Forum Wolnych od Alkoholu

DDAnia

Mam na imię Ania, lat 32. Życie zawodowe - idealne. Prywatne -no cóż, gdyby było idealne, nie zarejestrowałabym się tutaj. Mam wielu przyjaciół, rodzinę, która dość luźno trzyma się ze sobą najogólniej mówiąc, bo ten nie lubi tego a tamten ma pretensję do jeszcze kogoś, jak to w życiu. Były mąż jest mężem byłym, ponieważ kochał komputer bardziej niż mnie a plany powiększenia rodziny nigdy nie zostały wcielone w życie, ponieważ eks spał z komputerem, kąpał się z komputerem i w efekcie zdradził mnie z dziewczyną poznaną ... na sieci . Obecny partner mówi, że nigdy mnie nie pokocha, bo raz przeżył zawód miłosny i wtedy postanowił, że już nigdy emocje nie wezmą góry w jego życiu. Lubi mnie i tyle ... i zamierza się wyprowadzić do innego miasta by tam rozwijać swój biznes, więc i On niebawem będzie historią. A ja ... no cóż, moim towarzyszem od zawsze jest DDA, choć dopiero niedawno sobie to uświadomiłam. Ojciec pił " bo praca i spotkania biznesowe tego wymagały", potem pił bo to był sposób radzenia sobie z problemami i tak jest do tej pory. Inteligentny, ciepły człowiek, tylko prywatnie i emocjonalnie słabszy niż by sie wydawało. Mama - tolerująca to wszystko. Ja - świadek kłotni, awantur, który poprzysiągł sobie, że nie będzie taki jak rodzice... A dziś , kiedy patrzę w lustro widzę w sobie ... ojca i jego cień, który jednak nade mną wisi. Piwo ( żaden inny alkohol mi nie smakuje) w chwilach dołka " łagodzi moje problemy" ( czytajcie: zamiata je pod dywan). Nie towarzysko, bardziej w samotności kiedy mam dość dnia i chcę jak najszybciej zasnąć, żeby dzień się skończył, żeby nie myśleć. Rodzice zorientowali się, że mam problem bo kilka razy zdarzyło mi się do nich zadzwonić " pod wpływem" ale jedyny komentarz, jaki otrzymałam od nich, to że popełniam błąd za błędem, że ich zawodzę i tak dalej . Czyli znów zła córka, która zawsze była porównywana do innych i ... nigdy wystarczająco dobra. DDA jest ze mną wszędzie - w pracy chętnie biorę na siebie dodatkowe obowiązki ( praca pozwala zapomnieć o porażkach prywatnego życia), o każdej porze dnia i nocy jestem gotowa nieść pomoc innym, bo potrzebują, wobec ludzi, którzy nie traktują mnie tak, jak powinni ( eks, obecny partner) mam zawsze 1001 usprawiedliwień, wymówek, zawsze dbam o to, żeby ludzie bliscy mojemu sercu czuli się dobrze ... a ja ... gdzieś na szarym końcu ... a potem się dziwię, że skoro sama siebie nie kocham i nie szanuję, partnerzy też tego nie robią. Podsumowując: błędne koło. Zrozumiałam, że ciężkie dzieciństwo nie może być dla mnie niekończąca się wymówką, że jeśli ja nic nie zrobię ze swoim życiem, samo się nie zmieni tak więc zapukałam do Was. Mam nadzieję, że znajdę tu dla siebie miły kąt i bazując na Waszych doświadczeniach, przemyśleniach i historiach zmienię się w taką osobę, jaką chcę być.

Flandria

Witaj Aniu

DDAnia

często jest łatwiej widząc, że innym się udaje, że człowiek nie jest z problemami sam, że ktoś zrozumie bez zbędnych tłumaczeń i wyjaśnień. Terapeuty także poszukam, bo ego i udowadnianie, że " dam sama radę " schowałam głęboko w kieszeń. I uczę się prosić o pomoc.

ZbOlo

Wiedźma

Borus

Cześć Aniu...

Klara

Witaj Aniu

Bardzo możliwe, że już to widziałaś, ale jeśli nie - zajrzyj do tego linku: http://komudzwonia.pl/viewtopic.php?t=1665
Znajdziesz tam najważniejsze adresy dla DDA

DDAnia

dziekuję za "namiary". Znalazłam dwa miejsca, w których specjaliści pomagają osobą z DDA. Aktualnie mam zapalenie krtani, więc nawet nie bardzo mam jak zadzwonić i sie umówić, bo mówię tylko szeptem, ale jak tylko wróci mi głos na pewno wybiorę się do któregoś z nich. Skoro na krtań pomaga internista, pora skorzystać z pomocy innego specjalistę, żeby pomógł wykurować duszę...

DDAnia

osobom ... chyba na dysleksję tez powinnam badania zrobić, bo dziś pisze mi się wyjątkowo niegramotnie :lol2:

Klara

Jeżeli zauważysz błąd w swoim poście, możesz go poprawić przed upływem 15 minut od wysłania.
Wystarczy kliknąć przycisk "edytuj" :tak:

aazazello

Witaj,
jestem Adam, dda oraz wielokrotnie uzależniony ze szczególnym uwzględnieniem alkoholu.

DDAnia

ja też się cieszę, nawet nie wiesz jak bardzo. mimo, że od zawsze jestem kimś a la Zosia-Samosia to jest ten moment, w którym przyda mi się siła skrzydeł Aniołów takich jak Wy, bo moje mocno się zakurzyły i potrzebują generalnego remontu

I miło poznać Ciebie, jak i pozostałych forumowiczów.

beata

Witaj Aniu.Cieszę się,że jesteś :pocieszacz:

yuraa

witaj Aniu

Jurek jestem, alkoholik niepraktykujacy.
też zaczynałem od ucieczki w piwo by przez chwile pobyc takim jakim chciałem być naprawdę a nie takim wg zasady "co ludzi powiedzo"

Bebetka

Witaj Aniu na pokładzie