Forum Wolnych od Alkoholu

[sroka]

Witajcie..
jestem pierwszy raz, juz wczoraj sie zarejestrowalam ale zabraklo bodzca do napisania, dzis juz jest bodziec
Niby juz jakis czas temu cos zaczelam robic na powaznie, bylam kilka razy na grupie wsparcia, ale zabraklo determinacji, maz alkoholik byl nawet na jednej rozmowie z niepijacym od 20 lat z alkoholikem, takze bez efektow..

Wczoraj sie nagrzal, mial nie zjechac z pracy, a na spacerze z psem zobaczylam jego auto pod blokiem, moje zdziwienie bylo duze, bo dawno mnie tak nie cyganil (przynajmniej dawno go na tym nie zlapalam), zeszlam do piwnicy - siedzial tam i pil

Moj problem polega na tym ze brak mi konsekwencji, wychodzi slonce i zaczynam problem bagatelizowac, chyba po prostu potrzebuje pogadac z Wami od czasu do czasu, poczytac, dojrzec, takiej terapii codziennej potrzebuje by zaczac zmiany. Bo mamy szescioletnia cudowna corke...

[Klara]

Witaj Sroczko

[sroka]

Klara dziekuje

Mowic dziecku czy chronic dziecko przed tematem? Teraz mam w sobie mase agresji, ktorej nie potrafie ukryc w czterech scianach

Ale ta agresja to postep, bo poki nie poszlam pierwszy raz na grupe to nie mialam od dobrych pieciu lat zalu o picie (wstyd sie przyznac).. Akceptowalam jego picie. Teraz znow jest jak na poczatku, walcze o niepicie
Dzisiaj jestem z doskoku, ale jesli tu mozna tak paplac o sobie to napisze

Dziekuje raz jeszcze za cieple powitanie Klaro

[Klara]

[Jacek]

cześć sroczko

[margo]

Czesc

[Borus]

Cześć Sroko...

[BARBARA]

Cześć sroczko

[staszek]

Witaj.

[sroka]

ojej, ile przywitań raźniej mi się aż zrobiło

dopiero doczłapałam się do kompa, ale podglądałam w ciągu dnia

właśnie skończyłam poważną rozmowę z mężem (jedną z nielicznych), po której zaraz zasnął.. chyba zbytnio się nie przejął.. przeczytałam mu parę zdań z drugiego podanego przez Ciebie Klaro linka, o dzieciach alkoholików. miałam wiele szach i mat, jedno z nich to takie, że
(tytułem wstępu: byliśmy dziś u mojej teściowej, która we wszystkich trzyma ze mną sztamę, świadoma problemu i spytała co robią trzy buteleczki po wódzie na dachu busa, bo akurat przechodziła, na co ja jej, że siedział wczoraj w piwnicy sam i pił zamiast wejść na górę do domu a sąsiadka z dołu ma zwyczaj stawiania butelek po piwach i innych oraz petów na wycieraczkach konsumujących sąsiadów więc może i to jej sprawka bo może znalazła w piwnicy, i takie tam sobie pogadałyśmy. nie mówię jej o wszystkich ekscesach syna, ale też i nie ukrywam)
on: dlaczego rozmawiam o jego piciu z jego mamą i ją martwię, a ja, że jej nie można dokładać, ale ja i córka to jak najbardziej /

może spróbuję napisać coś o nas w punktach
1. kocham mojego męża, i mam wciąż na niego jak to się mówi miękkie nogi
2. poznałam go 13 lat i od początku byłam świadoma jego problemów z alkoholem, jesteśmy małżeństwem od siedmiu lat
3. mąż jest dzieckiem ojca alkoholika, rodzice się rozwiedli jak był małym chłopcem, teść nie żyje od 10 lat
4. mąż jest w domu tylko pt-nd lub sb-nd, taka praca
5. ja nie jestem święta mam swoje niestety natręctwa, które utrudniają mi i rodzinie bardzo życie i uważam, że także potrzebuję terapii (spędza mi sen z powiek widmo "toksycznej matki" - jak się widzę)
6. ja zarabiam bardzo mało, mąż zarabia bardzo dużo..
7. nie ma u nas przemocy fizycznej

tytuł wątku brzmi szumnie i dumnie, obawiam się, że w rzeczywistości nie będę taka dzielna i będzie szło jak krew z nosa
ale jestem tu i jeśli nawet mało będę pisać to na pewno się naczytam Was. już przejrzałam wątek fairy i sporo tam mądrych słów i rad

[Klara]

[sroka]

zacznę od końca, jestem uzależniona od - mówiąc ogólnie (swoiście rozumianego) "porządku".. sprzątanie oraz inne natręctwa tym podobne kto doświadczył (czynnie lub biernie) ten wie jak ogromny to problem.. podejrzewam, że problemy alkoholowe w moim życiu nasiliły moje natręctwa, raz jest u mnie lepiej raz gorzej. byłam raz u jednej terapeutki, wspomniała coś o "błędnym kodzie wynagradzania się, systemie nagród", coś takiego. może i by coś dała taka terapia, niestety nie stać mnie było na dalsze wizyty.. poczytam na pewno co mi Klaro podrzuciłaś

[Klara]

Sroczko!
Mowa o terapii dla osób współuzależnionych. To nie jest pojedyncze spotkanie, lecz cały cykl trwający co najmniej kilka miesięcy!!!
Jeśli jesteś ubezpieczona, to TA TERAPIA JEST REFUNDOWANA, a więc NIC NIE PŁACISZ!
Oczywiście nie rezygnuj z mityngów Al-Anon.

[margo]

[sroka]

a co do rozmów z mężem, to z nim się rzadko da poważnie porozmawiać, niestety albo jest to mój monolog, albo wychodzi z pokoju, albo zaczyna sobie żartować. często rozmawiamy w czasie jazdy samochodem, a od niedawna na spacerach (bo spacery od niedawna wdrożyłam w życie) a i tak zwykle kończy się tak, że brak mu argumentów i koniec rozmowy, wytrząsa się, że ja wiem wszystko najlepiej a obronić swoich racji nie potrafi

wczoraj strzelił samobója, bo im więcej (jak to nazwał) mam oszczędzać jego mamę, tym PRZECIEŻ więcej on nie oszczędza nas!!!

gdzieś tu wczoraj wyczytałam, że nie trzeba alkoholika od razu zostawiać..(?) ktoś napisał, że to może niewiele dać. w sensie że jak razem nie dało rady, to i osobno niewiele więcej da zagmatwane. jak zaczęłam chodzić na spotkania to mąż czuł się nieswojo, nie wiedział co się święci. pamiętam naszą rozmowę w łazience, jak z zakrytą dłońmi twarzą powtarzał "ale jak to, do końca życia bez alkoholu? bez butelki piwa? ograniczę, dam radę, nie trzeba tak drastycznie", płakałam razem z nim
po jakimś czasie poszedł na rozmowę w trzy pary oczu, widziałam po jego gestach kiedy się najeżał. w większości nie kupił argumentów. myślę, że mężowi potrzebna jest rozmowa z kimś po fachu, bo to swoista grupa zawodowa.. nawet jeden chłopak z grupy jest chętny. na pewno spróbuję

teraz stagnacja, ale wczoraj zasygnalizowałam, że weszłam na forum, a tam trend do odchodzenia od alkoholika - nadstawił uszu nie wierzy że odejdę, ze względu na finanse, aczkolwiek do końca pewny nie jest. mam wspaniałych rodziców, którzy pomogą w razie czego przez jakiś czas, a potem jakoś się ułoży.. ale jak już odejdę to nie wrócę jestem niemal pewna