Forum Wolnych od Alkoholu

[Kasandra]

estem zona alkoholika już od 31 lat. Przeoczyłam fakt ze za często pije, jakoś sobie wmawiałam ze faceci tak maja a ja jestem przewrażliwiona bo u mnie w domu w zasadzie alkoholu nie było, sporadycznie piwo czy trochę wina. Nie wiem kiedy zaczęły się ciągi, opuszczanie pracy, nie przychodzenie na noc do domu...Etap obecny jest dziwny, nie chleje caly czas, ale miewa ciągi, już parę razy stracił prace przez alkohol.Obecnie stara się nie pic, wygląda to tak ze raz wytrzymał miesiąc ale za to jak popił to fest przeholował, narobił wstydu, ledwo go doprowadziłam do domu(zazwyczaj pije w domu). potem wytrzymał 2 tygodnie, potem tydzień, zobaczymy co będzie w ten weekend. Plusem jest to ze ostatnie 3 picia nie przeciągnęły się na poniedziałek i do pracy szedł normalnie. Tak wiec napisałam o nim, a ja.....Cóż z tego co już wiem to stwarzam mu komfort picia, ma dom, ma wyprane, przyszykowane jedzenie, obetrę jak się zarzyga, zmienię pościel jak się zasika itp itd. Żeby przetrwać ciągi nauczyłam się od tego odcinać, ujarzmić emocje, ale skończyło się to tym ze miewam straszne huśtawki do tego stopnia że stwierdzono u mnie depresje dwubiegunową albo dla odmiany czuje pustkę emocjonalną. Ja nie czuje się współuzależniona, zwłaszcza ze teraz pije mniej, przez tydzień wcale i zapominam o problemie ale moje siostry twierdzą ze jestem współuzależniona i mam sobie pomoc wiec zdecydowałam się odwiedzić ośrodek do uzależnię i współuzależnień, przede mną terapia indywidualna a potem grupowa. Przeszłam już pkt konsultacyjny, poradę psychiatry, 23.10.18 r mam spotkanie z panią psycholog. Zobaczymy jak to będzie dalej. Oczywiście mam wahania, raz się cieszę na tę terapie, raz rzuciłabym to wszystko bo uważam za niepotrzebną stratę czasu. Aha tak dla informacji. nie pracuję, zajmuje się wnusią, co drugi dzień dojeżdżam autobusem żeby się nią zająć. Robię to niezależnie czy mąż pije czy nie pije...wczoraj Dwie setki i 4 piwa, sprawiał wrażenie trzeźwego..

[Kasandra]

[olga]

Witaj

[pietruszka]

[Linka]

Witaj Kasandro..
Ja trafiłam na Al-anon w momencie, gdy dla męża zrobiłam już wszystko, co na tamten moment wydawało mi się, powinnam zrobić.
Poznałam dziewczyny, które mnie wysłuchały, rozumiały i miały podobne do mnie przejścia..
Ich wsparcie okazało się bezcenne, gdy mąż po kolejnej terapii poszed w ciąg..

Kasandro, w Twojej dbałości o męża widzę strach przed utrata przez niego pracy.
Czy jesteś zależna od niego finansowo ?
Jaka jest Twoja sytuacja ?

Osoba nie wspoluzalezniona nie liczy i nie sprawdza ile małżonek wypił. Nie robi tez wielu innych rzeczy, ale o tym dowiesz się na terapii.

[Kasandra]

Linka dokładnie tak jest.Tylko mąż pracuje.Tak więc nasz byt zależy od tego czy ma pracę czy nie. W zasadzie nigdy nie pracowałam, mąż chciał żebym zajęła się domem,a ja wierzyłam że będzie odpowiedzialną głowa domu, a teraz... Cóż zero doświadczenia, zero kwalifikacji więc ciężko o pracę, do tego Obecnie zajmuje się wnuczka więc pracy nie mogę podjac.za rok wnuczka pójdzie do przedszkola więc chociaż za nianie może coś znajde.Taka pracę już wykonywałam.

[Maciejka]

Witaj, bylam w podobnej sytuacji tez bez perdpektyw a dzis jestem sobie sterem i okretem. Mam trudna ale dobrze platna prace i slysze od ludzi opinie, ze moja praca jest na wysokim poziomie i mam sie cenic.

[Kasandra]

[Linka]

Nie wiem gdzie mieszkasz Kasandro, ale u mnie w firmie przyjmą każdego, kto tylko zechce przacowac.
Praca ciężka i pieniądze marne, ale jednak to zawsze więcej niż nic.
Takich firm jest teraz coraz więcej, może to być nawet przysłowiowa biedronka..
Pisze o tym, bo dla mnie podstawa mojej niezależności jest praca.
Z komputerem radzisz sobie świetnie, to już jest jakaś umiejetność.
Masz pewnie jakiś zawód wyuczony, a może pracowałaś zanim urodziłaś dzieci ?

[Maciejka]

[Kasandra]

hmm, córka i zięć by sie musieli na to zgodzic, pomyślę nad tym. Dziękuję

[Kasandra]

[Kasandra]

Jutro początek indywidualnej terapii, mam treme, jestem mało wylewna i nie wiem co mowic, pogubilam sie w uczuciach, emocjach, nie wiem czego oczekuję...
Jutro dowiem sie tez kiedy zaczynamy terapie grupową, mam nadzieje ze nie bedze mi to kolidowac z dyzurami u wnuczki...poniewaz jestem przy wnusi na zmiane z tesciowa to mysle ze bedzie to do opanowania.

[Maciejka]

Na początku mało kto jest wylewny na terapii czy grupie wsparcia, potem idzie lepiej.
Jak będziesz chciała poukładac w sobie to i owo to znajdziesz sposób żeby pogodzić opiekę z leczeniem. Terapia to inaczej leczenie w sobie tego co wymaga uleczenia i przede wszystkim nauczenie sie co moge zmienić a czego nie, na co mam wpływ a na co nie mam.

[Linka]

Kasandro, co u Ciebie ?