówiłam tylko że chciałam być uczciwa, chciałąm go uprzedzić. ale on wyniósł moje rzeczy na korytarz, zawołał naszego współlokatora żeby patrzył i był świadkiem że mnie nie uderzył ale wypchnął mnie z pokoju. Roztrzaskałam o podłogę wino które stało na podłodze. Napisałam do przyjaciela, a on zadzwonił po mojego bylego chlopaka (nie widzielismy sie od 3 lat, a mamy wspolnego przyjaciela). gdy "mój obecny" cos tam mi powiedzial odpowiedzialam ze spoko, zaraz opuszcze jego mieszkanie, bo zaraz przyjdzie po mnie mój były i ze mam gdzie spac. wryło go w ziemię.
po chwili przyszedł do mnie (przez cały ten czas płakałam). probował przytulic i powiedzial "ale ja naprawdę Cię kocham". Odpowiedziałam tylko "nie dotykaj mnie" i wyszłam.
Następnego dnia napisałam smsa ze przepraszam za rozbite wino i za to że nie zachowywałam się spokojnie. Od niego wiadomości brak.
Na pewno ominęłam wiele szczegółów. Tym razem wiem, że to prawdziwy koniec i chociaż to boli to codzienne życie, codzienne rozczarowania bolały bardziej, chociaż cały czas udawałam przed sobą, że to nic. Nie chce ze mną jechać do mojej rodziny - to nic,nie chce ze mną sypiac - to nic, nie chce zrobić mi kanapek do pracy, chociaż on nie pracuje a ja pracuje na 2 etatach - to nic, nawet jak rozmawia ze mna to w miedzyczasie gra na kompie i nie raczy go wyłączyć - to nic, nawet jak ja chce pojsc tylko na zakupy on i tak znajdzie kawiarnie w ktorej mozna wypic drinka - to nic,
Trzymałam sie go bo dostawałam tak mało, bo uważałam że tak się dla niego staram że powinien mi odwzajemnić moją miłość, moją troskę, moją ciężką pracę. Ale nie, on nie musi tego odwzajemniać a ja nie muszę już inwestować w tę relację.

[She]

Tańczyłaś Gniewoszu jak Ci zagrał.
Teraz możesz zacząć tańczyć do własnej muzyki.