Forum Wolnych od Alkoholu

[Rav90]

Mam na imię Rafał, mam 26 lat i jestem alkoholikiem. Nigdy nie byłem tego leczyć i nie postawiono mi diagnozy. Jednak osoba, która nie jest uzależniona nie wpada w ciągi od tygodnia do dwóch.

Z góry przepraszam za chaos w mojej wypowiedzi. Jestem jednak na ciężkim kacu i mam straszny bałagan w głowie

Moje życie nigdy nie było usłane różami. Ojciec zostawił matkę dla innej kiedy miałem rok. Ogólnie pochodzę z biednej rodziny. Były czasy, że nie było co do garnka włożyć. Mama pracowała od samego rana do wieczora i zmuszała nas sytuacja do tego, iż musiałem zostawać sam w domu w wieku 4 lat. Ojciec zerwał z nami kontakt i z tego co wiem 6 lat temu zamarzł w bramie. Moja mama też nie stroniła jakoś od alkoholu kiedy miała wolne. Zdarzały się sytuacje, że potrafiła mnie pobić lub nawet uderzyć w twarz, po czym kazała mi mówić w przedszkolu, że przewróciłem się na poręcz od schodów jak zbiegałem. W szkole uczyłem się dość dobrze do czasów gimnazjalnych. Ogólnie byłem w klasie pływackiej, gdzie uprawiałem ten sport 9 lat. Zawsze miałem sporo zainteresowań - od książek, częstego grania w piłkę, spacerów do mody lub zwiedzania Polski. Interesuje się również historią naszego kraju. W gimnazjum pojawili się nowi koledzy, a przy tym piwko, wódeczka, bądź jakiś blancik. Ogólnie pierwszy raz upiłem się w wieku 13 lat z kolegami z osiedla. Najtańszym winem - jabolem za 5zł. W wieku 19 lat zapragnąłem uciec, więc rzuciłem szkołę i wyjechałem do Antwerpii. Tam mieszkałem rok, a podczas powrotu do Polski na ślub kuzynki, poznałem swoją narzeczoną. Tak więc wróciłem do naszego kraju, zamieszkałem ze swoją dziewczyna w stolicy i mieszkaliśmy tak sobie przez rok. Przez ten okres mało piłem, może raz w miesiącu. Podjęliśmy decyzję, że w Wawie drogie życie, to zamieszkamy u mojej mamy. Ogólnie fajnie nam się żyło, dorobiliśmy się dość drogiego samochodu, zrobiliśmy generalny remont w domu, odkładaliśmy pieniądze, ja w międzyczasie zerwałem wiązadła w kolanie na boisku (oczywiście pod wpływem alko). Już wtedy przechodziła mnie myśl, iż mam problem z piciem. Urodził nam się syn, ja się oświadczyłem. Kiedy mały miał rok, moja mama zaczęła strasznie pić i pewnego dnia kiedy w nocy wróciła do domu, zaczęła się awanturować, a następnie kazała nam się wyprowadzić. Zrobiliśmy to następnego dnia. Mieliśmy odłożone kilkanaście tysięcy, więc postanowiliśmy coś wynająć. Kiedy mieliśmy ciężki okres, ja pracowałem od rana do wieczora, zajmowałem się dzieckiem. Okazało się, że moja partnerka flirtuje ze swoim byłym przez internet, pisząc mu, że za nim tęskni itp. Nasze życie zamieniło się w piekło, kłóciliśmy się praktycznie dzień w dzień, ja wychodziłem do kolegów, wracałem kładłem się spać z dzieckiem bądź sam w drugim pokoju. Oboje jednak dorośliśmy do tego stopnia, iż postanowiliśmy ratować nasz związek (tak mi się wydawało na tamtą chwilę). Żyliśmy kolejne miesiące i nasze relacje na pierwszy rzut oka się poprawiały. Niestety, straciłem pracę, dość dobrze płatną pracę. Doszliśmy do wniosku, że wyjedziemy z Polski do Anglii. No i tak znalazłem się w autobusie zmierzającym w stronę Londynu. Mieliśmy tam znajomych, więc ja pojechałem pierwszy aby ogarnąć jakąś pracę i mieszkanie. Los chciał tak, iż moja narzeczona przez telefon ciągle rozmawiała ze mną o pieniądzach i o niczym więcej. Zaczęła unikać telefonów, tłumacząc się, że dziecko jej nie daje. Dziennie rozmawialiśmy po 10 minut. Domyślałem się, że coś nie gra, okazało się, że powrócił temat jej byłego i to on zaczął dawać jej oparcie kiedy ja pracowałem w UK. Nim się o tym dowiedziałem, załatwiłem po 5 miesiącach mieszkanie, miałem pewną pracę. W rozmowie telefonicznej kiedy jej to wszystko oznajmiłem, ona mi wypaliła: "Ale ja nie przyjadę do ciebie". Zamurowało mnie, chlałem jak psychol. Wracałem po 14 godzinach pracy do domu, brałem 5 dębowych mocnych i butelkę whisky w sklepie obok. Tak dzień w dzień, zalewałem się w trupa, zacząłem jeść proszki ziołowe na uspokojenie. Po miesiącu postanowiłem, że zdobędę trochę gotówki na nowy start i wracam do Polski ratować związek. Niestety nie miałem do czego. Dziś już nie jesteśmy razem, a ona poleciała do Londynu, gdzie poznała jakiegoś innego faceta. Z tym swoim byłym też już nie jest i wydaje mi się, że to było tylko przelotne. Zabrała mi syna, oszukując mnie, że wyjeżdża do naszych znajomych. Myślałem, że będzie go przywozić, a ona utrudnia mi kontakty z dzieckiem, nawet na Skype. Mały jest strasznie za mną. Strasznie za nim tęsknie. Jej już nie kocham. Nie jesteśmy razem od 2 lat. Ja w międzyczasie miałem kilka przelotnych związków i jeden dość poważny. Poważny bo zakochałem się w dziewczynie z innego miasta, ona też czuła do mnie miętę dość silną. Znalazłem sobie pracę w moim mieście dość dobrze płatną, miałem grafik, pracowałem całe dnie, np. trzy dni, po czym miałem wolne kolejne dwa. Jeździłem do mojej partnerki wtedy na noce, lub ona do mnie. Czasem wyjeżdżaliśmy w góry. Wtedy już byłem pewien, powiedziałem jej, iż nie mogę zbytnio pić alkoholu. Zaakceptowała to, dziecko też. Jednak tylko ona. Kiedy pojechałem oficjalnie poznać jej rodziców, kazali jej zerwać ze mną kontakt. Ojcu nie podobało się to, że mam synka, że nie mam mieszkania w kredycie i że jestem z biednego domu. On biznesmen z swoją firmą, mama dyrektorka w szkole, ogromne mieszkanie. Postawił jej warunek, iż albo ja albo oni. Na początku się buntowała, spotykaliśmy się u niej w mieście w hotelach na noce. Jednak pękła. Przeraziła się. Miała magisterkę do skończenia, pracę w sklepie odzieżowym i bała się, że sobie nie poradzimy. Nie jesteśmy razem od 4 miesięcy. Mamy kontakt drogą internetową ale sporadyczny. Z czystego szacunku pytamy się co u nas, opowiadamy sobie jak spędziliśmy dzień. Znajomi mi powiedzieli, że zaczął się kręcić obok niej jakiś typ. Znowu zostałem sam, znowu chlam jak głupi. Piję od tygodnia do dwóch, później tyle samo przerwy. Ostatnio jest trochę mocniej ponieważ alkohol towarzyszy mi od wigilii. Może nie upijam się codziennie ale setkę lub dwie za dnia muszę wchłonąć. Przestałem sobie radzić z życiem, zwolniono mnie z pracy bo pokłóciłem się z kierownikiem, ostatnio byłem tak pijany, że się przewróciłem i złamałem rękę. Nie wiem co dalej. Tęsknię za dzieckiem i za moją ostatnią partnerką. Wiem, że jestem przystojnym facetem i kobiety zwracają na mnie uwagę kiedy idę ulicą. Ostatnio jednak nic mnie nie cieszy. Lubie zamykać się w pokoju, puszczać muzykę, palić papierosa za papierosem i sączyć wódkę. To stało się moim hobby.

