Forum Wolnych od Alkoholu

[piotrrrr]

Dobrze robisz, bo chronisz dziecko

Idę spaciu, może jutro jej się odmieni, choć wątpię.

"niech się dzieje wola twoja, a nie moja"
"...abym pogodził się z tym czego nie mogę zmienić..."

smutno Mi, synka boli brzuszek, nie mogę Go przytulić i pogłaskać po brzuchu, aby przeszło, często pomagało, oby w życiu się kierować dobrem dzieci

[Elissa25]

[Jacek]

[piotrrrr]

Zazdroszcze
Nie może Mnie już niczym dobić, więc gra dzieckiem
Masz rację ma prawo być wściekła, nienawidzić Mnie, nie chcieć ze Mną rozmawiać, bo na to zasłużyłem swoim zachowaniem.
W trakcie terapii wyszło, że byłem kozłem ofiarnym i teraz go nie ma, już nie przyjmuję tego, bo miałem doła przez 2 dni po rozmowie z żoną.
Rozwodu najprawdopodobniej też nie dostanie, ale Ona chce i może być ładna jazda w sądzie, zachowuje się jak dziecko, "NIE, BO NIE, ja tak chce i koniec"
Juz nie zwracam na to uwagi. Choć irytowało Mnie to długi czas
Niemożemy usiąść i czegoś ustalić, bo nie chce mnie słuchać, dziewczyny na forum Mi to wyjaśniły, ale nie potrafię tego pogodzić z chęcią zobaczenia syna.
Jak tylko dzwonie, aby się umówić, nie ma czasu, ma inne plany itp.
Chce, aby zapomniał Mnie i dom, w którym się wychował

[Flandria]

[piotrrrr]

Robi to nagminnie, siedzi w domu przed kompem lub z koleżanką, a synek się bawi sam.
Możliwe że jutro po sklepach będzie Go ciągać, ale nie przywieźie do Mnie choć mieszkam po drodze

[Flandria]

[piotrrrr]

Mogę, ale nie zgadza się na to, niechce zaczynać wojny, choć mam ochotę Go odwiedzić

[Marc-elus]

[Flandria]

[Marc-elus]

[piotrrrr]

Marc-elus, spokojniej
Jest to złe co robi, nie rozumię takiego postępowania, przykro Mi i smutno, ale wychodzę z założenia, że taka postawa się odbije nie na Mnie, a na Niej samej.
Mam nadzieję że to zrozumie prędzej niż później.
Syn ma 4 latka, ale widzi, ocenia i woli być ze Mną, ale sam sobie jestem winien, bo piłem i mam wyrok.
Ponoszę konsekwencje mojego picia, przykre że synek ze Mną

[Marc-elus]

Wiesz Piotrze, może dlatego się irytuje bo u mnie w rodzinie jest odwrotna sytuacja.
Mój brat jest po rozwodzie, sąd przyznał dzieci jemu i ustanowił iż była żona może się z nimi widzieć w weekend co 2 tyg... Był okres że mój chrześniak pytał czy mama do niego przyjedzie w weekend, mój brat dzwonił do niej, ale jakoś nigdy nie było jej po drodze... Po jakimś czasie brat przestał dzwonić, teraz to ona nawet na święta się nie odzywa do swoich dzieci, a i one już nie pytają...
Dodam że to alkoholiczka, ale nie wpadająca wtedy w ciągi, po prostu przesadzała z piciem... Taki charakter, a właściwie jego brak.... teraz się pewnie zachlewa....

[piotrrrr]

Podobnej sytuacji się boję, że tak Mi uprzykszy kontakty, że się poddam, ale mam masę ludzi, którzy Mnie wspierają, np. to forum, grupa, terapeuta, sponsor
Mało sypiam, mało jem, ale muszę przeżyć żal po stracie i przyzwyczaić się do nowych relacji z dzieckiem, ale to Moj syn i relacje zawsze będą wyjątkowe, kiedyś żona to zrozumie i wtedy będzie płacz i lament.
Nie zależy Mi na Jej cierpieniu, a chciałbym wręcz Ją uchronić, ale Ja też musiałem sam doznać poniżenia, aby to zrozumiec
Relacja syna z ojcem to inna bajka niż z mamą

[Klara]

Piotrze!
Zdarza się tak, że gdy rodzice są skłóceni, ten drugi - który spotyka się z dzieckiem w wyznaczonym czasie, zamiast spędzać z nim czas budując pozytywne kontakty, w ciągu spotkania usiłuje buntować dziecko przeciwko drugiej stronie.
Tym samym powoduje ogromne spustoszenie w psychice dziecka.
Gdy rodzice są dojrzałymi ludźmi - w dobrze pojętym interesie dziecka - nawet wtedy, gdy mają ogromne pokłady żalu i złości, nie mówią przy dziecku źle o byłym partnerze.
Jak to jest w Twoim wypadku?
Nie oczekuję od Ciebie odpowiedzi, lecz liczę na to, że zrobisz sobie mały rachunek sumienia.