Forum Wolnych od Alkoholu

[beata]

[Kinga]

[Jacek]

[Borus]

Witaj Kingo!

[Bebetka]

Cześć Kingo

[beata]

[Klara]

Witaj Kingo
Tak jak Ty, jestem DDD i byłą żoną alkoholika.
Wszystkie zarzuty jakie padły z ust Twojego chłopaka, są mi znane. Masz szczęście, że dał się poznać zanim został Twoim mężem

[stiff]

Witaj Kinga...

[evita]

Witaj Kingo na tym dziwnym pokładzie jestem Ewa - współuzależniona od swojego wrednego męża a przy okazji twojego powitania zdałam sobie sprawę, że prawdopodobnie również DDD

[rufio]

Wpadła tu jak burza Kinga
Miga w słońcu jak biała klinga
Trochę czuje się niedoceniona
Jak planeta z lekka zamglona
Nikt jej tego nie powie
Ze nie wszystko złe jest w mowie
Chociaż złe słowo w złości
W wyobrażeniach życia się nie mieści
Wyobraźnia ma to do siebie
Że raz jestem w piekle a to znów w niebie
Nikt nie jest beznadziejny
Póki sam w sobie jest sumienny

Witaj na pokładzie statku pod zmiennymi żaglami - załoga troche nie do konca wiedząca co robic ale - nie wszyscy sa doskonali .To ja Napoleon itp .prsk

[yuraa]

witaj Kingo

tak sobie pomyslałem ze warto bys przeczytała
http://www.malinski.pl/?inc=read&id=930

[Kinga]

Staram się trzymać, ale raz jest lepiej, raz gorzej. Musiałam pójść na tygodniowy urlop. Nie jestem w stanie nic robić, tylko leżę. Czasem przychodzi przypływ energii i wtedy wydaje mi się, że już odżałowałam stratę i siebie, ale potem znów jest źle.

Ale tak naprawdę bardzo kochałam (może kocham nadal?) tego człowieka. Bardzo żal mi siebie i w jakiś sposób też jego, ale nie mogę zapomnieć jego okrutnych słów.

Teraz wypisuje do mnie: "Kingo, Kingusiu jesteś najcudowniejsza na świecie, martwię się o Ciebie, jesteś taka krucha i delikatna". "Jestem jak niemowle, które umiera bez Twojego dotyku".

Tyle dla mnie dobrego zrobił. Nigdy wcześniej nie dostałam tyle czułości, ile on mi dał. To było jak cudowny sen. Tym bardziej, że wcześniej z nikim się nie spotykałam, byłam chyba zamknięta na miłość. Terapia mnie otworzyła (chyba). W domu byłam tzw. "kozłem ofiarnym", więc za wiele miłości też nie miałam.

Kiedy zaczęłam mówić mu o tym, że jest uzależniony, żeby poszedł się leczyć, to nagle jest coś jakby mur. Nie dopuszcza tego do siebie. Mówi, że mi się tylko wydaje i swoimi podejrzeniami niszczę piękny związek. Ze on nie pije więcej niż koledzy, ojciec, brat. Mówi, że ja mam rany z dzieciństwa i stąd moje fałszywe postrzegani rzeczywistości.

W pewnym momencie sama zaczęłam się zastanawiać, czy ze mną wszystko jest ok? Chciałam, abyśmy poszli do specjalisty, ale on raz mówi "tak", raz mówi "nie". No i do specjalisty możemy iśc nie z jego problemami, ale z "moją chorą głową". Pyta mnie, czy nie mam takiej choroby psychicznej jak mój ojciec.

Jednym słowem mam Matrix. Do mojej terapeutki mogę pójść niestety dopiero po nowym roku, Teraz usiłuję się trzymać.

[Jacek]

[Kinga]

Nie wiem jak mam mu postawić te warunki, co mam mu powiedzieć. Tak mocno zaprzecza, że każda rozmowa schodzi na manowce.

no i niech mnie ktoś przytuli

[Kinga]

Czy on, gdzieś w środku jest świadomy swojego picia? Jak sądzicie?