Forum Wolnych od Alkoholu

[Adaś]

jeszcze raz witam wszystkich.
Swój temat piszę w wyniku mocnego impulsu wewnętrznego. Nie będę ukrywał, że aktualnie jestem kompletnie trzeźwy, ale gdyby nie to, to pewnie nie znalazłbym tej strony i nie utworzyłbym tego tematu.

Aktualnie jestem znacznie spięty i zestresowany. Alkohol nie pomaga mi się rozluźnić, bo chcę napisać o traumatycznym przeżyciu. Dłuższy czas po moim wypadku jakoś nie dochodziło do mnie co się stało, ale prawie rok później dostałem tak jakby kubłem zimnej wody w twarz i nie mogę się pozbierać.

Najpierw może opiszę pokrótce kim byłem przed wypadkiem...
Młody chłopak, rodzice zawsze chcieli mnie wychować na porządnego obywatela. Ja bardzo się starałem. Przynosiłem do domu dobre oceny. W szkole nie było na mnie żadnych skarg. Ojciec miał skłonność do nadużywania alkoholu. Kilka razy spałem z nim gdy był nietrzeźwy. Sprowadzało się to do całej nieprzespanej przeze mnie nocy. Jego nierówny oddech sprawiał, że non stop zastanawiałem się czy jeszcze żyje. Zawsze zastanawiałem się, czemu nie może się ze mną bawić w takim stanie. Do teraz mam jedną sytuację przed oczyma o której ciężko mi zapomnieć.

Kilka lat później... Miałem słaby kontakt z ojcem i problemy rodzinne. Były to czasy szkoły i pierwszych miłości... Niestety nieudanych. W szkole wyższej również dobre wyniki w nauce i ciężka sytuacja w rodzinie. Nadal nie znalazłem drugiej połówki.

Dostałem się na studia. Miałem swój pokój, dobrze się uczyłem, miałem wielu znajomych. Mogłem się z nim spotkać i napić. Picie podczas studiów było największą rozrywką i zajęciem po całym ciężkim tygodniu nauki. Piłem dużo i zawsze panowałem nad sobą. Zdarzyło mi się przespać w kontrolowanych warunkach, po czym się budziłem i piłem dalej. Tak przez pięć lat. Zawsze jakoś wracałem na mieszkanie.

Koniec studiów. Wynik ponad dobry... Na początek szukanie pracy. Znalazła się praca. Nastała zima... w robicie było coraz gorzej. Zwolniłem się. Chwila poszukiwań i znalazłem nową pracę.
Nadal utrzymywałem kontakty z ludźmi ze studiów. Raz spotkałem się z kumplem. Zrobiliśmy grilla i wypiliśmy kilka piwek. Później poszliśmy na miasto. To już było dużo piwek. Rozstaliśmy się, ale mi ciągle było mało. Poszedłem do knajpy na piwko. Wypiłem trochę. Było już nieźle, więc postanowiłem wracać na mieszkanie.

Tutaj zaczyna się moja historia.
Po wypadku nie pamiętałem w ogóle co się stało (całego momentu wypadku). Miałem incydent z powrotem do domu, taksówka nie chciała mnie podwieźć, pobiegłam za nią, lecz się wywróciłem i rozbiłem głowę. Uratował mnie świadek. Miałem dużo szczęścia. Lekarze nie obiecywali, że będę normalnie chodził a nawet funkcjonował. Ale na szczęście wszystko jest ok. Każdego dnia jak patrzę w lustro przypominam sobie o tym.
Dopiero rok po wypadku doszło do mnie, jak idiotyczny był to wypadek. Oraz to, że naraziłem specjalistów na stratę czasu. Ze w ogóle niesłusznie zajmowałem kogoś "miejsce".

Czuję się z tym bardzo źle i aktualnie nie mogę przez to spać. Po wypadku ogóle ograniczyłem ilość alkoholu, ale zdarzyło mi się upić prawie do nieprzytomności. Jednak jak ("prawie" zawsze) wróciłem do domu. W tygodniu staram się dłużej siedzieć w pracy, aby uniknąć pokus picia alkoholu na mieszkaniu.Aktualnie piję tylko w weekendy. W ostatni weekend sprężyłem się i nie wypiłem nic - była ładna pogoda, więc uprawiałem sport.
Dzisiaj po pracy odbyłem spacer po osiedlu i nie wytrzymałem i kupiłem sobie trzy piwa (już wypite). Obwiniam głównie siebie za to, że nie znalazłem sobie dziewczyny. Gdybym ją miał, to na pewno by zapobiegła temu co się stało.

