Forum Wolnych od Alkoholu

Marzena87

witam ,
udało się mi i mojej rodzinie wywalczyć sądownie leczenie dla mojego ojca w zamkniętym ośrodku dla alkoholików, jest tam od 3,5 tygodnia, mogliśmy się już z nim zobaczyć ale nie było to miłe spotkanie.

Krzyczał, rzucał tym co miał pod ręką, mówił że jak wyjdzie to pierwsze co to się na^$&%#, że ten ośrodek jest nie normalny, że wyprowadza go z równowagi. Stał się bardzo agresywny i groził nam. Twierdzi że każą mu pisać nie prawdę (ale akurat tu uważam że to raczej on nie chce się do prawdy przyznać)
Chciałam zapytać czy jego zachowanie jest "normalne" dla osób które przebywają taki okres w ośrodku? To jest już prawie półmetek bo leczenie trwa 8 tygodni

Klara

Witaj Marzeno

Mam prośbę - spróbuj zlikwidować ten cień na tekście, bo nie można przeczytać tego, co napisałaś.

stiff

Marzena87

nie wiem czy zaskoczy... nie sądzę żeby to był urlop, bo chyba czuj się jeszcze gorzej niż on, zaczynam się zastanawiać czy to ma wo gule sens .. a ja mam coraz mniej sił żeby z tym walczyć cf2423f

stiff

Wiedźma

Witaj, Marzeno.
Myślę, że przyszłaś tu z nadzieją, że usłyszysz od nas, że takie zachowanie jest normalne...
Niestety, nie mogę Cię pocieszyć ani uspokoić. Alkoholicy (w tym ja) tak już mają,
że aby przestać pić, muszą sami tego chcieć.
U Twojego taty chyba taka chęć nie występuje, skoro trzeba go było siłą zaciągnąć na terapię.
Niezwykle rzadko się zdarza, aby przymusowe leczenie odniosło skutek.
Wybuch złości mogą być co prawda spowodowane reakcją organizmu na odstawienie alkoholu,
ale wydaje mi się, że raczej świadczą o buncie przeciwko zastosowanemu przymusowi.

Czy myślałyście z rodziną (z mamą) o terapii dla współuzależnionych albo o spotkaniach w grupie Al-Anon?
Myślę, że warto tam się udać, aby poznać różne aspekty uzależnienia
i dowiedzieć się jak postępować z alkoholikiem, aby nie ułatwiać mu picia,
nauczyć się, jak powinna wyglądać tzw twarda miłość, która niekiedy jest jedyną drogą, by do niego dotrzeć.
Masz tu adresy placówek, gdzie można znaleźć pomoc, o której mówię: Tu znajdziesz pomoc
ewentualnie spytaj o nią w ośrodku, gdzie przebywa tato.

Pozdrawiam

Jacek

Marzenko, to przykra prawda,że to normalne zachowanie alkoholika ,który nie chce przestać pić
ale na tyle co napisałaś,ja widzę iskierkę nadziei ,choć mogę się mylić
a chodzi mnie o to że mimo tych buntów ,nie próbuje z tamtą uciekać
a więc nadzieja że na czymś jemu zależy
ale w takim przypadku było by trzeba działać dalej ,i tu zastosować to o czym pisze

Marzena87

Ja chcę się z tego wyrwać, a mimo to że od 5,5 roku nie mieszkam z nim (stale) nie jestem w stanie tego zrobić. NIe mogę sie odłączyć od tego bo przecież zostawiłabym wtedy moją mamę. Ona znowu nie potrafi podjąć decyzji o rozstaniu z nim. Poza tym i tak by mieszkał kilka domów od nas i to wszystko wyglądało by tak samo albo jeszcze gorzej.
Boję się że nie będę nigdy w stanie odłączyć się od problemu mojej rodziny... i dlatego w moim życie będzie dalej strach, smutek załamanie.. Grrrrrrrrrrrrrrrrrrr!! jak mnie to dobija!! Ciągły kierat!

Marzena87

Mam pytanie - Co Was "łaczy" z alkoholizmem? Dlaczego piszecie na tym forum?

Janioł

ja jestem alkoholikiem

stiff

Ja tez od jakiegos czasu nie pijacym...

Wiedźma

Jesteśmy alkoholikami bądź osobami bliskimi alkoholików.
Ogromna większość z nas nie pije.

Jagna

Witaj Marzeno

Ja również jestem alkoholiczką, niepijącą alkoholiczką.

Alkoholika nalezy potraktowac twarda miłością, zostawić samemu sobie gdy nie przyjmuje pomocy, nie maskowac jego wybryków pijackich,nie niańczyć, nie załatwiac spraw, nie ufać gdy pije...

Jacek

Marzena87

Mam pytanie, może jest ono trochę z wyrzutem.. ale czy pijąc Wy nie myśleliście o swojej rodzinie? Ja nie wiem co jest w jego głowie.. on nie chce i nie potrafi rozmawiać