[Janioł]

[staaw]

Witaj Rafale.

W jakiej części świata teraz jesteś?
Jeżeli w Polsce to najlepszy adres:
http://aa24.pl/pl/kontakt

[Rav90]

Jestem w Polsce. Panicznie się boję, że zamkną mnie do jakiegoś ośrodka od uzależnień

[Janioł]

[staaw]

[margo]

[Jacek]

cześć Rafał
podoba mnie się to że dostrzegasz swój problem
tylko,nie bój się leczyć a będzie dobrze

[pannaJot]

A jak nawet się zamkniesz w ośrodku to co? Nie ty pierwszy i nie ostatni Poza tym sa także terapie dochodzące, na które chodzisz normalnie popołudniami. Tylko wybrać ...i sie leczyć.

[staszek]

Witaj,Jak wcześniej coś z tym zrobisz tym lepiej.
Odwagi.

[MichalAlkoholik]

Witaj.
Dobrze że tutaj trafiłeś

[Stefcio]

Cześć Rafał, Smutną masz historię i współczuję Ci. Ale zgadzam się ze wszystkimi moimi przedmówcami, na terapię powinieneś iść w te pędy.

Kiedy zaczynałem 10 miesięcy temu miałem podobne obawy, bałem się iść do ośrodka zamkniętego i zdecydowałem się na terapię dochodzącą, dwa razy w tygodniu po 2 godziny wieczorami. Trochę zazdroszczę tym którzy byli na zamkniętej bo mam wrażenie że są lepiej ode mnie wyedukowani i jakby dojrzalsi w swoim trzeźwieniu.

Tak czy inaczej koniecznie idź do ośrodka leczenia uzależnień, zobaczysz że po spotkaniu z terapeutą wszystko Ci się rozjaśni, i nie bój się nikt Cię tam nie zamknie, nie jesteś przestępcą.

Zachęcam cię też do założenia własnego tematu w dziale alkoholizmu i opisywanie tam swojej drogi, zawsze możesz tu liczyć na dobrą radę ale też na opieprz kiedy zasłużysz

Trzymam kciuki!

[kiwi]

Witaj Rafale !

Od czwartku ,tu nic nie piszesz a to juz 4 dzien idzie.
Tez zachecam zaczac terapie .....razem z alkoholowa butelka,nic nie wyprostujesz w swoim zyciu....
Wytrzezwiej i podnies sie dla siebie samego i synka .....tego Ci zycze ......
Odezwij sie !!!!