Wypadek wywarł na mnie ogromną bliznę na psychice i na "głowie". Wydaje mi się, że przez to nie znajdę sobie swojej drugiej połowy. Nie pozwala mi to spać. Coraz poważniej myślę o spotkaniu z psychologiem. Ciężko znaleźć jakąś porządną dziewczynę w tych czasach. Jeszcze ciężej jest mi, aby powstrzymać się od picia (nadal mam znajomych "kompanów od picia" którym ciężko mi odmówić).

Prozę, pomóżcie mi !


Edit - post zmodyfikowany na prośbę autora

[Ann]

Chłopie, wnioskuję, że jesteś młody.
Masz całe życie przed sobą.. poniosłeś już tak wielkie konsekwencje... czego chcesz więcej jako dowodu na to, że masz problem? Uwierz mi na słowo, że zdrowi ludzie... tj nie alkoholicy nie mają takich przypadków...
Kobieta? dziewczyna? A co to? To ma byc pigułka na całe zło?

Jakieś palny masz? Jakieś pomysł na siebie?
Czego chcesz?

[Adaś]

Wiem, że mam problem, lecz nie potrafię sobie z nim poradzić. Mam 25 lat. Nie mogę ogarnąć tego, że mimo iż jestem ogarnięty, jakoś ustabilizowany, to odganiam od siebie wszystkich.
Mimo tak wielkich znajomości jakie nawiązałem, żadna osoba ze studiów nie odwiedziła mnie w szpitalu. Tylko jeden kuzyn i przyjaciel.
Wg mnie receptą na całe zło jest druga połowa, która by mnie nakierowała na dobrą drogę.
Moje plany to kupić mieszkanie, znaleźć drugą połowę, mieć co najmniej jedno dziecko i się z tego cieszyć.
O nic więcej nie proszę. Jednak to chyba za wiele...

[siwy56]

Ej Adaś Adaś
Ja mam wszystko o czym Ty myślisz,a jednak to ja Ci zazdroszczę.
Wiesz dla czego?
Bo Ty masz więcej przyszłości niż przeszłości,a ja wręcz odwrotnie

[pannaJot]

Ty naprawdę szukasz swojej drugiej połówki? Bo mnie sie wydaje że niani, która butelki będzie ci z rączek zabierać i pilnować żebyś nie poszedł na "piwko" z kumplami. No i zabierze z ciebie odpowiedzialność za TWOJE picie. Uważasz, że ktokolwiek ma taką władzę, żeby uwolnić ukochana osobe od alkoholizmu? Wiesz ile z nas- forumowiczów jest w związkach a alkoholikami? Ile małżeństw z dziećmi, domami itp sie rozpadło bo żadna osoba nie jest w stanie wyleczyć alkoholika ... Nie szukaj sobie opiekunki z która spłodzisz dziecko i zniszczysz jej zycie obwiniając o swoje picie. Poszukaj terapeuty, który najpierw pomoże ci uporać się z samym soba, a potem dopiero spróbuj zbudować jakikolwiek związek. Może najpierw kup sobie paprotkę. Dbaj o nią, podlewaj, nawilżaj listki, wycieraj z kurzu. Jak przeżyje rok weź sobie zwierzaka. Dbaj o niego. Karm, wyprowadzaj, kap, szczep, sprawdzaj czy nie ma kleszczy. Opiekuj sie nim. Jak przeżyje rok weź paprotkę, pieska i wtedy powiedz- mogę związać się z człowiekiem. Nie zabiłem niczego co jest ode mnie zależne, moge spróbować.

