Forum Wolnych od Alkoholu

Milka 123 · Małomówny Wiek: 31 Dołączyła: 20 Lut 2014 Posty: 11

Witajcie

Jestem tutaj pierwszy raz, tą stronę znalazłam przypadkowo. Jestem osobą współuzależnioną od męża, ponieważ mój mąż jest alkoholikiem/narkomanem ale nie pije i nie ćpa przez 4 lata. Z nim jest ok. Chodzi o mnie a mianowicie o to że się czepiam że się leczy że robi kroki itp., jeśli chodzi o mnie to ja jestem pod opieką psychologa by mi pomógł to wszystko zrozumieć czemu mój mąż chodzi do aa i czemu robi kroki. Kocham go i chce byś z nim ale też chcę jego zrozumieć z tym leczeniem. Ja jestem z rodziny zdrowej, a weszłam w rodzinę chorą od alkoholu... Bardzo proszę o pomoc. Pozdrawiam.

leon

Czesc

olga

witaj

Klara

Witaj Milka!

Dopisałaś się do wątku Asi w dziale Alkoholizm.
Zaraz poproszę moderatora tego działu, żeby przeniósł Twój post i pozostałe powitalne, do działu Współuzależnienie.

yuraa

witaj Milko 123

margo

Cześć Milka! Miło Cię widzieć, czuj się jak u siebie :okok:

piotr7

Cześć

Mała

Witaj Milka :hejka:

Maciejka

Witaj

staszek

Witaj

rybenka1

Witaj.

pannaJot

Hej

Mar123

Witaj, Milka, jestem Mariusz, alkoholik.
Może, zamiast próbować zrozumieć męża, najpierw spróbuj zrozumieć siebie, dlaczego ci to przeszkadza?
Trudne to, ale możliwe

Byłem na terapii, chodzęna mityngi, staram się żyć programem 12 kroków, bo to pomaga mi w trzeźwieniu, w zmianie mojego życia, w poprawie relacji z sobą i innymi. A przede wszystkim dlatego, że to działa. Inni wokół mnie zmieniają się albo nie, nie mam na to wpływu, ale zmienił się mój sposób widzenia, postępowania, myślenia, czucia

Milka 123 · Małomówny Wiek: 31 Dołączyła: 20 Lut 2014 Posty: 11

Cześć Mar123 pewnie to głupie ale ja uważam bynajmniej tak mnie się wydaje,że AA i kroki że są dla niego ważniejsze niż ja i tu jest problem bo to mnie denerwuje że gdy my się spotykamy na kilka godzin to on mówi że idzie na mityng i takie były awantury o aa że masakra. Ja miałam 17 lat gdy się dowiedziałam o tym że on jest chory i reszta jego rodziny. Ja też nie mam w swojej rodzinie lekko psycholog mój stwierdził że mam dużo lęków, strachu. A jak ja mogę go wspierać??? O to mi chodzi że zamiast się czepiać i drzeć kotów z nim to bym wolała go jakoś wspierać...

Klara