Forum Wolnych od Alkoholu

anka871 · Milczek Dołączyła: 17 Maj 2023 Posty: 7

Witam wszystkich forumowiczów. Jestem nowa i nie bez powodu się tu znalazłam.

Po 3 latach ciągu (7 dni w tyg) podjęłam decyzję o przestaniu. Jak się okazało to niemożliwe...
Zapisałam się do specjalisty, leczenia ze mną nie rozpocznie przed detoksem na oddziale (na skierowaniu - początki ZAZ

Zaczęłam szukać informacji, wszystko jest zrozumiałe.
Czeka mnie ok 10-14 dni prawdziwego piekła. Ok, sama jestem temu winna.

Czytałam wpisy Wasze jak to było u Was. Nigdzie nie znalazłam odpowiedzi na pytanie:
Jak się czuliście po tych 10 dniach w szpitalu? Czy żołądek dalej Wam skręcało?
Czy po wypisie dostaliście jakieś leki na uspokojenie?

Będę wdzięczna za informację

Klarysa

Ba detoksie było całkiem sympatycznie. Wiele rozmów z ciekawymi dziewczynami, dobra lektura (zabrać ze sobą) i pod konie nuda.
Po kilku dniach samopoczucie fizyczne - idealne, czułam się po prostu świetnie. Tylko psychicznie bywało cienko, gdy myślałam o tym, co nawywijałam.

anka871 · Milczek Dołączyła: 17 Maj 2023 Posty: 7

Bardzo dziękuję za odpowiedź.
Mam taki mentlik w głowie z tym związane że szkoda gadać.

A czy możesz mi napisać czy leki które mi podadzą nasenne i uspokajające (ewentualnie na wymioty i biegunkę) będą tak działać że faktycznie spokojnie się zaśnie? Że skręty w żołądku miną? Pytałam psychiatrę czego mam się tam spodziewać to właśnie o tych lekach mi mówił.
Głupie pytanie ale nigdy nie brałam żadnych leków – obawiam się tego że mnie jedynie zamroczy i będę się męczyć.

Mogłaś mieć telefon z sobą?
Mogłaś wnieść z sobą zapasy wody czy tam dostałaś?
Czy mogłaś być odwiedzana?
Mogłaś iść do bufetu zjeść coś innego niż szpitalnego?

Wiem, powinnam zadzwonić do nich i podpytać ale czuję takie zażenowanie samym spotkaniem ze specjalistą że tam to po prostu chcę wyłączyć myśli, iść i tyle (najlepiej przespać cały ten czas)

Jonesy

No witaj,
Powiem tak, na detoksie nigdy nie byłem, ale bardzo blisko się o niego otarłem. Gdy w styczniu koniecznie chciałem trafić na terapię na oddziale zamkniętym (W Czarnkowie) to szefowa oddziału odmówiła przyjecia z marszu i doradziła, żeby iść na detoks, bo z detoksu to jest szansa że w trybie automatycznym na leczenie na oddział. Mnie się udało tak, ze na ten oddział jednak bez detoksu trafiłem (ale jak mówiłem ,chyba jakoś nigdy nie udało mi się doprowadzić do takiego stanu żeby z detoksu korzystać, byc może przez to, ze z etapu piwska nie przeszedłem wyżej (wóda) ani niżej (mózgotrzepy)). W każdym razie do czego zmierzam, może jak już zaczniesz ogarniać sobie ten detoks, to spróbuj za jednym razem ogarnąć to z terapia stacjonarną na oddziale zamkniętym? Jasne, to jakieś 8 tygodni w zamknięciu, ale jak już 10 dni na detoksie jesteś gotowa przeleżeć, to dlaczego nie zrobić czegoś więcej dla siebie?
Takie tam moje luźne przemyślenia.
Niemniej niezależnie od podjętej przez Ciebie decyzji trzymam kciuki za składanie tego życia do kupy i za powrót do normalności.

Aha, no i tylko taka jeszcze jedna mala refleksja. Nie wiem czy detoksów dotyczy ta sama zasada co terapii na oddziale zamkniętym - tzn przy przyjęciu musisz być trzeźwa i przez pobyt abstynencję utrzymywać. Piszę w kontekście Twojej pierwszej wypowiedzi, że sama przerwać ciągu nie potrafisz, a to oznacza chyba że wciąż pijesz?

pterodaktyll

Jonesy

anka871 · Milczek Dołączyła: 17 Maj 2023 Posty: 7

anka871 · Milczek Dołączyła: 17 Maj 2023 Posty: 7

Jonesy

Klarysa

rejek

Cześc Anka
Jeżeli pijesz 3 lata i funkcjonujesz -wydajnie jak myślę ,skoro szef chce mieć cię w pracy-i piszesz teraz "trzeżwa" lub z niską dawką promili jak by to nie nazwać ,ale składnie myślisz i składasz zdania ,to mi się wydaje że detox ci tak średnio potrzebny ,mozesz wyjśc z tego sama ,z pomocą leków lub redukując dawki alko do zera.
Tylko problem jest taki że może cię twój system nerwowy pozwijać i zmieśc z planszy ,albo że nie wytrzymasz i po piwa pójdziesz i dawkę zwiększysz.
A na detoxie nie ma takiej możliwości - dostaniesz leki -takie jak tu koleżanka pisała -że zwalą cię z nóg,lepiej niż alko - i jak masz jakieś tam zaburzenia nerwicowe ,to uważaj żebyś się w te leki nie wpierdzieliła jak w alkohol-bo to baaaardzo fajne jest.
Miałem koleżankę ,co bardzo w lekach siedziała - i jak ich nie miała -to chyba było nawet gorsze od zespołu odstawiennego z alko.
Jonesy ci dobrze napisał.Generalnie to będzie stan upojenia -ale lekami .
Mi żołądek dochodził donormalnego stanu szybciej jak odstawiałem alko przez redukcję dawek,niż z lekami -coś tam chyba w tej chemii jest.Ale to i tak trwało z miesiąc,tydzień po ostatnim piwie z tabletkami ,jeszcze potrafiło mnie bez powodu rzucić na pawia.
Tak po wypisie dostaniesz leki .Ja starałem się ich brać jak najmniej ,bo zbyt podobał mi się ten stan po nich.
To z fartem Anka :okok:

anka871 · Milczek Dołączyła: 17 Maj 2023 Posty: 7

Dzięki serdeczne każdemu z osobna za wszystkie odpowiedzi. Zdaję sobie sprawę że pytania były nie na miejscu i aż wręcz komiczne

Do samego wejścia na izbę przyjęć czułam taki strach i wstyd że chciałam uciec aż natknęłam się na Pana który mnie wprowadził do pokoju lekarskiego i odwrotu już nie miałam.

W życiu bym nie pomyślała że w szpitalu prócz jakieś opieki farmakologicznej + w tym przypadku psychiatrycznej otrzymam taką dozę empatii, sympatii i wsparcia od pielęgniarek, sprzątaczek czy pomocników medycznych. Co do leków szybko mi zmniejszyli dawkę, w zasadzie w 5 dobie dawali mi tylko magnez i witaminę B. Przeżyłam tam jedną z najpiękniejszych chwil w swoim życiu w ostatnim czasie, mianowicie śmiałam się na trzeźwo - coś pięknego.

Dalsza droga leczenia czyli odwyk u mnie nie wchodził w grę od początku (brak opieki oraz zastępstwa w pracy) Proszę nie wmawiajcie mi że to tylko wymówki jak u każdego alkoholika tylko faktycznie tak jest.

Podjęłam terapię indywidualną oraz zażywam anticol.
Pani psychiatra przepisała mi też doraźnie hydroksyzyne na uspokojenia ale wzięłam tylko raz w dniu wyjścia do domu (nie mogłam się uspokoić jak mi przyszło zderzyć się z rzeczywistością). Pierwszy tydzień był dramatem, po pracy szłam spać, trudności miałam nawet ze zrobieniem kanapki czy posprzątaniem pokoju, każdą czynność wykonywałam o wiele dłużej. W zasadzie czułam się jak dziecko które uczy się wszystkiego na nowo. Później jedne dni były lepsze, inne gorsze ale jakoś leciało, wróciłam do czytania książek, prac ogródkowych, roweru itd

Raz nieświadomie wywołałam sobie taki głód że trudno go opisać. Człowiek wówczas nie myśli racjonalnie np. aby zająć czymś myśli, zjeść coś, czy chociażby wziąć tabletkę na uspokojenie. Tym bardziej nie pomyślałam że nie mogę wypić bo biorę anticol. Zaparłam się i nie wypiłam, po przejściu tego demona przeze mnie czaszkę mi rozwalało ale z braku już sił na walkę leżałam i się zastanawiałam czy głowa w końcu wybuchnie czy nie, czy jak się rano obudzę to minie czy nie. Nie, nie minęło - musiałam się zebrać, wziąć przeciwbólową, znaleźć siły do zajęcia czymś głowy i dopiero wówczas zaczynało odpuszczać.

Chciałam anticol odstawić bo i tak poczułam że w nagłym napadzie głodu on mi nie pomógł.
I tu ktoś mi wczoraj powiedział że anticol jest blokerem przez co nie odczuwam głodu. Cały czas sądziłam że to wywoła zatrucie alkoholowe po wypiciu, miał działać jako odstraszacz.

Chcę być trzeźwa bez wspomagaczy i nie spaść z deszczu pod rynnę (leki) ale teraz mi przyszło do głowy z czym będę ja musiała się zmierzyć jak go odstawię? Może jestem czegoś nieświadoma to proszę wyjaśnijcie mi to abym się jakoś psychicznie nastawiła.

Prawie 2 msce jestem bez alko, uczę się innego życia każdego dnia, a tu nagle informacja że się wspomagam....słabe to moje trzeźwienie

rejek

Cytat:

I tu ktoś mi wczoraj powiedział że anticol jest blokerem przez co nie odczuwam głodu. Cały czas sądziłam że to wywoła zatrucie alkoholowe po wypiciu, miał działać jako odstraszacz.

I dobrze myslałaś - a ktoś ci źle powiedział.
Podobno baklofen zmniejsza głód alkoholowy - ale nie wiem bo nie próbowałem,anticol to straszak.

anka871 napisał/a:

Prawie 2 msce jestem bez alko, uczę się innego życia każdego dnia, a tu nagle informacja że się wspomagam....słabe to moje trzeźwienie

Słabe nie słabe-ale nie pijesz i to jest najważniejsze :brawo:

Ważne żebyś ty była z tym niepiciem szczęśliwa.
Na mityng jakiś nie chcesz się przejść?Choćby z samej ciekawości?Polecam bo warto :okok:

Wiedźma

jal

Antikol nie jest lekarstwem na alkoholizm... faktycznie jest straszakiem bo jego działanie połączone z C2H5OH może spowodować dla chorego duże konsekwencje do zejścia włącznie.

Abstynencja to dopiero początek drogi do zdrowienia... a trzeźwienie to funkcjonowanie równomiernie we wszystkich sferach życia: fizycznej,psychicznej,duchowej i społecznej a to wymaga sporo pracy z programem AA lub fachowym wsparciem specjalistów od uzależnień.

Powodzenia