Forum Wolnych od Alkoholu

[michal22]

Hej,

trzeźwieję, nie piję od 25 miesięcy,

staram się to wszystko robić dość intensywnie, nieudolnie - jak to alkoholik z krótkim stażem, ale intensywnie - terapia grupowa, indywidualna, książki, coaching, mitingi AA, DDA, AŻ, SLAA.

Przez ostatnie 1.5 roku dla mojego małżeństwa robiłem bardo dużo i bardzo dobrze ekonomicznie. Czyli to, co umiałem. Poprawiała się moja więź z dziećmi.

Z żoną więź słabła, mimo niewielu, ale jednak jednostronnych prób z mojej strony nawiązania kontaktu, wyjścia gdzieś. Teraz żona twierdzi, że chce mnie pozwać o rozpad małżeństwa z powodu mojej winy, ponieważ to ja jako pierwsza osoba powiedziałem, że nie chcę chodzić na imprezy alkoholowe. Do tego, nie jestem już tym człowiekiem za którego wychodziła - za to, że się modlę, byłem wyzywany od "radiomaryjnych ciot", za to, że chodze na mitingi - że "bratam się z żulami", z moim dobrym ziomalem z grupy terapeutycznej nawet nie chciała się spotkać, argumentując, że jest on alkoholikiem a ona z takimi się nie spotyka.

Z jednej strony, może to bełkot, którym ona chce mnie zastraszyć; z drugiej -- ja się jednak boję.

Czy ktoś z Was ma doświadczenia odnośnie rozwodu w przypadku, gdy zaczął trzeźwieć -- i mógłby się nimi podzielić?

[leon]

Czesc

[NANA]

Witaj Michał ...

[Czarny]

Cześć Michał Wspieram ..Pewno znający bliżej temat odezwią się...spokojnie

[michal22]

Dodam jeszcze, że moja żona neguje że jestem alkoholikiem (i chwała Bogu, że przyśnił mi się pijany sen ze 2 razy i doświadczyłem bycia nawalonym gdy wstałem z tego snu -- bo sam bym pewnie w to wątpił, głód alkoholowy pojawia mi się bardzo rzadko, częściej pijane myślenie)

[Jacek]

cześć Michał

[Borus]

Cześć Michale...

Zależy, czy Ty chcesz dalej trwać w tym związku.

Jeżeli nie ma innych argumentów, to to, że jesteś alkoholikiem (choć żona twierdzi, że nie)
trzeźwiejącym, nie może być winą i żaden sąd na to nie pójdzie.

Ja wystąpiłem o rozwód po 18-tu m-cach, nie widząc szans na
poskładanie małżeństwa, ale bez orzekania o winie.
Wprawdzie mogłem wnioskować o orzeczenie o Jej winie,
miałem dowody zdrady w postaci fotografii,
ale nie chciałem się w tym paprać ani mieszać osób trzecich
i sprawę załatwiono w ciągu kwadransa.
Fakt, że nasza córka była już wtedy dorosła
i nie było problemu z podziałem majątku, bo go po prostu nie było (znaczy najątku).

[matiwaldi]

cześć

mam na imię Waldek i jestem alkoholikiem.....
nie pije jakiś czas.....

pierwszy raz na terapie poszedłem ze względu na rodzinę (Żona ,dwóch synów)...
oczywiście ta motywacja nie była na tyle skuteczna,abym utrzymał abstynencję...
drugą terapie rozpocząłem już wyłącznie dla siebie ..... a na niej właśnie dowiedziałem się,że dzięki abstynencji może mi się udać utrzymać rodzinę ......
moja wówczas Kochana i kochająca Żona wspierała mnie(sama uczestnicząc w terapii dla współuzależnionych kobiet) i ma swój udział w trzeźwieniu.....
minęło parę lat ,a nasze drogi rozchodziły się ,bo mimo terapii moja moja Żona zamieniła się w Koleżankę Małżonkę.... kto jest winien......nie wiem i już nie szukam winnych....
po dwóch latach stanu zawieszenia naszego małżeństwa doszliśmy razem do wniosku,że rozwód nam pomoże ....... rozwiedliśmy się ,ale nie pomogło.....dzisiaj jest już tylko Matką moich dzieci.....