[Kami]

[Ann]

Cytat:

Wg mnie receptą na całe zło jest druga połowa, która by mnie nakierowała na dobrą drogę. Moje plany to kupić mieszkanie, znaleźć drugą połowę, mieć co najmniej jedno dziecko i się z tego cieszyć. O nic więcej nie proszę. Jednak to chyba za wiele

przez tyle lat mojego picia nikt nie mial mocy by mnie zatrzymać. .... A Ty myslisz, ze ktos Cie wynianczy i powstrzyma. Błąd.

No , pikne plany.. Ale myslalam bardziej o takim jak leczenie choroby alkoholowej .... A o tym jakos ani slowa

[zołza]

[szymon]

[gladiator1982]

Kurde też jestem młody z tym, że ja swoje życie przebalowałem, przedziwkowałem, przeamfetominowałem i startuję z podobnej pozycji Pole Position co Ty. Nieuczciwe to. Jednak powiem Ci że ja jak piłem i miałem kobietę to ZAWSZE znalazłem argument, żeby to ją oskarżyć o to że się napiłem. Miałem zespół Otella. Ciągle ja oskarżałem o zdrady, o to że mnie nawet z mikrofalówką zdradzała. To nie tak działą i dziewczyna Ci nic nie pomoże. Brakuje Ci owszem drugiej osoby, połówki ale bardzo wrażliwej i o dobrym sercu. Ciężko będziesz miał chłopie w tej zbieraninie coś zdobyć wartościowego bo wiele mózgów już wypranych (męskich też oczywiście). Ale są wyjątki i ja wierzę że Ci sie uda.

[adania]

pomimo wspólczucia wyczułam Adaś w Twoim poscie użalanie się nad sobą. Wiesz to jest ulubiona droga alkoholizmu aby się napić. Zwróć uwage jak często to robisz i pijesz. Przeczytaj jeszcze raz post siwego56 o zazdrosci i innych życzliwie radzących na temat Twoich ''przyjaciół'' od kieliszka.

A kobieta... wydaje mi się, ze sam tego nie wymyśliłeś, tylko bliscy.
Mnie nawet do tej pory rodzina prosi o porozmawianie z bratem alkoholikiem, wierząc że to coś da. Nawet ostatnio wspólnie z bratem ustalili, zeby mu zorganizować spotkanie z kimś nie pijącym, Odpowiedizałam, ze jak mu zależy to takich znajdzie mnóstwo na mitingu, niech tam poszuka. Niestety on woli zeby wóz przyszedł do kozy.

[Jacek]

[Tosia]

[Adaś]

Dzięki za dosyć spory odzew.

Chyba co niektórzy mnie źle zrozumieli. Po wypadku nie piłem kilka miesięcy. Ogólnie jestem w stanie nad tym zapanować. Najgorsze są weekendy, zwłaszcza piątek. Wracam do domu i siedzę sam. Często kończyło się na tym, że kupiłem piwko lub winko i się dołowałem sam ze sobą. Nie chodzi mi o to, żeby dziewczyna mnie pilnowała. Nie zamierzam pić w ukryciu przed nią.
Chodzi o to, żeby porozmawiać z drugą osobą, spędzić razem wieczór na spacerze, bądź oglądając film, dbać o nią i mieć do kogo czasami się wyżalić a również pomagać w jej problemach. W klubie nie znajdę odpowiedniej dziewczyny. Nie chcę, by dziewczyna była moją kompanką do picia. Nie chcę też, żeby mnie pilnowała, bo wiem że dla niej przestałbym bezsensownie pić (pomijam tu jakieś spotkania rodzinne lub zwykły kieliszek wina do obiadu).
Może trafiłem na nieodpowiednie forum? Piszę tutaj, zamiast na forum samotnych i złamanych serc.
Trochę się wyżaliłem, ale jest mi lepiej. Na chwilę obecną piję ok 4 razy w miesiącu. Maks 4 piwa / jedno wino. Mam spoko pracę, udało mi się odłożyć pieniądze na inny lepszy samochód. Samochód też mi wiele pomaga. Bardzo boję się utraty prawka i zawsze staram się aby na następny dzień nie być na podwójnym gazie. Idzie wiosna. Dobry czas na miłość.

[ankao30]

Cześć Adaś,
Przykro mi jestem zajęta.
Nie pomogę.

Ale fajnie że jesteś.