Forum Wolnych od Alkoholu

[eNEMy]

Coś o sobie

spoglądam na ostatni rok własnego życia, kolejny raz na lata wcześniejsze

zawsze przed czymś uciekałem, generalnie przed sobą samym

jako dziecko przed toksyczną miłością, przed agresją w domu rodzinnym
przed pijanym ojcem
szukałem wolności zarazem akceptacji, znalazłem, pierwsze poczucie totalnej wolności w wieku 14 lat

i tak uciekając/goniąc za wolnością nie pojętą, przewędrowałem szkołę średnią, studia jedne, drugie, 10 lat małżeństwa

szarpiąc się między tymi zamiennikami, władza, stanowisko, kasa, chęć bycia liderem w grupie, podlewałem swoją "wolność", a rosła wprost proporcjonalnie do ilości % w organiźmie

rok temu zmasakrowany emocjonalnie, psychicznie przez nie dobre, nie przychylne życie i ludzi, stwierdziłem uciekam, trzeba zacząć gdzieś od nowa, tu w zasadzie wszędzie spalony

uciekam od rodziny, od pracy, od kraju, tak naprawdę znów od siebie
odpłynąłem na tydzień, to było najgorsze picie mojego życia
największe upały, alkohol który już niczego nie dawał, psychicznie nie przynosił ulgi tylko ból, fizycznie też nie działał, przestraszyłem się "jak żyć Panie premierze"

od jakiegoś czasu wiedziałem że przeginam z alkoholem, obok wszyscy pili, tylko jeszcze nie wiedziałem ze ja najwięcej
mało dowodów uzbierałem, z roboty mnie nie wywalili, prawka nie straciłem, wniosek o rozwód jednak wycofany, jakieś długi ale co tam, wszyscy dziś mają
za plecami teksty, fuksiarz, w czepku urodzony,

na odwyk hmmm, nie po drodze, na terapię hmm nie po drodze, ktoś tam o AA mówił, ale ja?? do "marginesu"??
zawsze ciekawy życia byłem, wylądowałem w AA

takim telegraficznym skrótem, coś o sobie i nie tylko

cdn.

[Matinka]

[Giaur]

No i jak tam mistrzu, czekam na ciąg dalszy.

[eNEMy]

Tutaj jakichs drastycznych zakonczen nie bedzie

A wiec uciekłem do AA, w momencie poczułem sie jak w swoim swiecie, było wiele dobrego w tej ucieczce
Moj pokretny umysł, szybko sie przestawiĺ na tryb tutaj jesteś kimś, porównywanie dzialalo jak "talala"

Od pierwszego dnja w AA zlapalem sie sponsora za fartuch, miql to byc gwarant i podporka mego trzezwienia, problem w tym ze ja o trzezwieniu nie wiedzialem nic

Moje dno, hmmm, dziś uwazam że moje cale zycie to dno było, od ktorego ciqgle probowalem sie odbic, sadze ze w moim przypadku ni3 ma odbijania sie od dna
Jqk sie odbijalem, to zawsze wracalem, taka grawitacja

Dzis wiem ze mkja rzeczywistosc to moje dno, robiac porzadek tu i teraz podnosze poziom dna, to ta robota ktora nie mozna ominąć, przynajmniej w moim przypadku

Po roku we wspolnocie, po roku weryfikowania siebie, regulacji obrazu wyobrazenia o sobie a realnym egzystowaniu
Po roku szukania odpowiedzi, kto i dlaczego mi tak zrypany kod wpisal w tą głowę, a moze gdzie indziej
Wpadlem w jakis nurt, zeby sie wyzbywac wszelkich zaleznosci, znowz pkretnie wylazi skupianie sie na sobie, temat przewodni ucieczka

Ja chyba nigdy nie wierzylem w Boga, albo dotarlem do momentu ze tej symbiotycznej relacji nie chce

[Jacek]

[eNEMy]

Ciesze sie ze świadomości tego "dziś", bo to był moment ruszenia 4 liter mych
Pomocną wiedzą i zarazem doświadczeniem, ktory u mnie to usystematyzował, bylo uswiadomienie sobie stanów ego, jako dziecka, doroslego, rodzica, i ich ról

Duzo czytam, chodz mam zaskoki, coraz wieksze, zeby ta wiedze weryfikowac w praktyce, na wlasnych 4 literach

[Jo-asia]

eNEMy, dobrze mi się Ciebie czyta
chętnie będę wracać do Twojego wątku

dobrze Ci z oczu patrzy..
to komplement

[eNEMy]

