Forum Wolnych od Alkoholu

[akerl]

Cześć wszystkim,kogo nie widziałam,nie witałam.
Miłe powitanie-dziękuję.
Tak o sobie w skrócie
W szpony nałogu wpadłam oj.20 lat temu.
W październiku 2012 ukończyłam z powodzeniem terapię w ośrodku zamkniętym W Stanominie.Trafiłam tam na detoks,choć miałam zacząć terapię stacjonarną.Niestety,po rozmowach z terapeutką tu,musiałam sie pożegnać z alkoholem,i się nachlałam.
Rodzice wzięli mnie za łeb,i zawieźli do ośrodka na detoks-akurat było miejsze.Tam ubłagałąm kierowniczkę,by mnie przyjęła na terapię.I miałam wiecej szczęścia niż rozumu,bo mi się udało,nie czekać,tylko z marszu wejść na górę.

Terapię ukończyłam,zjazdy zaliczyłam i zapiłam,pierwszy raz.Później drugi.Zapicia jednodniowe,pierwszy raz 300,a drugi raz 200 wódki.Dochodziłam do siebie kupę czasu,po jednym i drugim.Tylko za drugim,od rana wiedziałam,że się napiję,chciałam tego jak cholera,i nie zrobiłam nic,żeby do tego nie doszło.A wiadomości mam,oj mam...

Moje dwa długoletnie związki były silnie przemocowe.Doznałam przemocy wszelkiej maści.
Od ojca starszego syna uciekłam na ulicę-dosłownie,kilka dni spałam na dworcu,nim się ogarnęłam i doprowadziłam do pionu.Poznałam ojca drugiego synka,tu schemat sie powtórzył.Tyleż ,że tym razem to ja jego wyrzuciłam na ulinę.
Miałam z byłym mężem mieszkanie własnościowe,które chciał zająć bank.Udało mi sie je sprzedać i pospłacać długi.Teraz mieszkam na wynajętym.
Chłopcy ,kiedy wylądowałam w ośrodku trafili pod opiekę rodziców,jako rodziny zastępczej.
I tak jest do dziś.Straszy jest już pełnoletni,mały ma 8 lat.
Są oficjalnie w rodzinie zastępczej,ale mieszkają ze mną.
Ja jestem osoba haotyczną,impulsywną,najpierw robię,później myślę,furiatka..i jeszcze parę innych zalet posiadam

Gdzieś w tym moim okresie trzeźwienia? niepicia próbowałam sobie jakoś poskładać to moje życie,próbowałam tworzyć jakeiś związki,ale chyba nie nadaję się do życia z facetem.
Mam niesamowitą potrzebę,być przy kimś,kto mnie tylko przytuli,bez słów i rozmów.
Wiem,że wiele zmieniła w swoim życiu,i wiem,że mam zmieniać tylko siebie.
Ale nie potrafię zaakceptować pewnych zachowań(bez złego kontekstu).A w sumie powinnam,bo przecież nie może tak być,że ma być wszystko pode mnie,pod moje widzimisię.Przecież każdy człowiek jest inny,ma inne zachowania-niby to wiem,ale próbowałam wymusić,by było tak jak ja chcę.I to jest niefajne.
Nie umiem się z pewnymi sprawami pogodzić,więc krążę wokół swojej orbity i szukam nie wiadomo czego.
Od lutego idę na TZK,i później jeszcze na jakieś dodatkowe zajęcia,bo jednak nie radzę sobie sama z sobą.
Często ryczę,z bezsilności,często zamykam się pod kołdrą...
Na kilka miesiecy odeszłam od mitingów,tzn.raz w miesiącu,allbo wcale.Tłumaczyłam sobie,ze wolę z dzieckiem posiedzieć,że to ważniejsze.Ale od października miałam stany depresyjne,zaczęło się dziać ze mną niefajnie,i poszłam po rozum do głowy.Od grudnia powróciłam,chodzę co najmniej co tydzień.
Tyle w skrócie.

[yuraa]

[Tosia]

akerl, Przeszlas swoja dluga droge. .. a jednak jestes nadal trzezwa .Pogody ducha zycze

[akerl]

Z tym mam problem.Z polubieniem siebie.Dlatego często ląduję pod kołdrą,bo sama z sobą nie wytrzymuję.
Jakiś czas temu,czułam niesamowitą potrzebę akceptacji,robiłam to co inni,gdzies tam się udzielałam..i stwierdziłam,że jest mi to niepotrzebne do niczego,a nawet mnie drażni.Przestałam zabiegać.
Na miting wchodzę ,mówię dzień dobry już.Nie obściskuję sie,nie latam wokół stołów,bo tego nie znoszę.Po mitingu z reguły zmykam,nie stoję ,nie plotkuję,bo tego też nie lubię.Uciekam.Na przerwach raczej stoję z boku ,staram sie nie wchodzić w grupki,bo mnie to drażni...
I z tym lubieniem siebie.Staram się robić tak,by mi było dobrze,ale nie zawsze się z tym dobrze czuję,bo wtedy czuję się egoistką.A nie chcę nikomu sprawiać przykrości,i takie pokręcone koło.

