Forum Wolnych od Alkoholu

[Masakra]

I to tez o mnie... to jest pieklo. Potworne samopoczucie fizyczne i jeszcze gorsze psychiczne... Leze sobie z zamknietymi oczami i raptem luuuup jakby mnie piorun walnal... serce wali jakbym mial zawalu dostac... do tego na przemian goraco i cieplo.... cholerny strach przed Bog wie czym i rozgladanie sie po pokoju... pamietam jak po calym takim dniu czekalem z utesknieniem na noc zeby tylko usnac i tegto nie czuc.... a noc jeszcze gorsza... z czasem mija a kazdy dzien jest troche lepszy... pozniej zle samo poczucie przychodzi falami na przemian z troche lepszym

A tak od strony technicznej to jest to zespol abstynencyjny. Czyli starszy (i 10 razy silniejszy) brat kaca, ktory wystepuje u osob uzaleznionych Jesli raz cie to dopadlo to za kazdym razem bedzie juz tylko gorzej... Ja sie zarzekalem ze zrobie wszystko zeby do tego nie dopuscic wiecej. Poki czulem to samopoczucie ktore ty teraz czujesz to bylem gotow podpisac cyrograf albo wejsc boso na mount everest zeby tylko przeszlo. Niestety czas lamie kazdego z nas i jak mi sie troche polepszylo to odwlekalem pojscie gdziekolwiek az moj koszmar wrocil...
Masz 2 wyjscia albo to zmienic podejmujac odpowiednie kroki albo witaj w piekle (a to co przezywasz teraz to zaledwie przedsionek tego co Cie czeka)

[paulinkaaa]

Chociaz moj staz abstynencji niewiele rozni sie od zera porownujac sie do weteranow tego forum, to jednak sie wypowiem

Mnie lekarz zapisal antydepresanty i jeszcze cos na powstrzymanie ochoty na picie choc ja nie bylam fanem lekow. Rowniez uwazalam ze wychodzac z jednego uzaleznienia lepiej nie brac innych lekow zmieniajacych samopoczucie, bo majac tendencje do uzaleznien mozna wpasc z deszczu pod rynne.

W koncu jednak uznalam ze skoro facet ma spore doswiadczenie w leczeniu mojej choroby i wypowiedzialam swoje watpliwosci to po co szukac dziury w calym, trzeba tez nauczyc sie ufac bardziej doswiadczonym. Wiec biore co mi kaza i slucham co do mnie mowia mimo ze mi to czasami nie na reke. Lecz juz nie medrkuje.

Mysle ze doswiadczenia kazdego z nas sa cenne, lecz koniec koncow trzeba tez zdac sie na lekarzy, w koncu po to sa. Nie ma co sobie zycia utrudniac.

Jesli chodzi o zespol abstynencyjny to z tego co piszecie to ja chyba nawet tego na szczescie nie przezylam, mialam raczej jedynie objawy kaca nastepnego rana i po wszystkim. Mimo to cierpialam z powodu swojego alkoholizmu lecz zapilabym sie prawdopodobnie na smierc, poniewaz cierpienie mnie w czasie picia nie interesowalo, interesowalo mnie jedynie picie.

Mysle ze przestalam chciec pic gdy dotarla do mnie beznadzieja mojej sytuacji i rokowania na dalsza przyszlosc. Lecz nie bylo to cierpienie. Wiec nie podzielam zdania, ze wychodzacy z ciagu lub ogolnie z nalogu alkoholik nie moze sobie pomoc zwalczajac pewne przykre doleglosci - kompletnie tego nie rozumiem. Lecz to tylko moje zdanie.

[Masakra]

[Marc-elus]

[Masakra]

[Marc-elus]

Masakra, wiem o co Ci chodzi, kop, ok, ale dolegliwości związane z zespołem abstynencyjnym są wg mnie słabym kopem, działa krótko(lub wcale), tzn nie uchroni raczej przed zapiciem. Przynajmniej w perspektywie paru miesięcy, co wiem doskonale ja, a pewnie i Ty.

[staaw]

[stiff]

[verdo]

Druga sprawa jest tez taka,ze nie kazdy alkoholik musi przejsc przez zespol abstynecyjny,zeby przestac pic.....

[staaw]

[Wiedźma]

[verdo]

[stiff]

[Wiedźma]

[Marc-elus]

Na terapii mam takiego faceta, nie miał nigdy zespołu abstynencyjnego, pije od kilkunastu lat... Teraz nie piję od jesieni, ostatnio my mieliśmy grupę a jego żona była za ścianą, współuzależnione miały akurat zajęcia.... Tak jak z nim gadałem to dla niego nie kop jest największą motywacją, bo nie doznał takiego ostrego, ale jak to się sam wyraził "szczęśliwy czas odkąd nie pije, z żoną wreszcie żyje".