Forum Wolnych od Alkoholu

[evita]

STRESZCZENIE

Dokładnie 20 dni temu moje problemy przerosły mnie na tyle, że po mojej głowie zaczęły się panoszyć myśli samobójcze. I tylko myśl o moich dzieciach i miłości do nich górowała nad tym złem W akcie desperacji zaczęłam szukać w sieci - sama nie wiem czego ... ratunku ? chyba szukałam kogoś kto mnie zrozumie , komu anonimowo będę mogła wypłakać się w kołnierzyk no i na pewno porady co ja mam dalej robić ze swoim życiem ? Być albo nie być ?
Miałam to szczęście, że gdzieś tam i daleko stąd odnalazł mnie Jacek i przywlókł tutaj za sobą ! Choć niespecjalnie musiał się wysilać bo pewnie i tak wędrowałabym za nim jak za moim światełkiem w tunelu A dalej to już była cała lawina szczęśliwych trafów !!! Przedstawiłam się w kilku słowach - jestem evita, współuzależniona ... choć nie miałam zielonego pojęcia co te słowo oznacza ! Poznałam WAS wszystkich ! Odnalazłam tutaj ogrom osób, które pomimo swoich osobistych problemów były ze mną przez wiele, wiele jęczących postów. Moje jedno światełko w tunelu stało się tak jasne, że mogłabym nim obdarować jeszcze wiele osób poszukujących swojej drogi jak ja ! Dzięki wszystkim obecnym na tym forum stałam się już kimś innym, choć daleka jeszcze droga przede mną i obym wytrwała w tym co sobie postanowiłam bo ciągle walczę ze swoimi słabościami . Zresztą jak każdy z nas tutaj , choć nasze słabostki czasem się dość drastycznie różnią i wygląda to tak jakbyśmy stali po przeciwnych stronach barykady ! Jednak to nie wojna a pokój sprawia, że człowiek zyskuje na swej wartości
Nie będę wracać już do tego jak było ale nieraz pewnie będę tutaj pisać jak jest. I jak dziecko będę oczekiwać pochwały gdy na to zasłużę i pogany, gdy coś spitolę

Streszczenie to napisałam dlatego, że po strasznej awarii forum , wszystko co dotychczas nakreśliłam odleciało w kosmos ! Może to jakiś omen ?

Alem się rozpisała słowami i tak nie oddam tego co myślę więc kończąc dodam tylko, że nic tak dobrego w życiu mi się chyba nie przytrafiło jak to, że jestem tutaj i to w tak doborowym towarzystwie

[Jacek]

[stiff]

[evita]

[Wiedźma]

Widzę, Evito, że i Twój avatarek ewoluuje w optymistycznym kierunku
Ładny!

[Bebetka]

Bardzo mi sie podoba Evito Twój avatar .....bardzo

[stiff]

[evita]

[Bebetka]

[evita]

[Wiedźma]

No a jak wygląda sytuacja domowa, Evito? Jak małżonek?

[stiff]

[evita]

sama nie wiem jak wygląda trudno mi zrozumieć tą całą sytuację i odnaleźć się w tym wszystkim ! Kilkanaście razy dziennie słyszę bądź czytam w formie sms, że "ja się zmieniłem, zaczniemy nowe lepsze życie, przecież jak nie piłem to nie byłem taki zły, odzyskam wasz szacunek" itp i mam ochotę nieraz powiedzieć dobra człowieku ! daję ci szansę ! ale jednocześnie biję się z myślami, że to będzie tylko przyzwoleniem do tego, żeby było jak dawniej ! gdy oświadczałam, że będzie separacja i że ma się cieszyć, że nie zgłosiłam go na prokuraturze to spytał - a co ja wam takiego robiłem ?????? ten człowiek nadal nic nie rozumie i jego wybuchy agresji są napewno teraz dużo bardziej spokojne i wynikają chyba ze strachu, że zostanie sam a nie z tego, że zrozumiał !
na poprzednim forum ktoś (nie pamiętam kto) spytał, jakie są moje plany ? czy chcę z nim być i czekać na jego trzeźwienie ? czy chcę go zostawić i zacząć nowe życie ! nie zdążyłam tam odpisać i miałam dość czasu na zastanowienie i ... nie wiem !!! niby marzy mi się nowe życie, choć odrobinę zbliżone do normalności z perspektywą na spokojną starość. Z drugiej strony zaś , rzeczywiście gdy nie pił to był dobry człowiek choć z wadami jak każdy z nas, dobry fachowiec w swojej profesji i wiem, że mnie bardzo kocha choć ta miłość jest chora i boję się, że jak go zostawię to ideał sięgnie bruku i nigdy się nie podniesie, więc czy mam prawo i sumienie przyłożyć rękę do unicestwienia go ?

[stiff]

[Klara]

Mnie się zdaje, że możesz mu uświadomić (chyba ponownie), że separacja jest szansą i sytuacja może się odwrócić, gdy będzie się skutecznie leczył, czyli rzeczywiście nie będzie pił. Niektórzy alkoholicy mówią że ten czas próby powinien trwać od roku, do dwóch lat.
Zresztą mam nadzieję, że za chwilę ktoś jeszcze się na ten temat wypowie.

Pytanie o plany zadał Ci chyba Yuraa.