[dziadziunio]

Nic nie mówiłaś. Miło mi Ciebie przywitać.

Pozdrawiam Ciebie serdecznie. Krzysztof
Błędne kółka to specjalność tego uzaleznienia...

Chyba zdążyłem? przepraszam

[Matinka]

[szika]

[akerl]

Krzysztofie,nic nie powiem,odczekam do drugiej częsci,posłucham Ciebie
szika,dziękuję, marne pocieszenie,bo ja do cierpliwych nie należę..tu i teraz ,wszystko na już.
Jedyne miejsce ,gdzie czuję się pewnie i swobodnie i dobrze to moja praca.Pracuję tam już 10 lat,a właściwie 16-tylko odchodziłam i wracałam.
Kiedy poszłam do ośrodka dostałam szansę,mogłam spokojnie ukończyć terapię i wrócić.
Wcześniej byłam tylko szarym pracownikiem.Teraz jestem szarym pracownikiem,ale docenianym.I to czego nie osiągnęłam przez poprzednie 8 lat,udało mi sie dopiąć w ciągu ostatnich dwóch.
Tam czuję się ja ryba w wodzie,koleżanki powiedziały mi bezpośrednio,że się zmieniłam-zrobiłam się wredna.Tak.Tylko już umiem zawalczyć o swoje.Ale tylko tam.

[yuraa]

powiem językiem komputerowym ;
masz wgrany bardzo dobry program, tylko po co tyle zabezpieczeń?

[szika]

na mojego nosa to alkoholizm to tylko "nakładka" (językiem komputerowym )
Aga jesteś DDA?

[akerl]

[dziadziunio]

Przeczytałem Twoje przywitanie i zrobiło mi sie smutno, takie szare podsumowanie szargo życia. Życie przecież tak szaro nie wyglada, a i Ty do szarych przecież nie nalezysz. Widzę, ze i inni zobczyli to co i ja od dawna już obserwuję..
Chciałem też Ciebie trochę na poczatku, usmiechnąć..
Fajnie, ze jesteś

[akerl]

Nie jestem DDA,choć moją rodzinę nie wiem jak nazwać.Ojciec pływał,mama apodyktyczna,odemnie zawsze wymagała,siostra,była w łaskach.I mama tez biła,nie znała w tym umiaru.Teraz sie wypiera.Twierdzi ,że biła ,bo ja kłamałam,a ja twierdzę,że kłamałam ,by uniknąć lania,bo tłukła mnie czym popadło,od najmłodszych lat.Póżniej nie spieniłam jej oczekiwań,bo nie poszłam do szkoły,do której ona by chciała.Ja do tej pory jestem pod wpływem mamy,boję się jej,nie umiem przeciwstawić.Choć kiedy za bardzo mnie naciskają,atakują,potrafię u nich zrobić jesień średniowiecza...furia,to cieńkie określenie...
yuraa
mówisz o zabezpieczeniach.Trafiłeś,jestem tak ostrożna,nieufna,bo nie chcę po raz kolejny skończyć w tym bagnie ,z którego wyszłam.
I powiem ci ,że jak na razie mój nos i przeczucia mnie nie mylą...albo ja sam prowokuję swoim zachowaniem sytuacje,które następują..nie wiem...

Krzysiu,uśmiechnęłam się,nie widziałeś?

[Wiedźma]

[akerl]

Dziwnie się czuję,dopiero weszłam,a tu już druga strona wątku
tak miło i nieswojo.
Co do ufności,powiem jeszcze ,że należę do AA niemal 2,5 roku, ,,poznałam" kupę ludzi.
Od jakiegoś czasu zastosowałam sito.I stwierdziłam,że całej tej masy ludzi,która poznałam,jestem w stanie zaufać,tu,na miejscu czterem osobom.Na tyle,ze ich się nie boję,a przebywanie w ich towarzystwie wręcz sprawia mi przyjemność.Że nawet największej tajemnicy nie obawiałabym się wyjawić.Między innymi jest w tej grupce Krzysztof.
Zasłużył się jedną wypowiedzią na Ducha,która mnie wtedy zwaliła z nóg,ale szczerość jej,ujęła mnie.Bez podtekstów oczywiście.