Forum Wolnych od Alkoholu

[Obcy]

myszaczek napisał/a:
Obcy napisał/a:
Ale współuzależnione wcale nie są lepsze pod tym względem od alkoholików. Bo dla współuzależnienia przehandlujecie nawet dzieci.

No Obcy.... pogratulować wniosków i znajomości problemu współ...


Przepraszam za te słowa, przesadziłem. Wycofuje je.
Nie powinienem tak pisać. To gruba przesada.

Żeby nie było prowokacji to od razu z przeprosinami zacytowałem.
Grubo przesadziłem z tymi słowami. Poniosły mnie emocje.
Chodziło mi o to:
Że przy współuzależnieniu dzieci jak i wszystko schodzi na drugi plan. Osoba współuzależniona koncentruje sie wokół alkoholika. Ja tego nie rozumiem.
Ja tego nie rozumiem. Przecież kobiety maja bardzo silny instynkt macierzyński.
Nie raz się słyszy czy czyta ze matka by chronić czy ratować swoje dziecko dokonała nadludzkiego wysiłku.
Czemu wiec ten instynkt skoro jest tak silny że potrafi dać niewyobrażalną siłę przegrywa ze współuzależnieniem?? Nie rozumiem tego. Może mi ktoś to wyjaśnić??

[Klara]

Przez jakiś czas zabiegałam o to, żeby zrozumieć alkoholizm - czytałam książki tematyczne, artykuły jakie mi wpadły w ręce, pytałam alkoholików i nigdy nie otrzymywałam odpowiedzi, która by mnie satysfakcjonowała.
Aż kiedyś przeczytałam takie zdanie: "Jeśli próbujesz zrozumieć alkoholizm, to przypomina to wysiłki w podrapaniu się tam, gdzie słońce nie dochodzi".
To do mnie trafiło i przestałam drążyć.

Myślę, że podobnie jest ze współuzależnieniem.
Nie wiedzieć kiedy myśli zaczynają krążyć wyłącznie wokół jednego człowieka, wokół tego jak się dziś zachowa, czy będzie trzeźwy, czy znów zawiedzie.
Również nastrój zaczyna się wiązać z tym co ON zrobi, lub czego nie zrobi.
Dziecku nic nie grozi - jest czyste, zadbane, nakarmione, uśpione. Jak to się teraz mówi - zaopiekowane. Tak myśli matka nie zdając sobie sprawy z tego, że dziecko chłonie jej niepokój, rozterki, złość, rozczarowanie.
Tak, jak alkoholik nie zdaje sobie sprawy z momentu, kiedy przekracza próg uzależnienia.

[Asiula]

[OSSA]

[evita]

Dałeś mi do zastanowienia Obcy i tak se myślę jak to ze mną było ?

Sądzę, że ja właśnie heroicznie wręcz broniłam moje dzieci. Przecież zasłaniałam je własnym ciałem, próbowałam załagodzić każdą awanturę poddając się biernie na ciosy byleby był spokój w domu. Sprzedawałam nocą ciało byleby udobruchać wściekłego. Nie protestowałam, nie krzyczałam tylko w milczeniu znosiłam wszystko. Na początku buntowałam się tylko, że mój bunt polegał na morzu łez i błaganiu o miłość. Rozgoryczenie z powodu zawiedzionej miłości (bo przecież nie tak miało być) pomału przepoczwarzył mnie w zombie, które machinalnie spełniało swoje obowiązki. Zostałam wyzuta z resztek człowieczeństwa i nie potrafiłam ogarnąć tego, że ja nie muszę w ten jedyny wg mnie wypracowany sposób chronić moje dzieci i że są inne wyjścia z sytuacji jak np rozwód. Jeden jedyny raz podskoczyłam. Zabrałam dzieci i wyprowadziłam się z domu do rodziców. Niestety po kilku dniach moi rodzice wypchnęli mnie wręcz z powrotem do tyrana twierdząc, że moje miejsce jest u boku męża. Miałam wówczas jakieś 24 lata i uznałam, że skoro moi rodzice tak twierdzą to tak musi widocznie być. I dalej przyjmowałam wszelkie razy zarówno fizyczne jak i psychiczne na klatę i tylko dzieci chroniłam najlepiej jak tylko potrafiłam To, że zrobiłam krzywdę moim dzieciom uzmysłowiłam sobie na początku mojego zaistnienia na tym forum. Nigdy nie myślałam tymi kategoriami, że ja jestem winna. Zawsze uważałam, że to ojciec jest ich prześladowcą a ja bohaterką, która przecież walczy o ich dobro jak tylko to potrafi. Nikt nie jest w stanie sobie wyobrazić jak bardzo przezywałam gdy to zrozumiałam. Przepraszałam moje dorosłe już dzieci nieomalże codziennie za to jaki los im zgotowałam.
Jednym słowem - taka matka jak ja nie uważa, że brak jej instynktu macierzyńskiego tylko zwyczajnie nie zdaje sobie sprawy z tego co czyni. To tak jak z alko, który pije i zaklina się, że wcale nie musi dopóki nie sięgnie dna i dopiero wówczas zauważa, że wpadł w szpony choroby.
Teraz jest łatwiej. Młode mężatki jeśli tylko chcą mogą się już na początku swojej współalko drogi wyrwać z tyrani gdyż mają dostęp do informacji. Ja wzorowałam się na tym co się wokół mnie działo a działo się tak nieomalże w każdym domu na wsi gdzie wówczas mieszkałam.

[Obcy]

[esaneta]

Obcy, po co Ci ta wiedza?
Myślę, że lepiej Ci będzie zająć się Sobą.....no chyba, ze jeszcze współ**** sobie dopisałeś pod awatarkiem.
Buziaki ziomku

[Obcy]

[Mysza]

[esaneta]

[Asiula]

[Obcy]

[Flandria]

[Obcy]

[Flandria]