Forum Wolnych od Alkoholu

[sstanislavv]

Cześć wszystkim. Dzisiejszego poranka znowu budzę się na kacu, wczoraj wlałem w siebie 7 piw i lampkę szampana. Przez ostatnie 96 dni (odkąd prowadzę statystyki) wypiłem 311 piw i lampkę szampana (!!). Każdego poranka mówię sobie "dość", lecz wieczorem zawsze jest "mus się napić". A to emocje dnia, a to kłótnia z żoną, czasem mecz, często stres, wczoraj urodziny (nie moje) i lampka szampana, która wszystko zaczęła. Przez dzień jeszcze jako tako daję radę. Bywały już takie dni, że zaczynałem piwkować od 10, 11 rano, ale to raczej wtedy kiedy jeszcze nie byłem na etapie na jakim jestem dziś. Mianowicie muszę przed sobą samym i przed Wami przyznać, że jestem alkoholikiem. Pokładam nadzieję w tym forum bo... tak naprawdę nie mam przed kim podzielić się tym wszystkim o czym Wam piszę. Żona niby widzi co się dzieje, ale kończy się czasem "miałeś już nie pić", czasem mówi "napij się" - zależy od dnia, humoru... Cóż, te relacje nasze nie są najlepsze i to pewnie jest jedną z przyczyn.
Prawie zawsze zaczynam prawdziwe picie po 20, dziecko już śpi, zamykam się w pokoju, odpalam internet, zakładam słuchawki na uszy i odlatuje w swój świat. Propozycja obejrzenia z żoną filmu kończy się negatywną odpowiedzią (ona się po 20 myje - to trwa, potem uczy, ma dobre alibi na brak wspólnego wieczoru :-)).
Piszę o tym wszystkim bo dzisiejszej soboty znów będzie wieczór... Nie mogę się dziś napić, nie chcę, wpadnę po 20 i jakoś zagospodaruję sobie czas tutaj. Mam przynajmniej taką nadzieję. Do zobaczenia.

[margo]

Cześć

A to ci zła kobieta, że tak musisz przez nią pić
A nie pomyślałeś, że to nie Ty pijesz, bo ona ma "alibi" na nie spędzanie z Tobą wieczoru, tylko właśnie ona nie chce spędzać z Tobą wieczoru bo Ty codziennie wieczorami chlejesz?

[yuraa]

cześć,
bratnią dusze wyczuwam- też prowadzilem statystyki, wszslkie tabelki i wykresy zawsze mnie kręciły.
ale ze statystyk należy wnioski wyciągać.

[matiwaldi]

cześć

[Wiedźma]

[Jacek]

[patryk91]

[Janioł]

[Tibor]

[Wiedźma]

[yuraa]

[Wiedźma]

Myślisz, że o datę?
To tak jakoś za trzy tygodnie...
...albo za cztery lata

[Jacek]

a może się małżonka zgodziła na wspólne oglądanie filmu

[Wiedźma]

Pewnie tak...

[sstanislavv]

Dzięki za wsparcie, za słowa, za obecność. Cóż, miała być tak idealna droga, idealna ścieżka w myśl "od dzisiaj nie pije". Niestety, filmu wczoraj z żoną nie obejrzałem. Było za to piwkowanie. Wczoraj znowu wlałem w siebie siedem
Mimo wszystko dziś znowu chcę rozpocząć serię bez picia, choć w lodówce są jescze 4... Moralnie przykacowany wczorajszym wieczorem wierzę, że dziś się uda. Takowe serie już się zdarzały. W tamtym roku nie piłem chyba z 3 miesiące. Wówczas złożyłem nie pierwszą już obietnicę Bogu, ale pierwszą spełnioną, że nie będę pił. Mottem było hasło "w małych rzeczach byłeś wierny, nad wieloma cię postawię". A pić nie miałem do czasu dobrych wyników wątrobowych. Taka była obietnica. Wyobraźcie sobie, co dwa tygodnie latałem na badanie krwi, zmieniłem dietę, wszystko podporządkowałem dobrym wynikom wątroby. I nic mnie tak nie motywowało jak myśl, że w końcu będę mógł się napić. Koniec grudnia 2015, udało się, wyniki wątrobowe w normie. Od tamtej pory znowu w to wlazłem.
Odkąd prowadzę statystykę picia moja najdłuższa przerwa to 10 dni, dwa razy po 5.
Da się? Da...
Jak piękne, radosne są poranki kiedy wstaję z myślą, że wczorajszego wieczoru nie piłem, coś wspaniałego. Ale jak trudny jest każdy dzień aby wieczorem się nie napić.
Uwierzcie, jak to mnie relaksuje, zamykam się we własnym, szczęśliwym (na pozór) świecie. Ale wtedy pozorów nie ma...
Jest tyle okazji, piwo wszędzie jest na wyciągnięcie ręki, sklepy, puby, pizzerie.
Zauważyłem przede wszystkim, że nie potrafię wypić piwa jednego, dwóch, trzech... wydawało by się jak normalny człowiek. Albo ok, wypić sobie, ale raz na jakiś czas. A tu prawie codziennie i co gorsza, jak piję to muszę dojść do tego momentu aż grzecznie pójdę spać, i jaaaak się po tym wszystkim dobrze śpi!
Ostatnio to "pierwsze" piwo zaliczyłem w KFC, poszedłem po jedzenie, z myślą o jedzeniu! Nawet miałem sobie zamówić szejka, i taka myśl w głowie... już przy kasie: "co ja będę jakiegoś szejka pił? ". I wróciłem do żony z kanapkami i piwem. Było popołudnie. Resztę dopełniłem w domu wieczorem.
Wczoraj... Miałem tu wpaść po 20 i zagospodarować ten trudny czas z Wami. Poczytać świadectwa, wskazówki. Myślałem o tym cały dzień. Wybraliśmy się do zoo (jedna z niewielu chwil naszego życia w ost czasie, kiedy żona ze mną i synkiem chciała gdzieś wyjść! Byli jeszcze z nami rodzice). Ale się cieszyłem. Co ważne, zapomniałem kasy. No ale gorąc taaki, ależ się chciało pić - pytam czy mogę się napić piwa. Odpowiedz brzmi "nie"... Trudno. Kimże bym jednak był gdybym nie wykorzystał okazji? Rodzina wysłała mnie po frytki, tuż za rogiem stoi budka. Jak wspomniałem zapomniałem portfela więc dostałem dychę od żony, bo frytki duże 6,50. Kasa w ręku. Zapytałem o piwo. Niestety w tej budce piwa nie ma. Pytam gdzie, w następnej. Lecę z moją dychą. Kupuje Żubra (5 zł). Idealnie. Starczy reszta na małe frytki 5zł. Niestety... widzę, że rodzinka się zbliża. I co teraz?! Nie ma mnie przy budce z frytkami, dzwonią, czekają na mnie, gdzie ja jestem, co się dzieje Cała akcja w ogóle trwała z 3 minuty. Wypiłem tego Żubra dosłownie w 5 sekund, jednym ciurkiem.. i biegnę, jak ciul. Sytuacja tragiczna. Wszyscy sobie raczej zdawali sprawę co się stało. Ja wiem, jedno piwo, normalna rzecz ale wiedzą jak mnie do tego ciągnie. Ta wczorajsza sytuacja tak mnie wnerwiła, że wieczorem musiałem odreagować. Zachowałem się jak idiota. Oczywiście przyczyniło się też do tego parę nieżyczliwych tekstów żony w tym tekst... "czuć od ciebie to piwo". Rodzice przemilczeli temat. Chore