[Jo-asia]

[eNEMy]

rok przed przyjściem do AA, po jakiejś kolejnej awanturze, po wniosku o rozwód
zmobilizowany do ruszenia tyłka z miejsca
w zasadzie tylko przesiadłem się z miejsca na miejsce

wylądowałem u psychoterapeuty, kulturalnie raz na miesiąc pojawiałem się w gabinecie, w bezpiecznym dystansie do uzależnienia, oraz terapii

łgałem jak pies, studium manipulowania, może nawet te spotkania miały mieć taką amplitudę, żebym się czuł spokojnie przed samym sobą, a już na pewno były kontr argumentem wobec stanowiska żony, na tamten czas

że trochę komórek szarych chyba jeszcze zostało, lawirowałem przez 9 miesięcy
a gość spokojnie wrzucał w ten chłam, takie nazwę to przecinki
i nie świadomie godząc się na te przecinki ograniczałem sam pole manewru, mojej chorej wyobraźni
w między czasie poczytałem na necie o 12 krokach, w dwa wieczory wiedziałem wszystko

a w środku stał "garnek z pomyjami" na ogniu, przez ten czas
moje ego ego złapało się na regulowanie emocji, chciało więcej

tak się wyregulowałem że po 8 miesiącach bez alko, zachlałem w największe upały tamtego roku, zdychałem oj, zdychałem

do tego stopnia, że zapytałem na necie o mitting, dostałem namiar, akurat był jeden jedyny wieczorem

wróciłem z tego mittingu, już inny moja tajemnica okazała się normalną nie szczególna historią, poprosiłem na pierwszym mittingu o pomoc sponsora, nie wybierałem, nie przyglądałem się, nie czaiłem się jak pies do jeża

tydzień wydzwaniałem do gościa, czy mnie przyjmie :)takim oto sposobem od drugiego tygodnia abstynencji, pracuję na programie

nie byłem nigdy na odwyku, na terapii, moja trzeźwość to spotkania raz na miesiąc z psychoterapeutą, i AA z programem

odwiedziłem terapeutę po chyba 3 tygodniach, i na dzień dobry, spytałem się czy teraz może mi pomóc, bo te wszystkie spotkania to ściema była

gość się uśmiał, chodź mi do śmiechu nie było na początku

[eNEMy]

jak jest/było z Waszym trzeźwieniem

drogi są różne, jakby cel jeden, chodź myślę że ten cel jest ruchomy zawsze w jakiejś odległości, z zasięgu a jednak nie do zdobycia

dużo czytam, różne teksty, był czas że o duchowości, potem gdzieś ślizgające się na pograniczu terapii,
gdzieś uświadamiałem się poprzez analizę transakcyjną, przez behawioralną-poznawczą, były też typowe książki alkoholików, były na samym początku różnej maści audiobooki, były spikerki
w jakimś sensie wszystko było po coś, nie katowałem się tym
czułem potrzebę, było A pojawiało się B

mam świadomość że wiedza, ani wiara nie jest zamiennikiem, nazwałbym to środkiem, nie celem
wiele tych książek mówi o tym samym, innymi słowami, innymi skojarzeniami

celem według mnie, jest to jak żyję, jak sobie radzę ze sobą w życiu, czy jestem przydatny dla otoczenia w którym żyję, czy potrafię coś od siebie dać, nie oczekując w zamian, mam tu na myśli relacje w rodzinie

przed kilka pierwszych miesięcy, zostawiłem wszystko, odsunąłem na bok, rodzinę, w sumie tu nic nie zmieniałem
sprawy prywatne, zobowiązania, gdzieś głowa podpowiadała żeby się bać, poszedłem w ciemno, w sumie żadna nowość dla mnie

a jednak w jedno ciemno, strasznie ciężko się szło, zwłaszcza że wszystko bolało, na zewnątrz i wewnątrz
zwłaszcza jak rodzina zaczęła mówić, stary dość, ty już nie masz problemu
gdy żona stwierdziła że więcej przebywam w AA niż w domu, gdy wszystko z pozoru się waliło na łeb i szyję

gdzie te pierwsze tygodnie, to walka ze sobą, żeby nie uciec do tego co tak przyklejone, miłe, cóż że śmierdzące, i duszące, toksyczne

z ciekawości, bo są ludzie po terapiach, są po/w trakcie AA , po jednym i drugim

pozdr