ale nie chcę ,aby moja historia odebrała Ci chęci do ratowania małżeństwa....
warto,zawsze warto włożyć trochę wysiłku,trochę pokory,dużo uczuć,aby mieć pewność gdy podejmiesz decyzję,że jest przemyślana i najlepsza dla wszystkich stron (dla Ciebie , Małżonki,dla Dzieci )

nasz związek rozpadł się po 25 latach znajomości,23 latach małżeństwa , w 8 roku mojej abstynencji i 2 latach separacji ...... i nie żałuję niczego.........

dobrych wyborów kolego życzę

[OSSA]

[esaneta]

[olga]

witaj

[pannaJot]

Witaj Michał. Moja walka z nałogiem doprowadziła do rozwodu. Mój były mąż także negował mój alkoholizm, twierdził, że na mitingach "rżnę się" z innymi alkoholikami. Pił i awanturował sie pod wpływem... Przestałam byc uległą laleczką w jego rękach i nie mógł tego znieść. O alkoholizmie przypomniał sobie juz w trakcje sprawy rozwodowej i wykorzystał go jako argument na swoja korzyść twierdząc że choroba i leczenie zniszczyły nasze małżeństwo. Nie patrzył wcale na to co osiągnęłam, ale poukładał sobie wszystko w głowie tak, że alkoholicy to "banda *j****" a ja sie z nimi spotykam. Przeszłam sporo...ale nie żałuję. W końcu jestem wolna

[milutka]

Witaj Michale
Powiem Ci tak ...postaw się proszę na miejscu tej żony ....Kiedy piłeś ona zajmowała się dziećmi ,jedyną rozrywką dla niej był spacer z dzieciakami i wyskok na kawę do koleżanki ...wiem z doświadczenia ,że przy alkoholiku imprezy typu wesele ,imieniny itp.to koszmar ,to jest zapewnienie opieki dzieciom i później temu pijanemu alkoholikowi któremu na drugi dzień się wydaje ,że impreza była super ...noi mamy sytuację teraz ...nie pijesz dwa lata ...świat się kręci wokół Ciebie ,wokół Twojego nie picia ...pewnie teraz już Ci lżej ale początki na pewno były trudne ...teraz omijasz zakrapiane imprezy ,życie stało się spokojne ,nudne wręcz dla tej żony bo teraz kiedy Ty nie pijesz ona potrzebuje się odstresować ,wyjść do towarzystwa ,zabawic ,potańczyć ale nie chce tam iść sama jak ty to dawniej robiłeś ale chce iść z Tobą ,ze swoim mężem ...jednak znowu ma blokade -kiedyś było to to ,że pijesz ,teraz to ,ze ie pijesz -cały czas świat się kręci wokół Ciebie ....nie dziw jej się proszę i nie szukaj winy w tym ,że ona się nie leczy ...ona potrzebuje normalnie żyć i ma do tego takie samo prawo jak Ty kiedy Ty tak żyłeś pijąc i dobrze się bawiąc ....boisz się rozwodu bo dla Ciebie jest nie do pomyślenia ,że ona mogłaby normalnie żyć ...ale wiedz ,że ona ma do tego prawo i zanim cokolwiek zdecydujesz pomyśl również o niej nie tylko o własnym tyłku ...przepraszam za tak ostre słowa ...pozdrawiam .

[wampirzyca]

Milutka rozumiem cię ......ale uważam ze teraz jesteś rozgoryczona i zła .....i piszesz w dużych emocjach...

[Dziubas]

"B.H. Szczerze mówiąc - różnie bywa. Czasem w okresie abstynencji wszystko się wali. Owszem, niejednokrotnie bliscy naprawdę alkoholika wspierają i nawet dla mnie jest to zaskakujące, że żona i dzieci okazują mu miłość, zrozumienie, że zależy im na nim naprawdę, chociaż zrobił wiele okropnych, niewyobrażalnych rzeczy. Bywa jednak i tak, że współuzależniona żona czy mąż, częściej jednak żona, zaadoptował się do życia z chorym. Niby marzył, by on przestał pić, ale jednak to wódka była czynnikiem scalającym rodzinę, trwale się wpisała w jej funkcjonowanie. Paradoksalnie bliscy niejednokrotnie podejmują różne działania, które mają abstynenta "zachęcić" do ponownego picia, by wszystko wróciło do "normy"."


To fragment artykułu: http://zdrowie.gazeta.pl/...l#BoxSlotII3img

P.S.
Cześć Michał