Forum Wolnych od Alkoholu

[Mozaika]

Mamy zaproszenie na Sylwestra od kumpla męża. Wiadomo że będzie alkohol. I nie wiem co zrobić. Nie chcę mężowi odmawiać, choć on też nie pije, ale jemu alko nie przeszkadza. U mnie już czwarta rocznica. Mam dylemat...

[jal]

[Wiedźma]

Warto ryzykować trzeźwość dla jednego spotkania towarzyskiego?
A jeśli może nawet nie trzeźwość to dobre samopoczucie?
Przecież bardzo prawdopodobne, że obudzi Ci się głód,
suchy kac, będziesz rozdrażniona, zdołowana...
Ja bym nie szła.

[Mozaika]

Pewnie nie warto. Tylko tak całkiem odizolować się od ludzi? Czy mam nie myśleć o potrzebach męża który może by i chciał z kumplem posiedzieć, pobawić się. Czy ze względu na mnie imprezy maja go omijać? Na dwóch weselach nie byliśmy, na stypie również. Tak ma być do końca życia? Jak to pogodzić?

[rufio]

Nie koniecznie może być problem na takich imprezach wbrew pozorom są uczestnicy którzy nie piją. A masz 4 lata więc nie jest nowicjusze i wiesz co w razie czego robić. A zamykanie się nie ma sensu .. I jak sama piszesz mąż również nie jest zwolennikiem nadmiaru masz oparcie .Ja poszedłem na coś podobnego po trzech latach i miło się rozczarowalem.

[Mozaika]

Naprawdę nie wiem co robić...

[staszek]

[Klarysa]

[pterodaktyll]

[staaw]

[rufio]

To gdzie Ty Staaw chodzisz a jeżeli chodzisz to co Ty widzisz, że tak twierdzisz?

[rufio]

Mogę ale czy chce?Nie zawsze tam gdzie jeden czuje się dobrze drugi będzie odczuwał to samo.

prsk

[Matinka]

Tak, Mozaiko, różne rady już padły, ale sama ocenisz sytuację, żeby wiedzieć jak postąpić.
Dla mnie istotne jest bezpieczeństwo trzeźwości oraz dobre samopoczucie. Dlatego, jeśli tylko mogę nie wybieram towarzystwa z alkoholem. Chociaż w trakcie ostatnich kilku lat trafiały mi się ważne rodzinne imprezy alkoholowe, w tym dwa wesela, działy się wyjazdy górskie z mocnym piciem kolegów - zwłaszcza te ostatnie okupione dużym dyskomfortem. I wiem jedno, obecność alkoholu mi przeszkadza, pijący, nietrzeźwi źle na mnie działają. Trudno, nie jest mi to obojętne, ale zawsze mam wybór, nie muszę tam być. Dlatego buduję alternatywne formy życia towarzyskiego. Mam szczęście, że najbliżsi mi przyjaciele nie piją przy mnie, mogę mieć spotkania w kawiarni, wyjścia do kina, wycieczki miejskie i górskie bez alkoholu.
Mam też taką nadzieję, że tak, jak staje się modne życie eko - też w szeroko ujętym sensie zdrowia, tak i do lamusa odejdzie zwyczaj posiłkowania się procentami przy każdej okazji towarzyskiej.

[Klarysa]

Ta dyskusja przypomina mi pewien fragment z WK:
Utarło się na przykład przeświadczenie, że nie wolno nam bywać tam, gdzie podaje się alkohol, że nie powinniśmy trzymać alkoholu w domu, że należy unikać towarzystwa pijących przyjaciół, że powinniśmy unikać filmów, w których są sceny picia, że nie wolno nam wchodzić do barów, że nasi przyjaciele, gdy ich odwiedzamy, powinni chować butelki, żeby na tym poprzestać - nie wolno nam myśleć o alkoholu, a innym przypominać nam o tym. Nasze własne doświadczenie mówi, że wcale tak nie musi być. Przecież z okolicznościami wyliczanymi przykładowo powyżej spotykamy się każdego dnia. Jeśli alkoholik nie potrafi stawić im czoła, oznacza to, że nie wypracował jeszcze w sobie właściwego nastawienia duchowego wobec swojej choroby.

Jednak Anonimowym Alkoholikom można wierzyć albo i nie, to kwestia nastawienia do własnej choroby oraz dostępnych rozwiązań problemu alkoholizmu.

[Tibor]

Również miałem zamiar przytoczyć ten fragment z WK.

Ja obrałem taką drogę. Po co ja tam idę? Jaki cel mi przyświeca? Czy mam nadrzędny cel, by tam pójść (nadrzędny nad dylematem). I zazwyczaj, gdy stanąłem w prawdzie TYLKO ze samym sobą, odpowiedź brzmiała NIE.
Po 2,5 roku abstynencji poszedłem na wesele brata. To był ten cel nadrzędny, ale krótko po oczepinach zmyłem się do domu, bo nachalność i bełkot niektórych uczestników źle zaczął na mnie działać (byłem na to przygotowany).
Jeździłem i jeżdżę nadal na 2-3 dniowe szkolenia, na których niemal zawsze są imprezy integracyjne. Moim celem nadrzędnym jest szkolenie a czas "integracji" spędzam przed TV lub wychodzę na spacery z aparatem, który zawsze mi towarzyszy.

Spróbuj sama sobie odpowiedzieć czy zadowolenie męża, nie sprawienie mu przykrości, jest dla Ciebie tym celem nadrzędnym? Jeśli stawiasz go wyżej, niż swoje wątpliwości, to chyba nie ma czego się obawiać.

Jednak to Ty sama napisałaś tutaj, że masz wątpliwości.... bądź czujna i uczciwa wobec siebie a wszystko będzie dobrze