Forum Wolnych od Alkoholu

[ona]

Dzień dobry.
Będzie długo, za to jeden raz. Byłam na tym Forum dość dawno temu. Chcę napisać o tym, co od dawna chodzi mi po głowie. Dziękuję Wam Wszystkim, że byliście w tamtym czasie w moim życiu. Jednak cieszę się, że odeszłam z Forum. Moje życie się dość mocno zmieniło - przeprowadziłam się, zmieniłam pracę, wyszłam za mąż, urodziłam dziecko ... i przestałam się bać alkoholu. Jest, według mnie, coś w powiedzeniu "kto z kim przestaje, takim się staje". Część z Was autorytarnie stwierdziła, że jestem alkoholiczką. Zaczęłam tak o sobie myśleć, przestałam całkowicie pić, zaczęłam chodzić na mitingi AA. Wiele komentarzy bardzo mnie zabolało i zraniło. Odeszłam z Forum. Moje obecne życie jest zupełnie inne niż było kiedyś, wydaje mi się lepsze, bardziej poukładane, spokojniejsze. Czasem wypiję piwo (alkoholowe lub bezalkoholowe) lub drinka, dlatego, że mam na to ochotę i mogę. Często nie wypiję, bo nie mam ochoty i nie muszę. Nic złego się nie dzieje, nie rozstępują się bramy piekielne. Nie ciągnie mnie do więcej lub częściej, jakoś mam wewnetrzny umiar. Myślę, że to dla tego, że moje życie aż tak się zmieniło. Nie czuję wewnetrznej presji, nie demonizuję co się stanie lub nie stanie. Od czasu jak wyluzowałam i przestałam ze śmiertelną powagą myśleć o sobie jako alkoholiczce nie upiłam się, nie ssie mnie na widok alkoholu i po prostu się na nim nie skupiam. Po prostu sobie istnieje gdzieś tam, na peryferiach. Bliżej centrum mojego wszechświata są inne sprawy i na nich się koncentruję. I żeby nie było, że życiowa sielanka, szklarniowe warunki i płatki róż pod stopami - problemy są i czasem mnie przytłaczają. Z emocjami nadal mam hustawkę, ale nie reguluję ich już alkoholem. Nie wiem co będzie za klika lat, ale tego chyba nikt nie wie. Ogólnie dobrze mi w moim obecnym życiu. Czasem o Was myślę, ale nie tęsknię i nie chcę wracać. Pozdrawiam Wszystkich życząc miłego dnia i spokoju.

[jal]

[Wiedźma]

A jaki miałaś nick?

[dtstgseete]

O to ja mam tak samo. I miałem nick zwierzak

[ktoś]

Ja tez nie chce wracac na forum ale ze względu na siebie. Pisanie na forum przestało mi słuzyc po prostu. Chciałąm się podzielić ....
Natknęłam się na FB na livy o 5 ranach , które każdy nosi w sobie i maski jakie zakłąda w sytuacjach trudnych, kryzysowych.
Drugi lajf jest o szacunku do siebie i stawianiu granic.
U mnie trafione. posłuchałam, poszłam na miasto, wróciłam i wbiło mnie w fotel. Po upływie odpowiedniego czasu dla mnie , spojrzenie na otoczenie i siebie nabrłąo innego znaczeniaq.
Może ktoś jeszcze na tym skorzysta.

[jal]

[ona]

Ech, dziś zapowiada się dzień smutny, mało optymistyczny i ogólnie do d*py Jakby ktoś miał coś radosnego do podzielenia się, to chętnie przyjmę
Pozdrawiam Wszystkich

[Panna]

Wstalas, obudzilas sie, zyjesz... To mało? Niektorzy takiej szansy nie mają...

[Ktoś]

[ona]

[Panna]

U mnie raz tak raz tak. Zawsze staram sie szukac plusow w kazdej sytuacji bo po co skupiac sie na minusach... Trudniejsze momenty w zyciu tez sa potrzebne zeby docenic te łatwiehsze , lepsze. Po burzy zawsze swieci slonce i nic nie trwa wiecznie.

[ona]

[Panna]

Najlepiej siebie znasz sama. Popraw sobie humor w Tobie znany sposob. Najlepiej to samej zadbac o siebie, docenic siebie, byc dla siebie łagodna, sprawiedliwa, szanowac siebie i traktowac jak kogos najcenniejszego, jak perełkę w tym swiecie. Mi nie zawsze sie to udaje ale staram sie byc uwazna na radio w glowie i otaczajacy swiat i to jak traktuje sama siebie. Jaka mam relacje ze sobą.

[Panna]

Najeazniejsze jest zdrowie ze wszystkim innym predzej czy później czlowiek sobie poradzi...

[jal]

[quote="ona" ...Dlatego zapytałam czy ma ktoś coś optymistycznego do podzielenia się - tak "na przekór", na poprawę humoru [/quote]

U mnie jest dobrze... mam kontakt z sobą i w miarę dobre relacje z innymi,obok mam przyjaciela w osobie żony.
Nic mnie nie boli i czekam na listonosza z emeryturą.

ona nie ma nigdy tak,żeby nie mogło być gorzej... w takich sytuacjach staram się wyszukać wdzięczności do Pana,siebie i innych.

Pozdrawiam ciepło...