Forum Wolnych od Alkoholu

[margo]

[joanka]

[Maciejka]

Pterodaktyl ci odpowie jak przyjdzie.

We mnie natomiast pojawiło sie pytanie; Czy pasuje ci taka sytuacja jaką masz teraz? Czy to jest dobre dla twoich dzieci? Dom na czyjej jest głowie? Co interesuje twojego alkoholika oprócz kombinowania jak zdobyc lub wypic kolejna falchę / piwo?
Czy trudno dla ciebie oznacza żeby zostawić to tak jak jest i nic nie robic z nadzieją , ze samo sie ułoży?

[wampirkowa]

Joanka nie mów tylko, że robisz to dla dzieci bo sorki ale czuje bunt wobec takich stwierdzeń.
dzieci w takim domu są ofiarą przemocy, jeśli agresja jest skierowana w twoją stronę, to dzieci to widzą, czują niestety jest to przemoc bierna,wobec dzieci.
Wiem jedno, dzieci szanują rodziców którzy potrafią stawiać granice i walczyć o siebie i o dom .

Jaki dzieci mają przekaż widząc jak twój mąż, a ich ojciec stosuje przemoc wobec Ciebie??
No cóż wiem, że to trudne dzwonić po policję, po pierwszym razie kolejny telefon na policję jest łatwiejszy.
Można zgłosić się do prokuratury i zapytać co dalej, można iśc do różnych stowarzyszeń i szukać wparcia, Najważniejsze to przerwać błedne koło przemocy, jeśli wyjdziesz z tego koła chociąz raz, będzie ci łatwiej za każdym razem kiedy nastąpi agresja zadziałać.
Nie licz na to że sam się naprawi twój oprawca, bo to nie nastąpi zreszta, swoim niedziłąniem dajesz mu pożywkę do dalszych eskalacji przemocy. PRZECIEŻ MOGĘ PRZECIEŻ ONA I TAK NIC NIE ZROBI, PRZECIEŻ ONA NI NIE UMIE,

[joanka]

Perełko,

więc widzisz.. do mnie powoli dociera to , że już jestem zmęczona... że nie mam już siły na tę walkę ...
dom, dzieci i wszystko co z tym związane jest oczywiście na mojej głowie. prawdę mówiąc odkąd jestem na terapii nie oczekuję już niczego od niego. odseparowałam się. i dobrze mi z tym jest.
tylko, że on nie potrafi jak to rzekł ostatnio żyć obok. i dotąd myślałam, że i ja tak nie chcę i nie umiem. myliłam się, umiem i jest mi tak wygodnie i dobrze. a teraz oczekuje on ode mnie, że będzie miło cudnie i przyjemnie a ja o wszystkim lekko zapomnę.
ja nie do końca w tej chwili rozumiem, dlaczego to ja mam podejmować decyzję o rozstaniu. dlaczego to on nie może powiedizeć odchodzę. boję się sądu, walki o każdą rzecz. boję sie rodzinnych komplikacji.
wiem, nie ma mnie w tym wszystkim i życie mi ucieka. wiem.

[joanka]

[Klara]

[Linka]

[Maciejka]

Joanko piszesz , ze niczego od niego nie oczekujesz a potem;

[pterodaktyll]

[szika]

[joanka]

tak. widzę ją.

ale co w chwili, kiedy policja przyjedzie kiedy bedzie już po całej awanturze ? a on np sobie pójdzie ... ?

[szika]

wtedy spiszą notatkę z interwencji... opowiesz co sie dzieje w domu..
prawdopodobnie skierują Cie do dzielnicowego i ten przyjdzie na wywiad...
będzie na poczatku z męzem spokojnie rozmawiał...

zaczniesz coś robić dla siebie i dzieci i poczujecie się bezpieczniej...
zostawając samotnie z tym nic nie zrobisz sama.. nic sie nie zmieni, nie licz na to..
żadne tłumaczenia prośby i groźby...
zacznij działać...

a pytanko...
gdyby na ulicy obcy facet Cie zaatakował też byś siedziała cicho?
tak potraktuj swojego mena - jak obcego faceta... nie kieruj sie ani litością ani nie bój sie...

a skoro juz tak bardzo Ci na nim zalezy to wzywając policję, zakładając niebieska karte bardziej mu pomożesz niż piorąc skarpety i gotując mu obiadki...

dopóki siedzisz cicho tylko pomagasz mu pić..

[pietruszka]

[joanka]

nie nie byłabym cicho ...
ale to obcy facet jest a mąż powinien być tym najbliższym ... i najlepszym ...