Forum Wolnych od Alkoholu

[Żeglarz]

[OSSA]

Ja ratując mojego męża do wiedziałam się, że powinnam się leczyć bo jestem współuzależniona. Pomyślałam , że terapce odbiło ja tak święta bez żadnych nałogów mam się leczyć, ale posłuchałam i zaczęłam chodzić na terapię. Dzieci były już na tyle duże, że mogłam je zostawić same bez obaw. Terapia zmusiła mnie do zmiany mojego nastawienia do życia, więcej jest ja, niż oni (synowie i men). Moje potrzeby stały się ważne, jak nie ma siły odpuszczam zgodnie z tym co mówią synowie "dom to nie muzeum".
Masz rację Żeglarzu zmiana naszego nastawienia to proces nic nie dzieje się od razu. Ja też "trzeźwieje" po woli, czasem się cofam, ale takie jest życie, nie mam siły na kolejną rewolucję.
Z perspektywy czasu nie żałuję, że się rozwiodłam i nie żałuje, że mieszkamy nadal razem. Rozwód pozwolił ustalić na nowo zasady, granice wzajemnej tolerancji, on ma więcej obowiązków w domu i może dzięki temu mniej czasu na picie. (Jest trzeźwy od pamiętnego powrotu z wakacji). Nic nie planuje , na nic nie liczę cieszę się chwilą, tak jest prościej, w razie czego mniej boli.

[olga]

Ta 40 - tka to chyba rzeczywiście jest przełom. Mój alko upadł całkiem, ja musiałam przyjąć wszystko na swoje barki, podjęłam wiele ważnych decyzji, przeszłam od silnego współuzależnienia do uniezależnienia( co nie znaczy, że całkiem zdrowa jestem)

[staaw]

Ja tam będę się martwił jak spotkam wreszcie tę czterdziestkę...

[kosmo]

[staaw]

[kosmo]

[staaw]

[OSSA]

[gregor71]

Miesiąc temu przekroczyłem tą magiczną liczbę.Zaczynam nowe życie to pewne.,ale teraz na spokojnie.Nie biorę już udziału w wyścigu szczurów.Czas mam na wszystko.Odwlekam mój rozwój,ale powoli bez pośpiechu,samotnie brnę ku wyzwoleniu.

[OSSA]

[kosmo]

[esaneta]

[gregor71]

Samotnie bez żywych ludzi Polaków.Za to jestem TU.

[kosmo]