Forum Wolnych od Alkoholu

[ojej_Anna]

Kochani, jestem uczestniczką tego forum od wielu lat i zazwyczaj tu wchodzę interwencyjnie, gdy coś się u mnie dzieje. Rozwodziłam się i nadużywałam wina - więc kiedyś weszłam tutaj, by pogadać o uzależnieniu i w zasadzie przeszło, odeszło rychło w czas.

Poznałam potem faceta alkoholika i też tutaj weszłam, dzięki czemu szybko skonsultowałam się z poradnią dla osób współuzależnionych i otrzymałam awaryjny instruktarz jak postępować i co robić. Udało się być więc pobitą tylko dwa razy oraz z 15 zdradzoną.
Jednak mimo wielu prób nie zakończyłam tej relacji i lewituje ona tak sobie od niemal czterech lat. Zamiast układać sobie życie, tkwię w czymś koszmarnym, rozwiązując kolejne problemy i tarapaty byłego partnera. Nie mieszkamy razem, ale blisko siebie, nie widujemy się nawet codziennie, ale wiem co u niego, bo dzwonimy i piszemy. Żyję jego ciągami, urywanymi zdaniami, niedokończonymi sprawami, romansami, problemami w pracy i nie potrafię już opisać jak się czuję, kim jestem, jak bardzo obniżyła się moja samoocena.

Przed Wielkanocą podjęłam decyzję o ucięciu kontaktów. Nie jest mi łatwo, bo rozpił się na amen, obwinia mnie za swoje decyzje.

Weszłam tutaj, aby otrzymać trochę wsparcia, otuchy i aby się wyżalić.

[pietruszka]

Witaj Anno,

[ojej_Anna]

Dziękuję. Pisząc odpowiedź na fragment, że brzmię jakbym była na wojnie, uświadomiłam sobie, że tak się czuję i właściwie tak jest. Wieczorem zapewne znowu otrzymam stek wiadomości "ryjących" banię. Blokowanie telefonu nie przyniosło rezultatu, bo wydzwaniał do moich dzieci i do mojej rodziny ze słowami, że on niczego nie oczekuje poza wsparciem. Rok temu wynajął mieszkanie piętro nade mną (nadzieja, że umowa kończy się z końcem czerwca i się wyprowadzi). Więc aby chronić najbliższych aktywowałam kontakt od nowa. Były też okresy jego abstynencji, gdy na kolanach przepraszał i obiecywał zmiany oraz poprawę.

Nie mam jeszcze planów, ale będę je mieć. Od kilku miesięcy każdą chwilę starannie planuję, każdy wieczór piątkowy i weekendy.

Jest mi wstyd, że tak długo w tym tkwię.

[olga]

Twoja rodzina nie może zablokować jego numeru?

Nie odzywać się, nie odbierać... znudzi mu się prędzej niż się spodzieWasz...
Dajesz mu nadzieję a on się tego trzyma

[Linka]

Cytat:

Twoja rodzina nie może zablokować jego numeru?

Olga ma rację. Telefon może każdy zablokować. A jeżeli nie, to już jego problem.
Twoim problemem jest Twoja reakcja na takie „wieści”.
Naprawdę nie musisz na nie reagować, wtedy i rodzinie znudzi się pośredniczenie.

[pietruszka]

[ojej_Anna]

Przed samą sobą. Dziękuję za wsparcie.

Dziewczyny, chodzi o to, że przez cztery lata miałam wyrzuty sumienia, iż chcę zostawić tego człowieka. Tłumaczyłam sobie, że sam siebie zostawia, że to jego wola. Tymczasem mam prawo go zwyczajnie zostawić. Mam prawo zostawić nawet księcia z bajki.

[ojej_Anna]

[olga]

Wygląda na to, że aby chronić siebie musisz zmartwić rodzinę.... Myśle, że niedługo będą zmartwieni.... raczej się ucieszą, że podjęłaś korzystną dla siebie decyzję...

[pietruszka]

[dromax]

[pietruszka]

Cytat:

DNO totalne! kanał! Bagno! Jego wystrzelić z czwartą prędkością kosmiczną w przestrzeń poza GALAKTYKE!

Dromax! Litości! Czy ty specjalnie wyszukujesz takie wątki sprzed roku, żeby wstawiać swoje linki?
Równie dobrze, mógłbyś pisać do współuzależnionych z XVIII wieku, które już dawno "na drugim świecie".

Mimo wszystko apeluję, żebyś nie zwiększał (!) traumy osób pokrzywdzonych.

[dromax]

[Maciejka]

Rok to szmat czasu, skąd wiesz co autorka tematu zrobiła jak nic nie pisze od dawna...

Poza tym jak osoba, współuzależniona się terapeutyzuje to i tak to nie działa jak pstrykniecie palcem ze po terapii to nie będzie jęczeć. Różnie to bywa, stajemy w życiu przed różnymi wyzwaniami i radzimy z tym lepiej lub gorzej czasem jęcząc.

[pterodaktyll]