Forum Wolnych od Alkoholu

[MoNik]

Jestem żoną alkoholika. I pewnie współuzależnioną. Od 1,5 roku namawiałam męża na terapię, ale nie widział potrzeby. Poszedł w listopadzie, po tym jak przy okazji przypadkowej kontroli na drodze stracił prawo jazdy. Był "wczorajszy" Strach, że straci nową pracę spowodował, że poszedł po pomoc. I nie pił 2 miesiące, aż przed Bożym Narodzeniem trafił nieprzytomny do szpitala. Wtedy pierwszy raz pomyślałam, że chcę żeby zniknął z mojego życia. Ale nie zrobiłam z tym nic. Bo dziecko kocha tatę, tata kocha dziecko i będzie się staral...trzeba dac mu szansę (kolejną)... I wczoraj znów się upił. Pije wtedy, kiedy mnie nie ma w domu, czasem mam nocne dyżury w pracy. To, że ma naszego syna pod opieką nie jest wystarczającym powodem, żeby nie pic. Dziś znów od teściów i od niego usłyszałam to samo: że najłatwiej jest wyrzucic go z domu, ale on bez nas się całkiem stoczy, że oni nam pomogą i będą przyjeżdzac 140 km jak ja będę na dyżurze, żeby go pilnowac, a syn będzie wtedy bezpieczny to i ja spokojna
Taaak, teoria odbiega u mnie bardzo od praktyki.
Pomożcie mi się wykaraskac z tego!

[pterodaktyll]

"Klasyka gatunku" można powiedzieć

[MoNik]

Wiem, wiem...
Oczywiście, poza "pijanymi" dniami, On jest bardzo dobrym człowiekiem, kochającym i fajnym tatą, itd... Mój syn ma prawie 7 lat i jest doskonałym obserwatorem. Wczoraj, gdy moi rodzice nie pozwolili mężowi zabrac Młodego na noc do domu (ja w pracy), Młody przed zaśnięciem powiedział, że "tata był dziwny już zanim poszli na basen, a prawie zawsze jest dziwny jak mama idzie na dyżur". Rozpłakałam się. Wiele rzeczy wybaczałam, ale tego wiem, że Mu nigdy nie zapomnę...

[pterodaktyll]

[staszek]

Mi się też wydawało że jestem,dobrym mężem i Tatą.
Stałem się nim dzięki terapii i wiedzy o chorobie.
Pozdrawiam.

[yuraa]

witaj
dokładnie klasyka jak mój szanowny przedmówca zauważył

[She]

[Klara]

Podpisuję się pod wszystkim, co napisali moi przedmówcy.
Potwierdzę też to, co również przećwiczyłam na własnej skórze - jeśli alkoholik chce się napić, to nikt i nic go przed tym nie powstrzyma.

[MoNik]

Dziękuję, że jesteście.
On chodzi na terapię, 2 razy w tyg, od października. Nie wiem, jak to wszystko tam wygląda, nie wnikam. Ale widzę co się dzieje w domu. Tak, on nie pije często, bo raz na miesiąc, nie ma ciągów, ale nie przyjmuje żadnych argumentów i nie ma hamulca. Ostatnio, idąc na dyżur zaplanowałam im cały dzień a i tak kupił co chciał i na wieczór poprawił. I był z dzieckiem na kolacji u moich rodziców i to też go nie powstrzymało. Co jeszcze musi się stać? Myślałam że pobyt w szpitalu w kiepskim bardzo stanie był wystarczającym bodźcem, ostrzeżeniem, że kolejnym razem może nie mieć tyle szczęścia, ale zapił znów Boję się każdego kolejnego razu. Mam siedzieć, dawać kolejną szansę i czekać na kolejny krach...?

[MoNik]

She, jeżeli on nie jest agresywny, nie wszczyna awantur, to czy policja mi pomoże? Jak uchronić moje dziecko przed takimi widokami??? Jak mu to tłumaczyć?

[yuraa]

on chodzi na tą terapie dla świętego spokoju, nie dla siebie
potem powie że to g***o daje.
nie planuj i nie myśl za alkoholika, nigdy nie zgadniesz jak postąpi.

[pietruszka]

[Klara]

[She]

[MoNik]

Chciałam, żeby dziecko, które bardzo kocha tatę, miało go, nie wydaje mi się żebym bardziej myślała o opiece nad mężem niż nad Młodym. Ale po ostatnich dwóch razach, bardzo spektakularnych, nie zostawię synka pod jego opieką, to już wiem na pewno. Z pracy się nie zwolnię, ale dla synka wszystko zorganizuję.
Znalazlam grupę al-anon. Idę w środę. I dostałam kontakt do terapeutki.
Nie wiem, czy zdecyduję się dać kolejny czas na obserwację...tyle już było umów, gróźb, jego zapewnień. Trudno wyobrazić sobie takie życie pod jednym dachem. Dzis się zorientował że tym razem mogłam się zawziąć, wyglądał na przestraszonego. Czeka mnie kolejne trudne popołudnie.