Forum Wolnych od Alkoholu

montreal

Nie mogę, muszę to w koncu napisać! Biedronko, jest takie opowiadanie Dicka pt. "Ofiara" w którym to główny bohater, jako jedyny na świecie odkrywa spisek, jaki przedsięwzięły na niego i na całą ludzkość owady. Muchy, komary, mrówki, szarańcza postanawiaja zmieść człowieka z powierzchni ziemi. Po stronie humanizmu stają pająki, chrząszcze. ciekawe po której stronie stanęły biedronki?

Klara

montreal

Człowiek, jak ent - stoi po niczyjej stronie, bo nikt nie stoi po jego.

Borus

montreal

Niewiedza moja sie kłania...

Czyli wszystko juz wiemy.

biedronka · Małomówny Wiek: 52 Dołączyła: 05 Mar 2010 Posty: 54

więc biedronki latają do nieba po kawałek chleba dla człowieka.
A człowiek? Jak ma dobry humor, to się do biedronki uśmiecha, jak jest zły, to ja przegania. Tak to jest w życiu.
Nie piszę, że mój "człowiek" jest tylko zły, bo nie takiego człowieka sobie wybrałam. Wiem, że go kocham, ale nie akceptuje jego choroby. I mam do tego prawo. Wiem, że przysięgałam na dobre i złe, ale nie przysięgałam że będę męczennicą. Pomagam mojemu człowiekowi już kilka lat, pytanie kiedy on pomoże mi? Nie obchodzi mnie pranie, gotowanie, kopanie ogródka itd. Chcę mieć partnera, na którego mogę liczyć, być bezpieczna, a nie tylko dawać bezpieczeństwo.
Na razie zimna miłość przynosi efekty (to dopiero 3 dzień) Szuka Poradni AA najbliżej domu. Jeszcze go nie skreśliłam, tylko podjęłam decyzje, których się obawiał. Mój człowiek już się leczył, nie pił przez 3 lata i posmakował normalnego życia. Teraz od niego zależy, jak dalej potoczy się nasz związek. Dzięki temu, że dużo czytam o alkoholizmie, rozumiem pewne zachowania mojego męża, co nie znaczy że je akceptuje i popieram. Jeśli zdecyduje się na prawdziwe leczenie i skończenie z alkoholem, jestem gotowa go wspierać, ale nie wyręczać i niańczyć. Tyle się nauczyłam, jeszcze zapewne wiele przede mną.

stiff

Klara

milutka

Biedronko co u Ciebie ?

biedronka · Małomówny Wiek: 52 Dołączyła: 05 Mar 2010 Posty: 54

Przepraszam, że nie odzywałam się tak długo, ale postanowiłam zrobić (sobie i całej rodzinie) rachunek sumienia i ...... trochę to trwało, ale
Mój alko podjął leczenie - takie dłuższe - bynajmniej do dnia dzisiejszego mu się udaje - Na początku był szpital, psychoterapia, później spotkania z terapeutą 3 razy w tygodniu, następnie 2 razy a teraz przeszedł kolejny etap i jeździ tylko raz w tygodniu.
Jeszcze nie próbował sprawdzić "czy się wyleczył" i mam nadzieję, że nie sprawdzi.
Musze powiedzieć, że jestem z niego dumna, bo to już 2 lata (i oby trwały wieczność)
Dziękuję WAM za życzenia urodzinowe - dostałam je na prv, i jakoś tak zrobiło mi się przykro, że o Was zapomniałam i nie daję znaku życia. Ale wiecie dopiero jak czwórka z przodu, człowiek zaczyna się zastanawiać, jak to życie szybko ucieka .. więc cieszmy się chwilą .... Ja się cieszę, że moje życie od 2 lat jakoś stabilnie płynie
Tego życzę wszystkim żonom i mężom
pozdrawiam :okok:

smokooka

Czas powrotów się rozpoczął na dobre, Witaj Biedronko, jestem Agnieszka współ*dda.