Forum Wolnych od Alkoholu

Wonder

Hej. Może już podobny temat był założony, niestety nie znalazłam.
Mam pytanie dotyczące związków dwóch alkoholików…
Czy niepolecane są ze względu na to ze jedna z osób w związku może zapić tym samym pogrążając tą druga? Czy o niskie poczucie wartości w początkach niepicia, pokręcone charaktery i lekkie zaburzenia emocjonalne - tym samym zazdrość i kłótnie o byle co? Bo w końcu skąd mamy mieć tą pewność, że osoba, z którą się wiążemy, która wstępnie problemu z alkoholem nie ma, z czasem nie zacznie pić? Ryzyko własnego zapicia jest zawsze, trzeba, więc pilnować siebie, być egoistą, jeśli chodzi o swoje uzależnienie. A jeśli np. partner zacznie pić wiemy mniej więcej jak postępować żeby się nie pogrążyć… Jednak ryzyko, że zauroczenie i „miłość” zaślepi, jest. Czy można być jednocześnie alkoholikiem i współuzależnionym, hm… z pewnością. Może jednak nie warto komplikować sobie życia?
Jak to jest? Większość alkoholiczek odradza pakowania się w coś takiego.
Ma ktoś taki związek za sobą? Może jest w takim związku, albo posiada jakąś wiedzę na temat przebiegu i ewentualnym końcu takich związków?

yuraa

był temat
Związki alkoholików
poczytaj,
chciałem dokleić tam Twój post ale pomyslalem że może wolisz być autorką osobnego wątku

Wonder

Mogłeś dokleić, jednak dzięki, że zostawiłeś to jako osobny wątek

Właśnie przeczytałam tamten temat i jest to jedna z opcji na "nie" co do bycia w związku alkoholika z drugą uzależnioną osobą. Mi jednak się wydaje że ryzyko zapicia istnieje w każdym przypadku. I jednakowo może zaskoczyć nas osoba która rzekomo alkoholu nie pija. Bardziej przemawia do mnie minus wad emocjonalnych alkoholika i ich wpływ na nieudany związek. Jednak sama już nie wiem...

staaw

jolkajolka

Ja żyję w takim związku. Moja druga połowa egzystuje na zaszywce,regularnie rokrocznie zapijając. Trwa to tydzien,półtora... Ale nie narzekam,na razie 5 lat udało mi się nie zapić. Nauczyłam się z tym żyć,już mi spowszedniało. Wiem,że mija...A potem rok spokoju

jal

Nie znam udanych związków... ale znam wiele nie udanych - około 15.

Najczęściej dochodzi do nich na zranionych uczuciach - myślę że jest to duże ryzyko...

Może ludzi z dużą abstynencją i będący na Programie,dbający o swoją trzeźwość mają większą szansę bycia razem.

PD - janusz

stiff

staaw

stiff

staaw

Bo on nie może a ona śpi :wysmiewacz:

Mario

Conradus78

Aula20, ja nie będę wnikał, czy teoretyzujesz, czy próbujesz się z kimś związać. Jest to nieistotne. Znam jednak zarówno związki między alkoholikami, które są udane, piękne i prawdziwe. Znam także i takie, które posypały się, albo to po kilku tygodniach, ale i takie, które sypnęły się po kilku latach. No i wreszcie jeszcze jedno; jest różnica między związkiem a łóżkiem.
Zdarza się bowiem tak, że z jednej strony pojawia się nowicjusz (ogólnie), a dokładniej nowicjuszka i gdzieś zostaje otoczona wsparciem, opieką i serdecznością. Zdarza się jednak tak, że po jakimś czasie, powiedzmy, po kilku tygodniach pojawia się potrzeba ciepła nieco innego rodzaju. Ciepła fizycznego, ciepła osoby płci przeciwnej. No i tutaj pojawia się problem. Nie każdy bowiem facet potrafi nie 'pomylić nieba z gwiazdami odbitymi nocą od powierzchni stawu.' Bo o ile samo przytulenie, to jeszcze nie grzech, ale jest to niebezpiecznie blisko skrzywdzenia tej drugiej strony. To się nazywa potocznie 'trzynasty krok'. Oczywiście kroków jest 12, ale kiedy zamiast ciepła, serdeczności i wsparcia jest wyrko, to jest to pomieszanie z poplątaniem, a i nierzadko podłe sflądrysyństwo. A potem jest gadka, że sama chciałaś, że potrzebowałaś itd. Tyle tylko, że - z całym szacunkiem - osoba, która trzeźwieje kilka tygodni, tak na prawdę nie wie czego chce i piszę to z pełną świadomością. Innymi słowy popełnienie takiego błędu może prowadzić do rozczarowań i bólu tak dużego, że może się on skończyć bardzo źle - dla obu stron.

Halibut

Mario

I za ten życiowy realizm- Hali drogi - najbardziej Cię lubię :mgreen:

dromax