Forum Wolnych od Alkoholu

Dora

I piszę tylko o swoich doświadczeniach. Jak piłam, matka wylewała mi piwo, wyganiała wszystkich potencjalnych alko, lub po prostu znajomych chcących mnie odwiedzić, nie mających problemu uzależnienia.. Dziś mi wykrzyczała ze że Bóg ją natchną i ma misję w życiu, na jej nieszczęście nie piję, ale mam wrażenie ze tylko czyha, aż zapiję, prowokuje różne nieciekawe sytuacje. Jak przestałam pić poczuła niedosyt, teraz gnębi starszą córkę, jak tylko wróci po piwie, może jednym lub dwóch, bo nie nadużywa, robi awanturę, macha rękami, wygania ja z domu, każe iść do kościoła i się spowiadać z grzechu.. Ja mam tego serdecznie dość ! Przeszukuje wszystkie kąty, nie szanuje niczyjej prywatności, a wręcz wywleka problemy i robi z nich awanturę. Mała miała poprawkę, zdała, ale nikt matce nie mówił z wiadomych powodów, otworzyła korespondencję małej i się dowiedziała, piekło jest do dziś, żyć mi się w tym domu nie chce, mam piekło na ziemi, i buszowanie w rzeczach, i sprawdzanie trzeźwości za każdym razem jak wyjdę !

PSG-1

Przybij piątkę. Kiedyś jechałem na tym samym wózku. Dochodziło do tego jeszcze spanie na -20 stopniowym mrozie czy łojenie miotłą. Kochane mamuśki.

wolny

Whiplash

A może już czas się wyprowadzić od mamusi? :roll:

i nie podawać nowego adresu :evil2"

szika

Z mojego doswiadczenia mogę podzielic sie refleksją, że znacznie łatwiej mają ci, którzy przestają pić i idą na terapię, u nas problem jest widoczny jak na dłoni, bo albo mamy promile we krwi albo nie, natomiast u współ jest sto razy gorzej, one/oni "nie mają" problemu, trudno jest im cokolwiek zarzucić, sa przeciez w porządku, bo dbają o alkoholika... problem jest o wiele bardziej złozony i trudniej z niego wyjść....

Mysza

smokooka

Jędrek

Mysza

zołza

Tajga

Dorka, masz trochę racji, są szalone, ale tylko TE które nie były na terapii lub przynajmniej
nie zostały alanonkami.
Skąd niby mają wiedzieć jak z nami alkoholikami postępować?
MY mieliśmy swój świat alkoholu i wszystko w tyle, One zgryzotę i niewiedzę.
Moja matka była taka właśnie szaloną kobietą, wylewała piwo, lała szmatą, czasem kijem
ja piłam dalej, Ona mnie lała i wyzywała mnie w swojej nie wiedzy i bezsilności.
Do czasu robiła tez tak moja siostra, aż poszła na alanon i po jakimś czasie
zmieniła się, wygoniła mnie z ich domu, i powiedziała że mogę iść pić, i mogę nawet umrzeć
moje życie, moje wybory.
Bardzo taktownie namówiła mnie na pierwszy miting, i kibicowała po cichu.
Wspierała, ale już nie wyzywała jak się po raz kolejny upiłam.
I to działało, ta jej niby obojętność na moją chorobę dawała mi do myślenia.
Teraz jest moją najlepszą przyjaciółką, mama nie żyje od 13 lat.
Tak że, te szalone to te niedoinformowane, tak sobie myślę :mysli:

Nigdy bym się nie zamieniła z Nimi miejscami

evita

wolny

Temat nie za bardzo pasujący w tym dziale ...chociaż jako inne uzależnienia może być... fakt faktem :roll:

Proszę traktować te słowa jako moja indywidualną teorię nie koniecznie prawdziwą ??? :mysli:

Po pierwsze uzależnione li uzależnieni,.. bo i tacy tu są,. od swoich partnerów nie są żadnymi szaleńcami,. tylko ulegli zwyczajnemu uzależnieniu kierując się mylnie zinterpretowaną miłością którą faktycznie nigdy nie była.
To że ktoś jest uzależniony od kogoś,..kto jest uzależniony od alkoholizmu , to są dwa różne uzależnienia.. czy to tak trudno dostrzec???
Gdyby tak nie było to osoba uzależniona od partnera nie tkwiłaby u jego boku nawet minuty, oczywiście gdyby była tego świadoma, a zazwyczaj nie jest.
Gdybym ja doświadczając uzależnienia od alkoholu był świadomy skutków tego uzależnienia pewnikiem nigdy bym tego alkoholizmu nie doświadczył.
Gdybym sie nie przyznał przed samym sobą że jestem uzależniony też nigdy bym się chyba z tego bagna nie wydostał :nie:

Podobnie jest w przypadku osób uzależnionych od partnera. To jest taki sam mechanizm ale inne uzależnienia.
Dala mnie osobiście współuzależnieni to byli współbiesiadnicy czyli tacy sami uzależnieni od alkoholu jak i ja, ale co ma z tym wspólnego moja żona która alkoholikiem nigdy nie była,. to tego nijak pojąć się nie da. To tak jak w szpitalu leżą pacjenci i wszyscy są na coś chorzy czyli są współchorzy,.. ale każdy na inną przypadłość.
A dlaczego ktoś jest uzależniony od partnera to to jest bardzo proste..zwyczajnie uzależnia swoje szczęście osobiste od tej drugiej osoby która nigdy mu tak po prawdzie żadnego szczęścia dać nie może ,za to może być.. i tak też powinno być,...powinna być osobą z którą uwielbiamy spędzać czas,. ale ze szczęściem to nie ma nic wspólnego, piszę tu o naszym szczęściu osobistym oczywiście.
Osoba uzależniona od partnera nie widzi świata poza nim,. tak jak ja nie wyobrażałem sobie życia bez wódki... to proste jest, tak działa mechanizm uzależnienia.
I wystarczy przyznać sie do swojego uzależnienia,. a nie doszukiwać się usprawiedliwień związanych z cierpieniem wywołanym uzależnieniem od uzależnionego. :bezradny:

Czym sie rożni cierpienie wywołane nadmiernym spożywaniem alkoholu takie jak leki drżenie wymioty tortury o niespotykanym bólu psychicznym i fizycznym od tortur i cierpienia osoby uzależnianej od partnera uzależnionego od alkoholu,..niczym sie nie różni i w jednym i w drugim przypadku cierpienie jest straszne , i co z tego,.. jak nadal się cierpi i chla się nadal,.. mimo tego cierpienia, i co z tego że znosi ktoś cierpienie skoro nadal trwa w uzależnieniu,.. jakie by ono tam nie było /??
Przestańmy w końcu się oszukiwać,..to jest lekarstwem ,...uczciwość wobec samego siebie,.. a nie wymyślanie jakichś kosmicznych usprawiedliwień !!! :zalamka:

evita

pannamigotka

Zgadzam się, te, które nic ze swoim współuzależnieniem nie robią- i nie mówię o pisaniu na forum czy żaleniu się koleżance- nie zachowują się normalnie, zupełnie jak czynny alkoholik. Ty też pewnie nie byłas okazem zdrowia psychicznego, jak chlałaś. Odcisnęło to na Twoich bliskich ogromne piętno, dlatego warto aby teraz pomyślały o sobie.
Ja osobiście po tym, co dla siebie zrobiłam unikam cierpiętnic (nieważne, po której są stronie), osób toksycznych, zachowujących się nienaturalnie. Niestety jedną z takich osób jest moja mama, ale nie mieszkam z nią (Ty chyba mieszkasz?!), ograniczam kontakty i nie słucham jej, kiedy narzeka i zachowuje się głupio, czasem wychodzę w takim momencie. Na mityngach u mnie też jest taka osoba i po prostu gdy mówi to się wyłączam- nie mam pojęcia o czym ostatnio mówiła- pewnie o tym samym co zawsze jak zdarta płyta